Serhij Ostapenko

Serhij Ostapenko
Сергій Степанович Остапенко
	; Serhij Ostapenko 1921
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1881 ; Trojanów, gubernia wołyńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1938 ; Charków, USRR, ZSRR
	Premier Ukraińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 13 lutego 1919; do 9 kwietnia 1919
Przynależność polityczna	Ukraińska Partia Socjalistów-Rewolucjonistów
Poprzednik	Wołodymyr Czechiwski
Następca	Borys Martos
	Multimedia w Wikimedia Commons

Serhij Ostapenko ukr. Сергій Степанович Остапенко (ur. 18 listopada 1881 w Trojanowie k. Żytomierza, zm. 21 stycznia 1938 w Charkowie^[1]) – ukraiński działacz polityczny, ekonomista, członek Ukraińskiej Centralnej Rady, premier Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podpisanie traktatu nocą z 9/10 lutego 1918. Od lewej: gen. Brinkmann, Mykoła Lubynski, Mykoła Łewycki, Ołeksandr Sewriuk, gen. Max Hoffmann i **Serhij Ostapenko**

Był uczestnikiem ze strony URL rokowań w Brześciu, a od 13 lutego do 9 kwietnia 1919 – premierem rządu URL.

W latach 1919–1920 – profesor Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego w Kamieńcu Podolskim, wykładowca statystyki i demografii. Po upadku państwowości URL pozostał w USRR i przeniósł się do Kijowa. 13 maja 1921 aresztowany przez Czeka w sprawie KC Ukraińskiej Partii Socjalistów-Rewolucjonistów i 29 maja 1921 skazany przez „Najwyższy Nadzwyczajny Trybunał Rewolucyjny” na pięć lat obozu koncentracyjnego z zamianą na pięć lat pracy przymusowej z wykorzystaniem wykształcenia. W latach 20. i 30. był wykładowcą na wyższych uczelniach Kijowa i Charkowa, współpracował z pismem Czerwonyj szlach w popularnej problematyce ekonomicznej. Podczas „wielkiego terroru” aresztowany w 1937 przez NKWD, zamordowany w Charkowie po orzeczeniu trójki NKWD obwodu charkowskiego 21 stycznia 1938.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ігор Шуйський, Засуджений за УНР, Дзеркало тижня, 12 stycznia 2018.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Остапенко Сергій Степанович w: Енциклопедія історії України: Т. 7. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2010, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.
Biografia Serhija Ostapenki
Ігор Шуйський, Засуджений за УНР, Дзеркало тижня, 12 stycznia 2018

[1] Ігор Шуйський, Засуджений за УНР, Дзеркало тижня, 12 stycznia 2018.

[a-2] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-4] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-5] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[1]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)