Nastassja Kinski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nastassja Kinski
Ilustracja
Nastassja Kinski (2009)
Imię i nazwisko

Nastassja Aglaia Nakszynski

Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1961
Berlin

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Ibrahim Moussa (1984–1992, rozwód)

Lata aktywności

1975–2013

Nastassja Kinski, właściwie Nastassja Aglaia Nakszynski[1] (ur. 24 stycznia 1961 w Berlinie) – niemiecka aktorka filmowa i telewizyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Berlinie jako córka niemieckiego aktora Klausa Kinskiego (1926–1991)[2] i jego drugiej żony Ruth Brigitte Tocki[3]. Jej rodzice rozwiedli się w 1971 roku, gdy Nastassja miała dziesięć lat. Jej matka z trudem wspierała ją finansowo.

Jej ojciec z poprzedniego związku miał córkę Polę (ur. 23 marca 1952 w Berlinie)[4] i z kolejnego związku syna Nanhoïa Nikolaia (ur. 30 lipca 1976 w Paryżu)[5]. Ledwie widywali się w okresie dorastania.

W 1999 roku zaprzeczyła, że ojciec ją molestował, ale przyznała, że wykorzystywał ją w inny sposób. W 2013 roku, zapytana o komentarz do oskarżeń wysuniętych przez jej siostrę Polę, wyznała, że ją też ojciec próbował molestować, ale mu się nie udało. Na łamach „Bild” Nastassja Kinski opisała atmosferę strachu panującą w domu – „Klaus Kinski nie był ojcem. 99 proc. czasu panicznie się go bałam. Był nieobliczalny, terroryzował całą rodzinę” – wyznawała w wywiadzie[6][7].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatka rozpoczęła pracę w Niemczech jako modelka. Dla kina odkryła ją Lisa Kreuzer, aktorka niemieckiej Nowej Fali i ówczesna żona Wima Wendersa, na dyskotece w Monachium[8]. Zadebiutowała u Wendersa w roli niemej Mignon w filmie drogi Fałszywy ruch (The Wrong Move, 1975) z Hanną Schygullą, gdzie w wieku 12 lat wystąpiła topless[9].

W 1976 roku na przyjęciu Kinski poznała reżysera Romana Polańskiego[10], który namówił ją do studiów aktorskich w Lee Strasberg Theatre and Film Institute. Opanowała języki: angielski, niemiecki, francuski, włoski i rosyjski.

W jednym z odcinków niemieckiego serialu kryminalnego NDR Tatort – pt. Reifezeugnis (1977) w reżyserii Wolfganga Petersena wystąpiła jako Sina Wolf. Roman Polański zaangażował ją do głównej roli w ekranizacji powieści Thomasa Hardy’ego Tess (1979). Postać Tess Durbeyfield uważana jest za największe osiągnięcie w karierze aktorskiej Nastassji Kinski, co potwierdziła przyznana jej nagroda Złotego Globu dla najlepszej aktorki. Głośno było wówczas o romansie 15-letniej Nastassji z 43-letnim Polańskim[11]. Jednak w 1999 roku na łamach The Guardian zacytowano słowa aktorki, mówiącej, że do niczego między nimi nie doszło. – Flirtowaliśmy. Mógł mnie uwieść, ale tego nie zrobił. Miał do mnie szacunek – wspominała[12]. Później zagrała postać Leili w melodramacie Francisa Forda Coppoli Ten od serca (One from the Heart, 1982).

