Sydir Hołubowycz

Sydir Hołubowycz (ukr. Сидір Голубович) (ur. 6 marca 1873 w wsi Tłusteńkie (k. Husiatyna w Tarnopolskiem) - zm. 12 stycznia 1938 r. we Lwowie) — ukraiński adwokat i polityk, poseł austriackiego parlamentu od 1911 oraz Sejmu Galicyjskiego od 1913, premier Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej ( grudzień 1918 - 1919) .

Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1904 mieszkał w Tarnopolu, przewodniczył miejscowemu "Sokołowi" i "Proswicie", uczestniczył w wydawaniu "Podilskiego Słowa" i "Podilskiego Hołosu".

Od początku I wojny światowej mieszkał w Wiedniu. Od maja 1915 był członkiem Głównej Rady Ukraińskiej. W 1915 powrócił do Lwowa, zostając prezesem ukraińskiego banku, jak również przewodnicząc ukraińskiej reprezentacji parlamentarnej w latach 1916-1918.

9 listopada 1918 został państwowym sekretarzem sądownictwa w rządzie ZURL, był jednym z autorów tymczasowej konstytucji państwa oraz systemu prawnego. Od połowy grudnia 1918, kiedy rząd ZURL przebywał w Tarnopolu, został jego premierem. 3 stycznia 1919 został zatwierdzony przez Ukraińską Radę Narodową z siedzibą w Stanisławowie szefem rady sekretarzy państwowych (premierem), objął również tekę sekretarza finansów, oraz handlu i przemysłu.

Od 9 czerwca 1919 zajmował się sprawami wewnętrznymi w rządzie dyktatora ZURL Jewhena Petruszewycza. Razem z nim wyjechał w listopadzie 1919 do Wiednia.

W 1924 powrócił do Lwowa, został przewodniczącym Ukraińskiej Ludowej Partii Pracy. Brał udział w założycielskich obradach UNDO, jednak w 1925 zaprzestał działalności politycznej. Pracował jako adwokat w miasteczku Załoźce na Tarnopolszczyźnie.

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Linki zewnętrzne

• Biografia Sydira Hołubowycza