Stanisław Osika (oficer)
dddd.jpg) Stanisław Osika (2023) | |
 pułkownik dyplomowany
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1961– |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
25 Pułk Zmechanizowany, |
| Stanowiska |
wykładowca, |
| Odznaczenia | |
    
| |
Stanisław Osika (ur. 13 października 1944 w Zagórzu) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.
ccc.jpg)
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1944 jako syn Edwarda i Elżbiety z domu Hoffbauer. Uczył się w szkole podstawowej w rodzinnym Zagórzu od 1952 do 1958. W 1963 ukończył Technikum Mechaniczne w Sanoku z tytułem technika mechanika o specjalności obróbka skrawaniem (w jego klasie byli m.in. Leonard Kabala, Zbigniew Osenkowski)[1]. Podczas nauki szkolnej działał w sanockim hufcu ZHP i trenował sport w klubie Stal Sanok.
Wstąpił do Wojska Polskiego i w latach 1963-1966 kształcił się w Oficerskiej Szkole Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Od 1966 do 1971 był oficerem 25 Pułku Zmechanizowanego w Opolu, gdzie pełnił funkcję dowódcy plutonu. Od 1971 do 1974 odbył studia w Akademii Sztabu Generalnego (wraz z nim studiował m.in. Tadeusz Wilecki). Następnie był szefem sztabu jednostki 5 Saskiej Dywizji Pancernej w Gubinie od 1974 do 1977. Później był starszym wykładowcą przedmiotów ogólnowojskowych w Wyższej Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu od 1977 do 1983. Przydzielony do Wojskowej Komendy Uzupełnień w Sanoku, w stopniu podpułkownika pełnił funkcję zastępcy komendanta WKU od 1983 oraz komendanta WKU od 7 kwietnia 1986 do 26 sierpnia 1996[2]. Jednocześnie był dowódcą garnizonu wojskowego w Sanoku[3]. W 1988 został wybrany z listy wojewódzkiej do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie[4]. Podczas sprawowania stanowiska współpracował z macierzystą szkołą średnią, Zespole Szkół Mechanicznych w Sanoku, w zakresie naboru absolwentów do wyższych szkół wojskowych. Na inaugurację roku szkolnego 1988/1989 zawarł umowę, na mocy której Wojskowa Komenda Uzupełnień w Sanoku objęła patronat nad I Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku[5]. We wrześniu 1996 został szefem Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krośnie. Został awansowany do stopnia pułkownika.
Był członkiem PZPR, w 1988 kandydował do Rady Narodowej[6]. Został wiceprezesem ds. społecznych Zarządu Rejonowego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego w Sanoku[7], członkiem i prezesem Koła Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Sanoku[8][9]. Przed wyborami samorządowymi w 2010 zasiadł w komitecie honorowym KWW „Jednością Silni” Jakuba Osiki[10].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1992)
- Złoty Krzyż Zasługi (1982)
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1986)
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1993)
- Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” (1998)[11]
- Tytuł członka honorowego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[12]
- Medal pamiątkowy 50-lecia Powstania Słowackiego (2001)[13]
- Krzyż Złoty z Gwiazdą Związku Żołnierzy Wojska Polskiego (2019)[14]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 110. ISBN 83-87450-00-6.
- ↑ Monika Wójcik: Historia. wku.wp.mil.pl. [dostęp 2016-01-09].
- ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 135.
- ↑ Wiesław Koszela. Sanoczanie w Wojewódzkiej Rady Narodowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 20 (455) z 10-20 lipca 1988. Sanocka Fabryka Autobusów.
- ↑ Wojskowa Komenda Uzupełnień patronuje I LO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (463) z 1-10 października 1988. Sanocka Fabryka Autobusów.
- ↑ Poznajmy ich bliżej. Na wysokiej fali: Stanisław Osika. „Nowiny”, s. 5, Nr 132 z 8 czerwca 1988.
- ↑ Mjr Borkowski ponownie prezesem Związku Rejonowego ZBŻZiORWP w Sanoku. sanok24.pl, 2009-05-26. [dostęp 2016-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)].
- ↑ Zbigniew Czernicki: 70 lat Wojskowej Komendy Uzupełnień w Sanoku – awanse dla członków Związku. zzwp.pl, 2015. [dostęp 2016-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)].
- ↑ Obchody Święta Niepodległości w Gminie Baligród. baligrod.pl, 2012-11-09. [dostęp 2016-01-09].
- ↑ Aneta Wielgosz: Jednością silni. isanok.pl, 2010-11-18. [dostęp 2016-01-09].
- ↑ Jolanta Ziobro. Kombatanckie świętowanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (377), s. 1, 29 stycznia 1999.
- ↑ Bartosz Błażewicz. Kombatanckie obchody. Awanse, wspomnienia, życzenia. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (461), s. 2, 8 września 2000.
- ↑ Bartosz Błażewicz. Wojskowe honory. Awanse w stanie spoczynku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 21 (498), s. 2, 25 maja 2001.
- ↑ Odznaczenia i wyróżnienia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. sanok.pl, 2019-01-17. [dostęp 2022-07-31].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Spośród wielu... Stanisław Osika. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 191-192. ISBN 83-87450-00-6.
- Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego
- Działacze PZPR
- Harcerze związani z Sanokiem
- Ludzie urodzeni w Zagórzu
- Ludzie związani z Zagórzem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Polacy odznaczeni słowackimi orderami i odznaczeniami
- Pułkownicy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Radni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie
- Urodzeni w 1944
- Wojskowi związani z Sanokiem