Uznanie zyskała także dzięki kreacji Marii w dramacie Kochankowie Marii (Maria's Lovers, 1984) Andrieja Konczałowskiego. Wcieliła się w rolę Jane Henderson w dramacie Wendersa Paryż, Teksas (Paris, Texas, 1984) u boku Harry’ego Deana Stantona i Deana Stockwella, a także pojawiła się w jego sequelu Niebo nad Berlinem – dramacie Tak daleko, tak blisko (In weiter Ferne, so nah!, 1993)[13] z Otto Sanderem, Bruno Ganzem, Horstem Buchholzem, Willemem Dafoe i Peterem Falkiem.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 41. MFF w Cannes (1988).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Przypisywano jej romanse z Milošem Formanem i Marcello Mastroiannim. W połowie lat 80. związała się z egipskim filmowcem Ibrahimem Moussą[14]. Pobrali się 10 września 1984. Mają dwoje dzieci: syna Aljoshę (ur. 16 lipca 1984 poprzez cesarskie cięcie) i córkę Sonję (ur. 2 marca 1986)[15], która została modelką i aktorką. Małżeństwo zakończyło się rozwodem 18 lipca 1992. W latach 1991–1997 żyła w związku z Quincym Jonesem[16], z którym ma córkę Kenyę Julię Miambi Sarah Jones (ur. 9 lutego 1993)[17].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Rola Reżyser
1975 Fałszywy ruch (Falsche Bewegung) Mignon Wim Wenders
1976 Córka dla diabła (To the Devil a Daughter) Catherine Beddows Peter Sykes
1977 Tatort (serial TV) – odc. Reifezeugnis Sina Wolf Wolfgang Petersen
Notsignale (serial TV) – odc. Im Nest Michael Lähn
1978 Bądź, jaka jesteś (Cosi come sei) Francesca Alberto Lattuada
Leidenschaftliche Blümchen Deborah Collins André Farwagi
1979 Tess Tess Durbeyfield Roman Polański
1982 Ludzie-koty (Cat People) Irena Gallier Paul Schrader
Ten od serca (One from the Heart) Leila Francis Ford Coppola
1983 Symfonia wiosenna (Frühlingssinfonie) Clara Wieck Peter Schamoni
Odsłona (Exposed) Elizabeth Carlson James Toback
Księżyc w rynsztoku (La Lune dans le caniveau) Loretta Jean-Jacques Beineix
1984 Hotel New Hampshire (The Hotel New Hampshire) Niedźwiedzica Susie Tony Richardson
Paryż, Teksas (Paris, Texas) Jane Wim Wenders
Kochankowie Marii (Maria's Lovers) Maria Bosic Andriej Konczałowski
Twoja niewierna (Unfaithfully Yours) Daniella Eastman Howard Zieff
1985 Harem Diane Arthur Joffé
Rewolucja (Revolution) Daisy McConnahay Hugh Hudson
1987 Chora z miłości (Maladie d’amour) Juliette Jacques Deray
1988 Magdalena (Magdalene) Magdalena Monica Teuber
1989 Wiosenne wody (Torrents of Spring) Maria Nikołajewna Połozowa Jerzy Skolimowski
W pewną noc, w świetle księżyca (In una notte di chiaro di luna) Joëlle Lina Wertmüller
1990 Sekret (Il Segreto) Lucia Francesco Maselli
Słońce także nocą (Il sole anche di notte) Cristina Del Carpio Paolo i Vittorio Taviani
1991 L'Albà Karin Francesco Maselli
Skrzywdzeni i poniżeni (Unizhennye i oskorblyonnye) Natasha Andrey Eshpay
1992 In camera mia Nastienka Luciano Martino
1993 Blondyneczka (La bionda) Christine Sergio Rubini
Tak daleko, tak blisko (In weiter Ferne, so nah!) Raphaela Wim Wenders
1994 Na granicy ryzyka (Terminal Velocity) Chris Morrow/Krista Moldova Deran Sarafian
Szalony Jack (Crackerjack) Katia 'K.C.' Koslovska Michael Mazo
1996 Pierścionek (The Ring, TV) Ariana von Gotthard Armand Mastroianni
1997 Romans na jedną noc (One Night Stand) Karen Mike Figgis
Kobiety mafii (Bella Mafia, TV) Sophia Luciano Lynda La Plante
Mały smutny chłopiec (Little Boy Blue) Kate West (żona) Antonio Tibaldi
Dzień ojca (Fathers' Day) Collette Andrews Ivan Reitman
1998 Wybawca (Savior) Maria Rose Predrag Antonijević
Gra w serca (Playing by Heart) Melanie Willard Carroll
Plan Zuzanny (Susan's Plan) Susan Holland John Landis
Kochankowie z sąsiedztwa (Your Friends & Neighbors) Cheri Neil LaBute
Ciro norte (film krótkometrażowy) Venus Erich Breuer
1999 Zaginiony syn (The Lost Son) Deborah Spitz Chris Menges
Intruz (The Intruder) Badge Muller David Bailey
2000 Królowie życia (The Claim) Elena Dillon Michael Winterbottom
The Magic of Marciano Katie Tony Barbieri
Gorzka melodia (Time Share, TV) dr Julia Weiland Sharon von Wietersheim
Kwarantanna (Quarantine) dr Galen Bronty Chuck Bowman
2001 Romanssidło (Town & Country) Alex Peter Chelsom
W pułapce strachu (Blind Terror, TV) Susan Giles Walker
Kamienne serce (Cold Heart) Linda Cross Dennis Dimster
Amerykańska rapsodia (An American Rhapsody) Margit Sandor Éva Gárdos
Dzień końca świata (The Day the World Ended) dr Jennifer Stillman Terence Gross
Nie mów nic (Say Nothing) Grace Allan Moyle
Pamiętnik seksoholika (Diary of a Sex Addict) dr Jane Bordeaux Joseph Brutsman
2002 .com for Murder Sondra Brummel Nico Mastorakis
2003 Niebezpieczne związki (Les Liaisons dangereuses, miniserial TV) Madame Marie de Tourvel Josée Dayan
Raj odnaleziony (Paradise Found) Mette Gauguin Mario Andreacchio
2004 Jak dwie krople wody (À ton image) Mathilde Aruna Villiers
Muszkieterka (La Femme Musketeer, TV) Lady Bolton Steve Boyum
2006 Inland Empire Lady David Lynch
2007 More Things That Happened (wideo) Lady David Lynch
2012 Il turno di notte lo fanno le stelle (film krótkometrażowy) Sonia Edoardo Ponti
2013 Sugar Siostra Nadia Rotimi Rainwater

