Pistolet Webley Mk I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Felis domestica (dyskusja | edycje) o 00:28, 12 cze 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Webley No. 1
Ilustracja
Państwo

{{{państwo}}}

Producent

Webley&Scott

Rodzaj

pistolet samopowtarzalny

Historia
Prototypy

1906

Dane techniczne
Kaliber

11,56 mm

Nabój

.455 Auto (11,56 × 24 mm)

Magazynek

pudełkowy, 7 nab.

Wymiary
Długość

216 mm

Inne
Prędkość pocz. pocisku

230 m/s

Webley No. 1 – brytyjski pistolet samopowtarzalny. Pierwszy pistolet samopowtarzalny przyjęty do uzbrojenia brytyjskich sił zbrojnych.

Historia

W 1904 roku zakłady Webley&Scott rozpoczęły produkcję pistoletu M1904. Pomimo starań firmy Webley nie został on oficjalnie przyjęty do uzbrojenia armii brytyjskiej. W 1906 roku rozpoczęto prace nad nową konstrukcją, następcą M1904.

Nowy pistolet powstawał długo, ale ostatecznie w 1913 roku został oficjalnie przyjęty do uzbrojenia Royal Navy jako pistolet No. 1 Mk I.

Do 1915 roku pistoletu w wersji No. 1 Mk II (z dostawną, drewnianą kolbą) używali brytyjscy lotnicy. Z uzbrojenia lotnictwa No.1 został wycofany po uzbrojeniu samolotów w lotnicze karabiny maszynowe.

Opis

Webley No. 1 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy. Zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Płaska sprężyna powrotna umieszczona pod prawą okładką chwytu. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, bez samonapinania.

Pistolet No. 1 był zasilany ze wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 7 naboi.

Lufa gwintowana, posiadała siedem bruzd prawoskrętnych.

Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).

Bibliografia

  • Frederick Myatt, Pistolety i rewolwery. Ilustrowana historia broni krótkiej od szesnastego wieku do czasów współczesnych, ESPADON 1993. ISBN 83-85489-06-1.