Plegaderus caesus
| Plegaderus caesus | |||
| (Herbst, 1791) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Plegaderus (Plegaderus) caesus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Plegaderus (Plegaderus) caesus – gatunek chrząszcza z rodziny gnilikowatych i podrodziny Abraeinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany został w 1791 roku przez Johanna F.W. Herbsta jako Hister caesus[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ciało długości od 1 do 1,3 mm, ubarwione brunatnie i słabo błyszczące, w obrysie okrągławe. Przedplecze z wałeczkiem bocznym, ciągłym, wrzecionowatym, grubo i gęsto punktowanym; z przodu silnie zwężone, a z tyłu prawie równoległoboczne. Pokrywy wypukłe, silnie ku wierzchołkowi zwężone, pozbawione bruzdki grzbietowej, pokryte dużymi, większymi od odległości między nimi, punktami. Na przedpiersiu wyżłobienia w kształcie litery „X”. Golenie odnóży przednich rozszerzone i opatrzone 5 lub 6 kolcami. Propigidium punktowane słabiej niż przedplecze, a pygidium słabiej niż propigidium[2].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bytuje pod zbutwiałą korą i w próchnie drzew liściastych, np. wierzby, topoli, buka i dębu[3][2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
W Europie wykazany został z Albanii, Austrii, Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, europejskiej Turcji, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, byłej Jugosławii, Litwy, Luksemburgu, Łotwy, Macedonii Północnej, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, Polski, Rumunii, Rosji, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch[1]. Ponadto znany z Kaukazu[3].
W Polsce występuje w całym kraju, lecz spotykany jest rzadko[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Plegaderus caesus na Fauna Europaea. [dostęp 2014-05-27].
- ↑ a b Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 11 – 12 Sphaeritidae i Gniliki – Histeridae. Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973, s. 19-20.
- ↑ a b c Plegaderus caesus w Coleoptera Poloniae. [dostęp 2014-05-27].