Klubowy Puchar Europy w szachach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Klubowy Puchar Europy w szachach (ang. European Chess Club Cup) – rozgrywki szachowe, mające na celu wyłonienie najlepszej klubowej drużyny w Europie

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy pomysł zorganizowania turnieju, którego zwycięzca otrzymywał tytuł mistrza Europy drużyn klubowych, pojawił się w połowie lat 50. XX wieku w Jugosławii. Tam też, w 1956 r., rozegrano pierwsze, nieoficjalne zawody, w których uczestniczyło 9 zespołów (w tym DWP Warszawa), a I m. zajął "Partizan" Belgrad[1]. Na kolejny, tym razem już oficjalny Klubowy Puchar Europy, trzeba było czekać aż 20 lat. Zawody rozegrano systemem pucharowym z udziałem 20 drużyn. Obowiązywał system dojazdowy, w każdej rundzie odbywał się mecz i rewanż, od pierwszej edycji drużyny wystawiały składy 6-osobowe. Pierwsze puchary odbywały się w cyklach trzyletnich, następnie skróconych do okresu dwuletniego. Od 1993 r. zawody zaczęto rozgrywać w jednym miejscu i czasie, systemem składającym się z eliminacji i finału (systemem pucharowym). Od 2000 r. w rozgrywkach obowiązuje system szwajcarski (na dystansie 7 rund).

Rozgrywki w kategorii kobiet po raz pierwszy odbyły się w 1996 r. Początkowo odbywały się one oddzielnie, od 2003 r. oba Puchary rozgrywane są w tym samym miejscu i czasie. Mecze w Pucharze kobiet rozgrywane są na 4 szachownicach.

Każda z edycji Klubowego Pucharu Europy skupia na starcie kilkadziesiąt drużyn z całego kontynentu oraz wielu czołowych arcymistrzów świata (np. w 2008 r. w zawodach uczestniczyło 22 szachistów z rankingiem powyżej 2700 punktów[2] spośród 32 posiadających w tym okresie taką punktację[3]). Tak liczny udział czołowych szachistów możliwy jest dzięki regulaminowi, który zezwala na start dowolnej liczby obcokrajowców w poszczególnych zespołach. Każda federacja zrzeszona w Europejskiej Unii Szachowej (ang. European Chess Union) ma prawo zgłosić do udziału jednego przedstawiciela, a w przypadku rozgrywania w danym kraju drużynowych mistrzostw – również drugiego (przepisy ECU zezwalają również na start trzeciej drużyny z jednego kraju, po spełnieniu określonych warunków).

Klubowy Puchar Europy jest przechodni, na własność można go zdobyć po trzykrotnym zwycięstwie w zawodach (do 2008 r. sztuka ta udała się zespołom "Bosna" Sarajewo i "CSKA" Moskwa). Spośród polskich drużyn, największe sukcesy odniosła "Polonia" Warszawa, która pięciokrotnie zdobywała tytuły wicemistrzowskie (w latach 1997, 1999, 2001, 2003 i 2005), a w 2002 r. zajęła III miejsce[4].

Klubowy Puchar Europy mężczyzn[edytuj | edytuj kod]

Lp Rok Miasta Zwycięzcy System Drużyn
1 1976 – Buriewiestnik Moskwa
Niemcy Solingen SG		 pucharowy (dojazowy) 20
2 1979 – Buriewiestnik Moskwa pucharowy (dojazdowy) 23
3 1982 – Węgry Spartacus Budapeszt pucharowy (dojazdowy) 24
4 1984 – Trud Moskwa pucharowy (dojazdowy) 28
5 1986 – CSKA Moskwa pucharowy (dojazdowy) 28
6 1988 – CSKA Moskwa pucharowy (dojazdowy) +
finał w Rotterdamie z udziałem 4 drużyn		 27
7 1990 – CSKA Moskwa
Niemcy Solingen SG		 pucharowy (dojazdowy) 29
8 1992 – Niemcy Bayern Monachium pucharowy (dojazdowy) 31
9 1993 Hilversum Francja Lyon Oyonnax eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 50
10 1994[5] Lyon Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 46
11 1995 Lublana Armenia Erywań
Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo		 eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 52
12 1996 Budapeszt Rosja Sberbank Tatarstan Kazań
Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo		 eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 16 drużyn		 36
13 1997 Kazań Rosja Ładia Azow eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 54
14 1998 Belgrad Holandia Panfox Breda eliminacje (7 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 50
15 1999 Bugojno Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo eliminacje (6 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 47
16 2000 Neum Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo szwajcarski (7 rund) 34
17 2001 Panormo Rosja Nikiel Norylsk szwajcarski (7 rund) 39
18 2002 Kallithea Bośnia i Hercegowina Bosna Sarajewo szwajcarski (7 rund) 43
19 2003 Retimno Francja NAO Paryż szwajcarski (7 rund) 45
20 2004[6] Izmir Francja NAO Paryż szwajcarski (7 rund) 36
21 2005[7] Saint-Vincent Rosja Tomsk-400 szwajcarski (7 rund) 48
22 2006[8] Fügen Rosja Tomsk-400 szwajcarski (7 rund) 56
23 2007[9] Kemer Hiszpania Linex Magic-Merida szwajcarski (7 rund) 56
24 2008[10] Kallithea Rosja URAL Swierdłowskaja szwajcarski (7 rund) 64
25 2009[11] Ochryda Rosja Economist-SGSEU-1 Saratów szwajcarski (7 rund) 54
26 2010[12] Płowdiw Rosja Economist-SGSEU-1 Saratów szwajcarski (7 rund) 49
27 2011[13] Rogaška Slatina Rosja Saint-Petersburg Chess Federation szwajcarski (7 rund) 62
28 2012[14] Ejlat Azerbejdżan SOCAR Azerbaijan szwajcarski (7 rund) 34
29 2013[15] Rodos Czechy G-Team Novy Bor szwajcarski (7 rund) 53
30 2014[16] Bilbao Azerbejdżan SOCAR Azerbaijan szwajcarski (7 rund) 52

