Józef Rzemień

Józef Rzemień
	generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1944 ; Sonina
	Przebieg służby
Lata służby	1962–2002
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	• Oficerska Szkoła Wojsk Inżynieryjnych; • 5 Brygada Saperów; • ASG; • 1 Brygada Saperów; • Wyższa Szkoła Oficerska Inżynierii Wojskowej; • WSzW Wrocław; • Śląski Okręg Wojskowy więcej patrz tekst
Stanowiska	• dowódca plutonu OSWI; • dowódca kompani podchorążych OSWI; • dowódca batalionu podchorążych w OSWI; • zastępca BSap; • dowódca BSap więcej patrz tekst
Późniejsza praca	• Prezes WKS Śląsk; • Dyrektor WZK DUW
	Odznaczenia

Józef Rzemień (ur. 26 marca 1944 w Soninie) – generał brygady Wojska Polskiego; zastępca dowódcy – szef Obrony Terytorialnej Śląskiego Okręgu Wojskowego (1996–2001).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Rzemień urodził się 26 marca 1944 w Soninie. We wrześniu 1962 rozpoczął studia jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych, które ukończył w 1965 we Wrocławiu i był mianowany na stopień podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu, następnie dowódcy kompanii oraz batalionu podchorążych w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych. W roku 1971 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Inżynieryjnych, a w 1979 Wydział Organizacji i Zarządzania na Politechnice Wrocławskiej. Od 1980 do września 1981 był zastępcą dowódcy 5 Mazurskiej Brygady Saperów w Szczecinie. W latach 1981–1986 pełnił obowiązki zastępcy komendanta Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych ds. liniowych. W okresie tym ukończył w Warszawie Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego WP^[1].

W 1986 został skierowany do Brzegu, gdzie do 1990 dowodził 1 Brygadą Saperów. We wrześniu 1990 otrzymał przydział służbowy do Wrocławia, gdzie objął funkcję komendanta Wyższej Szkoły Oficerskiej Inżynierii Wojskowej^[2]. Na tym stanowisku w 1993 został awansowany na stopień generała brygady przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W latach 1994–1996 szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu^[3]. Od września 1996 do roku 2001 był zastępcą dowódcy – szefem Obrony Terytorialnej Śląskiego Okręgu Wojskowego. Na tym stanowisku był m.in. w 1997 odpowiedzialny za wykonywanie zadań przez wojsko w czasie powodzi tysiąclecia^[4]. W wyniku zmian organizacyjnych w Wojskach Lądowych, od 2001 do czasu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w kwietniu 2002, pozostawał w dyspozycji dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego^[5].

16 kwietnia 2002 po 40 latach służby został pożegnany przez dowódcę Śląskiego Okręgu Wojskowego gen. bryg. Jerzego Baranowskiego^[4]. Był prezesem klubu sportowego WKS Śląsk^[4]^[6]^[7] oraz Dyrektorem Wydziału Zarządzania Kryzysowego Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego^[8]^[9]. 2 grudnia 2011 we Wrocławiu podczas uroczystość nadania sztandaru dla Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych był ojcem chrzestnym nowego sztandaru^[10].

i inne

Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.