Mikołaj Grabowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:41, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Mikołaj Grabowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1946
Chrzanów

Zawód

aktor, reżyser teatralny, pedagog

Współmałżonek

Iwona Bielska

Lata aktywności

od 1969

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mikołaj Aleksander Grabowski (ur. 5 grudnia 1946 w Chrzanowie) – polski reżyser teatralny, dyrektor teatrów, aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, reżyser teatralny i pedagog, profesor sztuk teatralnych.

Życiorys

Absolwent studiów aktorskich (1969) i reżyserskich (1977) w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej.

Po ukończeniu studiów aktorskich występował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1969–1977), zaś po ukończeniu studiów reżyserskich pracował w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1977–1979) i następnie Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1979–1981).

W latach 1981–1982 jako dyrektor naczelny i artystyczny kierował poznańskim Teatrem Polskim. W 1982 przeniósł się do Krakowa na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru im. Juliusza Słowackiego, które zajmował do 1985. W następnych latach reżyserował w Teatrze Ludowym w Krakowie-Nowej Hucie, Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, Pantheater Kampnagel w Hamburgu oraz Teatrze im. Juliusza Słowackiego. W latach 1999–2002 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. 1 września 2002 objął funkcję dyrektora artystycznego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, a rok później został także dyrektorem naczelnym tej sceny. Urzędowanie zakończył 31 grudnia 2012. Od 1987 współpracuje z Teatrem STU w Krakowie, będąc od 1997 (wspólnie z Krzysztofem Jasińskim) jego dyrektorem artystycznym.

Wyreżyserował wiele nagradzanych spektakli teatralnych oraz telewizyjnych, m.in. Opis obyczajów Jędrzeja Kitowicza w Teatrze STU (1990), Trans-Atlantyk Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Stefana Jaracza, Teatrze im. Juliusza Słowackiego i Teatrze Telewizji, Prorok Ilja Tadeusza Słobodzianka w Teatrze Nowym w Łodzi.

Pracuje również jako pedagog. W 1969 rozpoczął jako asystent pracę w PWST w Krakowie. W latach 1998-2008 był dziekanem Wydziału Reżyserii na tej uczelni. W 1994 otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych[1]. Na macierzystej uczelni doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego.

Występuje także w filmach, grał w takich produkcjach jak Kariera Nikosia Dyzmy, Pręgi oraz Karol. Człowiek, który został papieżem.

W wyborach parlamentarnych w 2005 Mikołaj Grabowski bez powodzenia kandydował na senatora z okręgu krakowskiego, reprezentując Partię Demokratyczną – demokraci.pl, do której należał[2].

Filmografia

Życie prywatne

Starszy brat aktora Andrzeja Grabowskiego. Mąż aktorki Iwony Bielskiej, z którą mieszka w Rudnie[3].

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. ↑ {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB). [dostęp 2015-04-08].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2015-04-08].
  3. ↑ Wilczyca na tropie nowych wyzwań. dziennikteatralny.pl, 2014-02-25. [dostęp 2016-08-27].
  4. ↑ M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1099
  5. ↑ M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 291

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Dyrektorzy Teatru Polskiego w Poznaniu
Dyrektorzy Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Dyrektorzy Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Szablon:Laureaci Nagrody im. Konrada Swinarskiego Szablon:Laureaci Nagrody Specjalnej Teatru

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_Grabowski&oldid=51592365”