Zamek w Gieranonach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 39: Linia 39:


Zamek był jedną z pierwszych w [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwie Litewskim]] prób wznoszenia fortyfikacji w warunkach zastosowania [[broń palna|broni palnej]]. Uważa się, że posiadał prototyp [[bastion]]u.
Zamek był jedną z pierwszych w [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwie Litewskim]] prób wznoszenia fortyfikacji w warunkach zastosowania [[broń palna|broni palnej]]. Uważa się, że posiadał prototyp [[bastion]]u.

Budowla użytkowana była do śmierci Barbary Radziwiłłówny w 1551 roku, potem stopniowo popadała w ruinę, została częściowo zniszczona w czasie wojny z Moskwą toczonej w latach 1654–1661. W XVII w. opisywano ją jako zniszczoną, pozbawioną dachu. Nieużytkowanie zamku mogło być związane zarówno z faktem, że Gieranony jako królewszczyzna były oddawane w dzierżawę, jak również z tym, że wzniesiony przez Olbrachta Gasztołda zamek w późniejszych czasach stał się przestarzały i nie spełniał już funkcji obronnych. Według Aftanazego na potrzeby administracji dóbr wzniesiono obok zamku mniejszy budynek. W r. 1740 ruiny zamku zostały częściowo rozebrane.

W inwentarzu kościoła Św. Mikołaja z r. 1784 zamek opisywany jest następująco: ''„w rozwalinach mury, mający około wały kwadratowe usypane na łokci 20 in circuitu, którego pierwsza fosa głębiny jeszcze po niektórych miejscach na 6 łokci. Sam zamek mający niegdyś 4 wysokie baszty po rogach, jedną salę i trzy pokoje oraz sklepy na 2 kondygnacje”.''

Mury zamku na początku w. XIX dochodziły do wysokości pierwszego piętra, zostały rozebrane w 1. ćw. w. XIX na materiał do różnych budowli gospodarskich w sąsiednich dobrach [[Lipniszki (rejon iwiejski)|Lipniszki]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Sztuka kresów wschodnich, vol. 6, Kraków 2006|data dostępu=2016-09-28|url=https://www.academia.edu/10406416/Sztuka_kres%25C3%25B3w_wschodnich_vol._6_Krak%25C3%25B3w_2006}}</ref>.


== Chronologia ==
== Chronologia ==
Linia 44: Linia 50:
* koniec [[XVI wiek|XVI w.]] – do jednej ze ścian dobudowano murowany pałac
* koniec [[XVI wiek|XVI w.]] – do jednej ze ścian dobudowano murowany pałac
* [[18 maja]] 1537 – na zamku odbył się ślub Stanisława Gasztołda, syna Olbrachta, z [[Barbara Radziwiłłówna|Barbarą Radziwiłłówną]]
* [[18 maja]] 1537 – na zamku odbył się ślub Stanisława Gasztołda, syna Olbrachta, z [[Barbara Radziwiłłówna|Barbarą Radziwiłłówną]]
* 1542 – zamek przeszedł na [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]]
* 1542 – zamek przeszedł na własność [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], jednak Barbara Radziwiłłówna miała prawo w nim mieszkać jako wdowa po zmarłym właścicielu
* od 1588 – zamkiem władali [[Sapiehowie]]
* od 1588 – zamkiem władali [[Sapiehowie]]
* od 1643 – zamkiem władali [[Kiszkowie]]
* od 1643 – zamkiem władali [[Kiszkowie]]
* 1654-1667zburzony przez wojska rosyjskie
* 1654-1661zniszczony przez wojska moskiewskie
* 1700-1721 – ostatecznie popada w ruinę
* 1700-1721 – ostatecznie popada w ruinę
* poł. [[XIX wiek|ХІХ w.]] – rozebrany na cegłę
* 1740 - częściowo rozebrany
* 1 ćw. [[XIX wiek|ХІХ w.]] – rozebrany na cegłę


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 12:28, 28 wrz 2016

Zamek w Gieranonach
(ruiny)
Ilustracja
Ruiny zamku na rysunku Napoleona Ordy
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Gieranony

Ukończenie budowy

1519-1529[1]

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Ruiny zamku (2007)

Zamek w Gieranonachruiny zamku w pobliżu wsi Gieranony w rejonie iwiejskim, w obwodzie grodzieńskim na Białorusi.