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nastassja Kinski. Listal. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  2. Klaus Kinski (1926–1991). Find a Grave. [dostęp 2016-12-19]. (ang.).
  3. Klaus Kinski w bazie Notable Names Database (ang.)
  4. Pola Kinski. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  5. Nikolai Kinski. Listal. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  6. Malta Biss (2013-01-13): Jetzt spricht Nastassja. Bild. [dostęp 2017-03-02]. (niem.).
  7. Erste Auszüge aus dem Buch, über das Deutschland spricht. Bild. [dostęp 2017-03-02]. (niem.).
  8. David Jenkins (2015-02-06): Nastassja Kinski interview: 'I've had such low self-esteem'. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  9. Steve Dollar (2015-03-01): Fresh Takes on Director Wim Wenders. The Wall Street Journal. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  10. Peter Lester (1981-04-13): After 'Tess' and Roman Polanski, Nastassia Kinski trades notoriety for L.A. Propriety. People. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  11. Andrew Gumbel (2003-03-01): Roman Polanski: Cinema's demonic chronicler of the Holocaust. The Independent. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
  12. BST (1999-07-03): Daddy’s girl. The Guardian. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
  13. Faraway, So Close!. AllMovie. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).
  14. Ibrahim Moussa w bazie IMDb (ang.)
  15. Sonja Kinski w bazie IMDb (ang.)
  16. Quincy Jones w bazie Notable Names Database (ang.)
  17. Cameron Docherty (1997-09-26): Interview: Nastassja Kinski - Still a daddy’s girl .... The Independent. [dostęp 2017-03-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]