Klubowy Puchar Europy kobiet[edytuj | edytuj kod]

Lp Rok Miasta Zwycięzcy System Drużyn
1 1996 Smederevska Palanka Agrouniverzal Belgrad
Gruzja Merani Tbilisi		 eliminacje (8 grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 ?
2 1997 Rijeka Goša Smederevska Palanka eliminacje (? grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 ?
3 1998 Wuppertal Rumunia AEM-Luxten Timișoara eliminacje (? grup) + finał
systemem pucharowym z udziałem 8 drużyn		 ?
4 1999 Nova Gorica Ukraina Szkoła Rudenko Chersoń szwajcarski (7 rund) 12
5 2000 Halle Agrouniverzal Belgrad szwajcarski (7 rund) 10
6 2001 Belgrad Agrouniverzal Belgrad szwajcarski (7 rund) 10
7 2002 Antalya BAS Belgrad szwajcarski (7 rund) 11
8 2003 Retimno Internet CG Podgorica szwajcarski (7 rund) 13
9 2004[17] Izmir Gruzja NTN Tbilisi szwajcarski (7 rund) 10
10 2005[7] Saint-Vincent Gruzja NTN Tbilisi szwajcarski (7 rund) 11
11 2006[8] Fügen Armenia Mika Erywań szwajcarski (7 rund) 11
12 2007[9] Kemer Monako CE Monte Carlo szwajcarski (7 rund) 18
13 2008[10] Kallithea Monako CE Monte Carlo szwajcarski (7 rund) 18
14 2009[11] Ochryda Rosja Spartak Widnoje szwajcarski (7 rund) 11
15 2010[12] Płowdiw Monako CE Monte Carlo szwajcarski (7 rund) 14
16 2011[18] Rogaška Slatina Rosja AVS szwajcarski (7 rund) 11
17 2012[19] Ejlat Monako CE Monte Carlo kołowy (7 rund) 8
18 2013[15] Rodos Monako CE Monte Carlo szwajcarski (7 rund) 11
19 2014[16] Bilbao Gruzja Batumi Chess Club "Nona" kołowy (7 rund) 8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ European Chess Club Cup: Belgrade 1956
  2. ↑ 24th European Club Cup 2008 Halkidiki, Greece
  3. ↑ Top 100 Players October 2008
  4. ↑ European Chess Club Cup's Medal Table 1976-2006. olimpbase.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-08)].
  5. ↑ "Bosnaši" prvaci Evrope 1994 [online], skbosna.ba [zarchiwizowane z adresu 2010-04-26].
  6. ↑ NAO defends Euro Club Cup title
  7. ↑ a b Tomsk wins European Club Cup
  8. ↑ a b Tomsk-400 wins the European Club Cup
  9. ↑ a b European Club 2007
  10. ↑ a b Ural Sverdlovskaya wins European Club Cup
  11. ↑ a b Blick zurück auf Ohrid
  12. ↑ a b Economist wins European Club Cup in Plovdiv
  13. ↑ 27th European Club Cup 2011 Rogaska Slatina, Slovenia
  14. ↑ 28th European Club Cup 2012 Eilat, Israel
  15. ↑ a b ECC Concludes in Rhodes
  16. ↑ a b 2014 European Club Cup
  17. ↑ European Club Cup 2004
  18. ↑ 16th European Club Cup for Women 2011 Rogaska Slatina, Slovenia
  19. ↑ 17th European Club Cup for Women 2012 Eilat, Israel

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klubowy_Puchar_Europy_w_szachach&oldid=73566167”