Zamek zbudowany był z polecenia wojewody wileńskiego Olbrachta Gasztołda i miał niewielkie rozmiary - 27×27 m. Początkowo murowane były tylko ściany o grubości 1,4m i narożne, ośmiometrowe. Następnie, na miejscu drewnianego pałacu, do jednej ze ścian zamku dobudowano murowany, piętrowy pałac.

Niewielki zamek otoczony był potężnym wałem ziemnym z trzema narożnymi wieżami (rondlami) i jedną wieżą bramną. Rondle od strony zewnętrznej posiadały ściany o grubości 2 m, zaś od strony zamku były otwarte. Wał ziemny miał szerokość 10–15 m, od wewnątrz był umocniony ścianą o wys. 4,5 m i szer. 1,25 m. Nieco później ściana ta została dodatkowo wzmocniona przyporami-byczkami.

Zamek był jedną z pierwszych w Wielkim Księstwie Litewskim prób wznoszenia fortyfikacji w warunkach zastosowania broni palnej. Uważa się, że posiadał prototyp bastionu.

Budowla użytkowana była do śmierci Barbary Radziwiłłówny w 1551 roku, potem stopniowo popadała w ruinę, została częściowo zniszczona w czasie wojny z Moskwą toczonej w latach 1654–1661. W XVII w. opisywano ją jako zniszczoną, pozbawioną dachu. Nieużytkowanie zamku mogło być związane zarówno z faktem, że Gieranony jako królewszczyzna były oddawane w dzierżawę, jak również z tym, że wzniesiony przez Olbrachta Gasztołda zamek w późniejszych czasach stał się przestarzały i nie spełniał już funkcji obronnych. Według Aftanazego na potrzeby administracji dóbr wzniesiono obok zamku mniejszy budynek. W r. 1740 ruiny zamku zostały częściowo rozebrane.

W inwentarzu kościoła Św. Mikołaja z r. 1784 zamek opisywany jest następująco: „w rozwalinach mury, mający około wały kwadratowe usypane na łokci 20 in circuitu, którego pierwsza fosa głębiny jeszcze po niektórych miejscach na 6 łokci. Sam zamek mający niegdyś 4 wysokie baszty po rogach, jedną salę i trzy pokoje oraz sklepy na 2 kondygnacje”.

Mury zamku na początku w. XIX dochodziły do wysokości pierwszego piętra, zostały rozebrane w 1. ćw. w. XIX na materiał do różnych budowli gospodarskich w sąsiednich dobrach Lipniszki[2].

Chronologia

  • 1519-1529[1] – na polecenie wojewody wileńskiego Olbrachta Gasztołda wzniesiono murowany zamek
  • koniec XVI w. – do jednej ze ścian dobudowano murowany pałac
  • 18 maja 1537 – na zamku odbył się ślub Stanisława Gasztołda, syna Olbrachta, z Barbarą Radziwiłłówną
  • 1542 – zamek przeszedł na własność Zygmunta I Starego, jednak Barbara Radziwiłłówna miała prawo w nim mieszkać jako wdowa po zmarłym właścicielu
  • od 1588 – zamkiem władali Sapiehowie
  • od 1643 – zamkiem władali Kiszkowie
  • 1654-1661 – zniszczony przez wojska moskiewskie
  • 1700-1721 – ostatecznie popada w ruinę
  • 1740 - częściowo rozebrany
  • 1 ćw. ХІХ w. – rozebrany na cegłę
  1. a b Darius Baronas: Fortifications innovations of the Great Dutch of Lithuania during the reign of Sigismundus Augustus (1548-1572). W: J. Wiesiołowski: Zamek i dwór w średniowieczu od XI do XV wieku. Poznań: 2001, s. 80. (ang.).
  2. Sztuka kresów wschodnich, vol. 6, Kraków 2006 [online] [dostęp 2016-09-28].

Bibliografia

  • Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т.. T. 1. Mińsk: 2006. ISBN 985-11-0314-4. (biał.).
  • M. A. Tkaczou: Абарончыя збудаванні заходніх зямель Беларусі ХІІІ-XVIII стст.. Mińsk: 1978. (biał.).