Lwowskie dziecko
 Poświęcenie samochodu pancernego "Lwowskie dziecko" | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
6 |
| Historia | |
| Prototypy |
1920 |
| Egzemplarze |
1 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
gaźnikowy, 4-cylindrowy, pojemność 5725 cm³, moc 32 - 33 KM |
| Pancerz |
z nitowanych stalowych tarcz strzeleckich, grubości 3 - 9 mm |
| Długość |
6,2 m |
| Szerokość |
2 m |
| Wysokość |
3 m |
| Rozstaw osi |
3,96 m |
| Masa |
7 t |
| Moc jedn. |
ok. 4,7 KM/T |
| Osiągi | |
| Prędkość |
30 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x działko Puteaux SA 18 kal. 37 mm
2 - 4 x karabin maszynowy Maxim wz. 08 kal. 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
Lwowskie dziecko – polski, improwizowany samochód pancerny z okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad nowym (po samochodzie pancernym Bukowski) pojazdem pancernym rozpoczęto w sierpniu 1920. Do budowy użyto samochodu ciężarowego Packard, a opancerzenia - niemieckich tarcz strzeleckich. Po czasie około jednego miesiąca samochód pancerny był gotowy.
Nie wiadomo, czy Lwowskie dziecko wziął udział w działaniach bojowych. Po wojnie znajdował się w 6 Dywizjonie Samochodowym. Jego dalsze losy nie są znane, został prawdopodobnie zezłomowany.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Samochód panc. "Lwowskie dziecko". weu1918-1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-25)].
- Lwowskie dziecko. Aviarmor. [dostęp 2012-09-28]. (ros.).