Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karolina Tymińska
|
Klub
|
Iskra Babimost (1998–1999) Lubtour Zielona Góra (2000–2001) ZKL Zielona Góra (2002–2004) AZS-AWFiS Gdańsk (2004–2009) ZLKL Zielona Góra (2009–2011) SKLA Sopot (2011–2016)
|
Dyscypliny
|
lekkoatletyka
|
Dorobek medalowy
|
|
|
{{Medalista infobox}}
- Nieznane pola: "grafika_opis" oraz "ukryty".
- Nieoczekiwana grafika: "grafika".
|
Karolina Tymińska (ur. 4 października 1984 w Świebodzinie) – polska lekkoatletka specjalizująca się w wielobojach.
Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2008 roku zajęła siódme miejsce[1], w 2012 nie ukończyła siedmioboju. Cztery razy startowała w mistrzostwach świata, a trzy razy w mistrzostwach Europy. Reprezentantka Polski w zawodach pucharu Europy w wielobojach oraz drużynowym czempionacie Starego Kontynentu. W rankingu Track & Field News w 2008 zajęła szóstą lokatę[2]. Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski seniorów (także edycji halowych).
Kariera
W międzynarodowych zawodach zadebiutowała w 2001 na mistrzostwach świata juniorów młodszych, a w 2002 roku zajęła odległe miejsce podczas pucharu Europy w wielobojach. Na początku 2005 uplasowała się na ósmym miejscu halowych mistrzostw Europy, a latem nie ukończyła rywalizacji w siedmioboju na czempionacie Starego Kontynentu młodzieżowców. Na mistrzostwach Europy w Göteborgu startowała w dwóch konkurencjach – w skoku w dal zajęła odległe miejsce w eliminacjach i nie awansowała do finału, a w siedmioboju nie ukończyła już pierwszej konkurencji[3]. Kolejny sezon zaczęła od siódmego miejsca halowych mistrzostw Europy. Na piętnastej lokacie uplasowała się w klasyfikacji końcowej siedmioboju na mistrzostwach świata. W 2008 była szósta na halowych mistrzostwach świata oraz uplasowała się na siódmym miejscu igrzysk olimpijskich w Pekinie po dyskwalifikacji Ukrainki Ludmyły Błonśkiej[1]. Po zajęciu w marcu 2009 piątej lokaty na halowym czempionacie Starego Kontynentu znalazła się w czerwcu w składzie polskiej reprezentacji, która w Szczecinie sięgnęła po pierwsze w historii zwycięstwo w pucharze Europy w wielobojach[4]. Nie ukończyła rywalizacji wieloboistek na mistrzostwach świata w Berlinie. W 2010 była szósta podczas halowych mistrzostw globu oraz piąta na mistrzostwach Europy. Tuż za podium – na czwartej lokacie – ukończyła czempionat Europy w hali (2011)[5]. Także na czwartym miejscu uplasowała się w sezonie letnim podczas mistrzostw świata w Daegu[6]. Zwyciężyła w plebiscycie dziennika Sport i Polskiego Związku Lekkiej Atletyki na najlepszą polską lekkoatletkę sezonu 2011 zdobywając prestiżowe Złote Kolce[7]. Z powodu kontuzji musiała opuścić pierwszą część sezonu letniego 2012. Jako pierwsza polska lekkoatletka wygrała superligę wielobojowego Pucharu Europy (2013), w łącznej klasyfikacji IAAF Combined Events Challenge za 2013 r. zajęła 4. miejsce (18995 pkt.).
Osiągnięcia
Międzynarodowe
Mistrzostwa Polski
Rekordy życiowe
Konkurencja
|
Rezultat
|
Data
|
Miejsce
|
Bieg na 60 m ppł (hala) |
8,34 |
13 lutego 2010 |
Spała
|
Bieg na 100 m ppł |
13,12 |
29 sierpnia 2011 |
Daegu
|
Bieg na 200 m |
23,39 |
15 sierpnia 2008 |
Pekin
|
Bieg na 800 m |
2:05,21 |
30 sierpnia 2011 |
Daegu
|
Bieg na 800 m (hala) |
2:06,72 |
16 lutego 2008 |
Spała
|
Pchnięcie kulą (stadion) |
14,82 |
31 maja 2008 |
Götzis
|
Pchnięcie kulą (hala) |
15,11 |
3 lutego 2008 |
Gandawa
|
Rzut oszczepem |
42,40 |
30 czerwca 2013 |
Tallinn
|
Skok w dal |
6,63 |
30 lipca 2008 |
Bielsko-Biała
|
Skok w dal (hala) |
6,54 |
16 lutego 2008 |
Spała
|
6,54 |
18 lutego 2012 |
Spała
|
Skok wzwyż |
1,78 |
5 sierpnia 2011 |
Sopot
|
Skok wzwyż (hala) |
1,75 |
21 lutego 2010 |
Wiedeń
|
1,75 |
7 marca 2014 |
Sopot
|
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne