Jan Krzysztof Glaubitz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Dzieła: merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 30: Linia 30:
'''Jan Krzysztof Glaubitz''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Johann Christoph Glaubitz''; ur. ok. 1715 w [[Prusy Królewskie|Prusach Królewskich]], zm. [[30 marca]] [[1767]] w [[Wilno|Wilnie]]) – {{fakt|polski|data=2019-02}} [[architekt]] niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel późnego [[architektura baroku|baroku]], od 1737 działał w [[Wilno|Wilnie]]. Luteranin.
'''Jan Krzysztof Glaubitz''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Johann Christoph Glaubitz''; ur. ok. 1715 w [[Prusy Królewskie|Prusach Królewskich]], zm. [[30 marca]] [[1767]] w [[Wilno|Wilnie]]) – {{fakt|polski|data=2019-02}} [[architekt]] niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel późnego [[architektura baroku|baroku]], od 1737 działał w [[Wilno|Wilnie]]. Luteranin.


Urodził się prawdopodobnie, w którymś z miast Prus Królewskich (być może Chełmno, Elbląg lub Toruń)<ref name=":0">[[Mariusz Karpowicz]], ''Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0</ref> należących do Królestwa Polskiego. W latach 1732-1733 był czeladnikiem murarskim w Gdańsku u mistrza Gottfryda Forstera<ref>J.Pałubicki, Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku, [[Biuletyn Historii Sztuki]], 1980, XLII, nr 1, s.76</ref>. W 1737 roku wzmiankowany jest w Wilnie jeszcze jako prosty murarz. Stopień mistrzowski osiągnął zapewne około 1736-1737<ref name=":0" />.
Czerpał w swojej twórczości z baroku habsburskiego (charakterystyczne smukłe dwuwieżowe fasady kościołów).

W latach 1732-1733 był czeladnikiem murarskim w Gdańsku u mistrza Gottfryda Forstera<ref>J.Pałubicki, Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku, [[Biuletyn Historii Sztuki]], 1980, XLII, nr 1, s.76</ref>. W 1737 roku wzmiankowany jest w Wilnie jeszcze jako prosty murarz. Stopień mistrzowski osiągnął zapewne około 1736-1737.
Pierwsza jego potwierdzone dzieło to odbudowa kościoła ewangelickiego w Wilnie w latach 1739-1743.
Pierwsza jego potwierdzone dzieło to odbudowa kościoła ewangelickiego w Wilnie w latach 1739-1743.


== Dzieła ==
== Dzieła ==
* odbudowa po pożarze kościoła ewangelickiego w Wilnie, lata 1739-1743
* odbudowa po pożarze kościoła ewangelickiego w Wilnie, lata 1739-1743<ref name=":0" />
* pałac [[Antoni Michał Pac|Antoniego Michała Paca]] w [[Jezno|Jeźnie]],
* pałac [[Antoni Michał Pac|Antoniego Michała Paca]] w [[Jezno|Jeźnie]],
* pałac w [[Struń (sielsowiet Sołoniki)|Struniu]] w 1749<ref>{{SgKP|XI|420|Struń (2)}}</ref>,
* pałac w [[Struń (sielsowiet Sołoniki)|Struniu]] w 1749<ref>{{SgKP|XI|420|Struń (2)}}</ref>,
* kościół w [[Stołowicze|Stołowiczach]] (po Józefie Fontanie od 1743) oraz ołtarz w tym kościele,
* kościół w [[Stołowicze|Stołowiczach]] (po Józefie Fontanie od 1743) oraz ołtarz w tym kościele<ref name=":0" />,
* po pożarach w latach 1737, 1748 i 1749 odbudowywał domy mieszkalne Wilna,
* po pożarach w latach 1737, 1748 i 1749 odbudowywał domy mieszkalne Wilna,
* odbudowany [[kościół św. Katarzyny w Wilnie]] (1741-1744) i Kaplica Opatrzności w 1746,
* odbudowany [[kościół św. Katarzyny w Wilnie]] (1741-1744) i Kaplica Opatrzności w 1746<ref name=":0" />,
* od 1748 roku [[fasada]] [[Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Wilnie|kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Wilnie]] (jako murarz pracował przy kościele wcześniej w latach 1739-1743),
* od 1748 roku [[fasada]] [[Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Wilnie|kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Wilnie]] (jako murarz pracował przy kościele wcześniej w latach 1739-1743)<ref name=":0" />,
* restauracja [[Kościół św. Anny w Wilnie|kościoła św. Anny w Wilnie]] (1747); m.in. budowa trzech barokowych ołtarzy,
* restauracja [[Kościół św. Anny w Wilnie|kościoła św. Anny w Wilnie]] (1747); m.in. budowa trzech barokowych ołtarzy,
* ikonostas w [[Cerkiew Świętego Ducha w Wilnie|cerkwi Świętego Ducha w Wilnie]]; umowa z 1753, projekt z 1761,
* ikonostas w [[Cerkiew Świętego Ducha w Wilnie|cerkwi Świętego Ducha w Wilnie]]; umowa z 1753, projekt z 1761<ref name=":0" />,
* fasada, szczyt, ambona i ołtarz główny w [[Sobór św. Zofii w Połocku|Soborze unickim w Połocku]] (1738–1765)<ref>W.Boberski, Późnobarokowa cerkiew katedralna w Witebsku i jej rzymski pierwowzór, [[Biuletyn Historii Sztuki]], LXII, 2000, nr 1-2, s.144</ref>,
* fasada, szczyt, ambona i ołtarz główny w [[Sobór św. Zofii w Połocku|Soborze unickim w Połocku]] (1738–1765)<ref>W.Boberski, Późnobarokowa cerkiew katedralna w Witebsku i jej rzymski pierwowzór, [[Biuletyn Historii Sztuki]], LXII, 2000, nr 1-2, s.144</ref>,
* [[Kościół Świętego Ducha w Wilnie]] w tym kopuła i szczyty (1753–1770), ołtarze zaprojektował w latach 1775-1776 [[Franciszek Ignacy Hoffer]],
* [[Kościół Świętego Ducha w Wilnie]] w tym kopuła i szczyty (1753–1770)<ref name=":0" />, ołtarze zaprojektował w latach 1775-1776 [[Franciszek Ignacy Hoffer]],
* kościół Dominikanów w Zabiałłach-Wołyńcach w 1749 roku, ale bez wież zbudowanych w latach 1764-1766
* kościół Dominikanów w Zabiałłach-Wołyńcach w 1749 roku, ale bez wież zbudowanych w latach 1764-1766<ref name=":0" />
* projekt kopuły kościoła św. Kazimierza w Wilnie (atrybucja wątpliwa, jej autorem był raczej Tomasz Żebrowski),
* projekt kopuły kościoła św. Kazimierza w Wilnie (autorstwo niepewne, jej autorem był raczej [[Tomasz Żebrowski]]),
* kościół jezuitów w [[Dyneburg]]u (Dźwińsku) na Łotwie (autorstwo niepewne, kościół nie istnieje),
* kościół jezuitów w [[Dyneburg]]u (Dźwińsku) na Łotwie (autorstwo niepewne, kościół nie istnieje),
* pałac Łopacińskich ([[Olizarowie|Olizarów]]) w Wilnie (zaułek Bernardyński),
* pałac Łopacińskich ([[Olizarowie|Olizarów]]) w Wilnie (zaułek Bernardyński),
* [[Cerkiew Św. Trójcy i klasztor Bazylianów w Wilnie|klasztor Bazylianów w Wilnie]] po 1761 (bez bramki bazyliańskiej przypuszczalnie projektu [[Antonio Paracca]]).
* [[Cerkiew Św. Trójcy i klasztor Bazylianów w Wilnie|klasztor Bazylianów w Wilnie]] po 1761 (bez Bramki Bazyliańskiej przypuszczalnie projektu [[Antonio Paracca]])<ref name=":0" />.
* pałac [[:be:Архірэйскі палац, Магілёў|arcybiskupów prawosławnych w Mohylewie]] (1772–1785)
* pałac [[:be:Архірэйскі палац, Магілёў|arcybiskupów prawosławnych w Mohylewie]] (1772–1785)

<br />

== Galeria - potwierdzone atrybucje ==
<gallery widths="190" heights="190">
Plik:Połacak, Vierchni Zamak, Sabornaja. Полацак, Верхні Замак, Саборная (1901-17) (3).jpg|Połock - ołtarz główny
Plik:Stałavičy, Rynak, Janicki. Сталавічы, Рынак, Яніцкі (1937) (2).jpg|Stołowicze - ołtarz główny
Plik:Vilnius - Orthodox Church of the Holy Spirit 01.jpg|Wilno - ołtarz w cerkwi św. Ducha
Plik:Ул.Доминикону.Костёл Святого Духа - panoramio.jpg|Wilno - kościół św. Ducha
Plik:StCatherineVilnius9.JPG|Wilno - Kaplica Opatrzności
Plik:Vałyncy, Zabieły, Daminikanski. Валынцы, Забелы, Дамініканскі (1912).jpg|Zabiałły-Wołyńce (bez wież)
</gallery>


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 59: Linia 69:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |nazwisko = Lorentz | imię = Stanisław | autor link = Stanisław Lorentz| tytuł = Jan Krzysztof Glaubitz – architekt wileński XVIII wieku | miejsce = Warszawa | rok = 1937}}
* {{cytuj książkę |nazwisko = Lorentz | imię = Stanisław | autor link = Stanisław Lorentz| tytuł = Jan Krzysztof Glaubitz – architekt wileński XVIII wieku | miejsce = Warszawa | rok = 1937}}
* Pałubicki Jerzy, ''Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku'', Biuletyn Historii Sztuki XLII: 1980, nr 1.
* Pałubicki Jerzy, ''Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku'', [[Biuletyn Historii Sztuki]], XLII: 1980, nr 1.
* Drema Vladas, ''Materiały do historii sztuki Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jan Krzysztof Glaubitz, Jan Hedel, Jan Melich'', Biuletyn Historii Sztuki XLII: 1980, nr 1.
* Drema Vladas, ''Materiały do historii sztuki Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jan Krzysztof Glaubitz, Jan Hedel, Jan Melich'', Biuletyn Historii Sztuki, XLII: 1980, nr 1.
*[[Mariusz Karpowicz]]'', Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012; ​ISBN 978-83-63580-10-0​
*[[Mariusz Karpowicz]]'', Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012; ​ISBN 978-83-63580-10-0​



Wersja z 15:24, 8 sty 2020

Jan Krzysztof Glaubitz
Data i miejsce urodzenia

około 1715
Prusy Królewskie[1]

Data i miejsce śmierci

30 marca 1767
Wilno

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

barok

Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Wilnie

Jan Krzysztof Glaubitz (niem. Johann Christoph Glaubitz; ur. ok. 1715 w Prusach Królewskich, zm. 30 marca 1767 w Wilnie) – polski[potrzebny przypis] architekt niemieckiego pochodzenia, przedstawiciel późnego baroku, od 1737 działał w Wilnie. Luteranin.

Urodził się prawdopodobnie, w którymś z miast Prus Królewskich (być może Chełmno, Elbląg lub Toruń)[2] należących do Królestwa Polskiego. W latach 1732-1733 był czeladnikiem murarskim w Gdańsku u mistrza Gottfryda Forstera[3]. W 1737 roku wzmiankowany jest w Wilnie jeszcze jako prosty murarz. Stopień mistrzowski osiągnął zapewne około 1736-1737[2]. Pierwsza jego potwierdzone dzieło to odbudowa kościoła ewangelickiego w Wilnie w latach 1739-1743.

Dzieła


Galeria - potwierdzone atrybucje

Przypisy

  1. Mariusz Karpowicz, Wileńska Odmiana Architektury XVIII wieku, Warszawa 2012, Muzeum Pałac w Wilanowie, s.75
  2. a b c d e f g h i j Mariusz Karpowicz, Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0
  3. J.Pałubicki, Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku, Biuletyn Historii Sztuki, 1980, XLII, nr 1, s.76
  4. Struń (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 420.
  5. W.Boberski, Późnobarokowa cerkiew katedralna w Witebsku i jej rzymski pierwowzór, Biuletyn Historii Sztuki, LXII, 2000, nr 1-2, s.144

Bibliografia

  • Stanisław Lorentz: Jan Krzysztof Glaubitz – architekt wileński XVIII wieku. Warszawa: 1937.
  • Pałubicki Jerzy, Informacja o pobycie Jana Krzysztofa Glaubitza w Gdańsku, Biuletyn Historii Sztuki, XLII: 1980, nr 1.
  • Drema Vladas, Materiały do historii sztuki Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jan Krzysztof Glaubitz, Jan Hedel, Jan Melich, Biuletyn Historii Sztuki, XLII: 1980, nr 1.
  • Mariusz Karpowicz, Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012; ​ISBN 978-83-63580-10-0