Ludność i powierzchnia Bielska-Białej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ludność Bielska-Białej[edytuj | edytuj kod]

W 2018 r. liczba ludności Bielska-Białej wyniosła 171 277 osób, w tym 80 935 mężczyzn (47,2%) i 90 342 kobiet (52,8%). Oznacza to, że na 100 mężczyzn przypadało 112 kobiet[1][2]. Bielsko-Biała jest 22. największym miastem Polski według liczby ludności oraz 18. pod względem zajmowanej powierzchni[3]. Liczba ludności miasta stanowi 3,78% ludności województwa śląskiego. Gęstość zaludnienia wynosi 1400 os./km², a przyrost naturalny w 2012 r. wyniósł 0,28‰. Saldo migracji było ujemne i wyniosło –273 osoby. Liczba małżeństw zawartych w 2017 r. wyniosła 804, a rozwodów 406[1][4].

Bielsko-Biała jest także centrum aglomeracji bielskiej zamieszkiwanej przez ok. 325 tys. osób[5], której uzupełnieniem jest Bielski Obszar Metropolitalny zamieszkiwany przez ponad 880 tys. osób.

Struktura wiekowa i zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Ludność Bielska-Białej według wieku (2012)[6]
Przedział wiekowy Liczba ludności
0–4 9262
5–9 7819
10–14 7399
15–19 8512
20–24 10563
25–29 13788
30–34 15266
35–39 13446
40–44 10611
45–49 10231
50–54 11678
55–59 14247
60–64 13500
65–69 8618
70 i więcej 19430

W 2012 r. w wieku produkcyjnym znajdowało się 109 546 osób (63,82%), w wieku poprodukcyjnym 35 463 osób (20,34%), natomiast w wieku przedprodukcyjnym było 29 361 mieszkańców miasta (16,84%)[7].

Stopa bezrobocia wynosi 6,4%, co oznacza, że bez pracy jest 6,3 tys. osób[8]. W 2011 r. spośród 68 538 osób zatrudnionych 51 753 (75,5%) pracowało w sektorze prywatnym, a 16 785 (24,5%) w sektorze publicznym[9].

Zmiany liczby ludności Bielska-Białej od 1951[edytuj | edytuj kod]

W 1951 r., kiedy połączono Bielsko i Białą Krakowską w jedno miasto liczyło ono 55 tys. mieszkańców. Liczba mieszkańców Bielska-Białej aż do roku 1969 wzrastała regularnie, średnio 7–10 tys. osób w ciągu 5 lat. Wraz z gwałtownym rozwojem nowoczesnego przemysłu rozpoczął się bardzo wysoki skok ludności – z 103 tys. w 1969 r. do 181 tys. w 1990 r., a więc o 80 tysięcy w ciągu 20 lat. Populacja Bielska-Białej zwiększała się również dzięki przyłączaniu okolicznych miejscowości. Najwyższą liczbę ludności (184 421) miasto osiągnęło w 1991 r. Odtąd, podobnie jak w większości dużych polskich miast, obserwuje się wyraźny spadek liczby ludności. Według prognoz GUS w 2020 r. Bielsko-Biała ma liczyć 168,6 tys., a w 2035 r. 156,6 tys. mieszkańców[10].

Poniżej znajduje się zestawienie liczby ludności Bielska-Białej w latach 1951–2014:

Powierzchnia Bielska-Białej[edytuj | edytuj kod]

Powstałe 1 stycznia 1951 r., z połączenia Bielska i Białej Krakowskiej, miasto Bielsko-Biała obejmowało obszar dzisiejszego Śródmieścia[11], Aleksandrowic[12], Lipnika[13], Złotych Łanów[13], Leszczyn[13] i częściowo Obszarów[14]

W 1968 r. częścią Bielska-Białej stały się gromady Kamienica i Mikuszowice Krakowskie oraz osiedle Mikuszowice Śląskie[15]. W roku 1973 w granice miasta włączono większą część zniesionej gminy Straconka[16], a w 1977 r. gminę Komorowice oraz sołectwa Wapienica i Stare Bielsko[17].

W 1990 r. granice miasta rozszerzono o obszar Cygańskiego Lasu, znajdującego się dotąd w sołectwie Bystra, a także dokonano korekt w dzielnicach Hałcnów, Komorowice i Wapienica[18]. W ten sposób Bielsko-Biała uzyskało obecny kształt.

Obecnie powierzchnia Bielska-Białej wynosi 124,51 km², w tym[19]:

  • tereny mieszkaniowe: 16,4%
  • tereny usług: 2,6%
  • tereny przemysłowo-składowe: 3,6%
  • tereny komunikacyjne: 11%
  • tereny rolne: 14,6%
  • tereny leśne: 24,2%
  • zieleń miejska: 2,2%
  • tereny pozostałe: 25,4%

Bielsko-Biała jest 18. największym miastem Polski według powierzchni. Obszar miasta stanowi 1,01% powierzchni województwa śląskiego i 0,04% powierzchni kraju[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2018-05-05].
  2. „Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2012 r. Stan w dniu 31 XII”, s. 44, 2013. Główny Urząd Statystyczny. ISSN 2083-3342. (pol.). 
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 26 lipca 2013, ISSN 1505-5507.
  4. GUS: Ludność, ruch naturalny i migracje w województwie śląskim w 2012 r.. [dostęp 2014-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
  5. P. Swianewicz, U. Klimska: Społeczne i polityczne zróżnicowanie aglomeracji w Polsce – waniliowe centrum, mozaika przedmieść. [dostęp 2008-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-13)].
  6. GUS: Bank Danych Lokalnych, Ludność wg grup wieku i płci.
  7. Urząd Miejski w Bielsku-Białej: Ludność według wieku produkcyjnego. um.bielsko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]..
  8. GUS: Bezrobotni oraz stopa bezrobocia wg województw, podregionów i powiatów (Stan na koniec grudnia 2013 r.)
  9. Urząd Miejski w Bielsku-Białej: Pracujący według sektorów. um.bielsko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]..
  10. Główny Urząd Statystyczny: Prognoza dla powiatów i miast na prawie powiatu oraz podregionów na lata 2011 – 2035. [dostęp 2014-02-13]. (pol.).
  11. osiedla: Bielsko Śródmieście, Biała Śródmieście, Dolne Przedmieście, Górne Przedmieście, Bielsko Południe, Grunwaldzkie
  12. przyłączone do Bielska w 1938 r.
  13. a b c przyłączone do Białej Krakowskiej w 1925 r.
  14. przyłączone do Białej w 1871 r.
  15. Dz.U. z 1968 r. nr 45, poz. 328
  16. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 325
  17. Dz.U. z 1976 r. nr 41, poz. 245
  18. M.P. z 1990 r. Nr 25, poz. 197 (M.P. z 1990 r. nr 25, poz. 197)
  19. Rada Miejska w Bielsku-Białej: Plan Rozwoju Lokalnego Miasta Bielsko-Biała. styczeń 2005. [dostęp 2008-10-25].
  20. Urząd Miejski: Powierzchnia Bielska-Białej. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-22)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]