Prostomis mandibularis

Prostomis mandibularis
(Fabricius, 1801)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Cucujiformia
Nadrodzina	czarnuchy
Rodzina	Prostomidae
Rodzaj	Prostomis
Gatunek	Prostomis mandibularis
Synonimy
Trogosita mandibularis Fabricius, 1801

Prostomis mandibularis – gatunek chrząszcza z rodziny Prostomidae.

Zasięg występowania

Gatunek holarktyczny, występuje w Europie, północnej Azji i na Bliskim Wschodzie oraz w Ameryce Północnej. W Europie notowany w Austrii, na Białorusi, w Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, Czarnogórze, Czechach, Danii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Polsce, Rosji, Rumunii, Serbii, na Słowacji, w Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, na Ukrainie, Węgrzech oraz we Włoszech (w tym na Sardynii).

W Polsce występuje na nielicznych, rozproszonych stanowiskach w całym kraju.

Budowa ciała

Osiąga 5–6,2 mm długości. Ciało wydłużone i spłaszczone. Żuwaczki bardzo masywne o gęsto ząbkowanych wewnętrznych krawędziach. Głowa oraz przedplecze delikatnie punktowane; w tylnej części głowy wyraźna, poprzeczna bruzda. Wierzchołki pokryw zaokrąglone, na ich powierzchni po pięć rzędów podłużnych punktowań. Ubarwienie ciała jasnobrązowe.

Biologia i ekologia

Gatunek związany z lasami pierwotnymi. W Europie Środkowej w XIX wieku występował dość licznie, jednak prowadzenie gospodarki leśnej doprowadziło do spadku jego liczebności oraz wyginięcia w wielu miejscach.

Spotykany od wiosny do jesieni. Postacie dorosłe oraz larwy spotyka się w powalonych, leżących i przegniłych pniach, kłodach oraz pniakach drzew iglastych i liściastych. Larwy żerują w wilgotnym, miękkim drewnie drążąc płaskie chodniki poziomo, wzdłuż przyrostów rocznych drewna. Przepoczwarczają się one w lipcu, zaś postacie dorosłe nowego pokolenia pojawiają się w sierpniu.