Zastal Zielona Góra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zastal Zielona Góra
Ilustracja
Dzik WsaDzik – maskotka klubu
Pełna nazwa

Enea Stelmet Zastal BC Zielona Góra

Kod

ZIE

Maskotka

Dzik WsaDzik[1]

Barwy

biało-zielone[2]

Data założenia

1946

Debiut w najwyższej lidze

1984

Liga

Orlen Basket Liga

Liczba zawodników

12 seniorów

Państwo

 Polska

Siedziba

Zielona Góra

Adres

ul. św. Cyryla i Metodego 10
65-533 Zielona Góra[3]

Hala sportowa

Hala MOSiR w Zielonej Górze

Sponsor techniczny

4F

Właściciel

"GRONO" Sportowa Spółka Akcyjna[3]

Prezes

[3]

Menedżer

Hubert Olejniczak

Trener

David Dedek[4]

Asystent trenera

Virginijus Sirvydis[4]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zastal Zielona Góra (ze względów sponsorskich występujący pod nazwą Enea Stelmet Zastal BC Zielona Góra) – polski klub koszykarski założony w 1946. Występuje w Polskiej Lidze Koszykówki

Pięciokrotny zdobywca tytułu mistrza Polski (2013, 2015–2017 i 2020), trzykrotny triumfator Pucharu Polski (2015, 2017 i 2021) i trzykrotny zwycięzca Superpucharu Polski (2015, 2020 i 2021). Dwukrotny uczestnik rozgrywek Euroligi (2014 i 2016) i ćwierćfinalista Eurocupu (2016).

Właścicielem klubu jest Sportowa Spółka Akcyjna Grono z Zielonej Góry.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki klubu (1946–1984)[edytuj | edytuj kod]

Zielonogórski klub powstał w 1946 roku pod nazwą Klub Sportowy „Zieloni”. Początkowo występował w rozgrywkach poznańskiej klasy B, a po ich wygraniu i awansie grał w klasie A[5]. W kolejnych latach klub zmieniał nazwy najpierw na Wagmo, później na Stal, a w końcu zaczął występować jako Lechia Zielona Góra[6]. Jako Lechia klub zaczął regularnie występować w ówczesnej III lidze, rywalizując w początkach lat 60. XX wieku o awans do I ligi. Lechia była wówczas również czołowym zespołem w województwie. Dzięki reorganizacji dokonanej przez Polski Związek Koszykówki przed rozpoczęciem rozgrywek ligowych 1966/1967 zielonogórski klub zaczął grać w reaktywowanej II lidze (2. poziom rozgrywkowy, odpowiednik obecnej I ligi). Dwa sezony później Lechia przyjęła ostatecznie nazwę Zastal Zielona Góra[5].

Na drugim poziomie rozgrywkowym Zastal występował, z dwoma rocznymi przerwami, do końca sezonu 1983/1984, gdy zwyciężył w rozgrywkach na tym poziomie i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej. W tym czasie Zastal dwukrotnie na rok opuścił II ligą – miało to miejsce w sezonach 1972/1973 i 1979/1980. W ciągu 16 sezonów na tym poziomie rozgrywkowym zajmował miejsca od 5. (trzykrotnie: w sezonach 1968/1969, 1969/1970 i 1980/1981) do 9. (w sezonie 1978/1979), tylko dwukrotnie plasując się na pozycji spoza tego przedziału – w sezonie 1971/1972, gdy po zajęciu 11. miejsca spadł z ligi i w sezonie 1983/1984, gdy awansował do najwyższej ligi[7].

W sezonie 1983/1984 Zastal po raz pierwszy w historii swoich występów w II lidze w jednym sezonie odniósł więcej zwycięstw niż porażek w meczach ligowych, zwyciężając w sumie 29 z 36 spotkań[7]. W marcu 1984 roku w decydującym o awansie spotkaniu Zastal pokonał w zielonogórskiej hali Novity, przy nadkomplecie publiczności, Spójnię Stargard Szczeciński i po raz pierwszy w historii awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej[8].

Gra w ekstraklasie. Spadek. Powrót (1984–2000)[edytuj | edytuj kod]

Zielonogórzanie w najwyższej klasie rozgrywkowej przez kilka sezonów walczyli w środku tabeli, dopiero w sezonie 1992/1993 otarli się o podium kończąc rozgrywki na czwartym miejscu (w walce o brązowy medal ulegając drużynie ASPRO Wrocław). W następnych sezonach drużyna nie odnosiła sukcesów, aż w 1996 roku spadła do II ligi, powracając dwa lata później, walcząc przez kolejne dwa sezony o utrzymanie.

Spadek. Gra w niższych ligach. Odbudowa (2000–2010)[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1999/2000 drużyna opuściła ekstraklasę, a w kolejnym (pierwszoligowym sezonie) została zdegradowana do grupy północnej II ligi, zajmując 15 miejsce (wyżej Zastal był tylko od również zdegradowanej wtedy Astorii Bydgoszcz). Problemy finansowe sprawiły, że Zastal po raz pierwszy w historii spadł do III ligi[9].

Dnia 23 lipca 2001 roku powołało do życia Sportową Spółkę Akcyjną Grono, która – po aprobacie PZKosz oraz porozumieniu z Klubem Sportowym Zastal – przejęła prawo do gry w II lidze koszykówki mężczyzn pod nazwą Zastal Zielona Góra[10]. W sezonie 2001/2002 drużyna powróciła do I ligi, w której rywalizowała przez kolejne osiem sezonów (trzykrotnie ocierała się o awans w 2006, 2007 i 2009).

W sezonie 2009/2010 zespół zajął 2 miejsce w rozgrywkach I ligi i awansował do PLK[11].

Powrót. Mistrzostwo i medale. Debiut w europejskich pucharach (od 2010)[edytuj | edytuj kod]

2010/2011[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2010/2011 był pierwszym sezonem po 10-letniej przerwie w ekstraklasowych występach klubu. Drużynę Zastalu czekała walka o utrzymanie w najwyższej lidze. Klub oparł krajową część składu na sześciu zawodnikach, którzy wywalczyli awans. W kadrze znaleźli się liderzy pierwszoligowej drużyny Marcin Chodkiewicz, Marcin Flieger, Jarosław Kalinowski, Grzegorz Kukiełka, Maciej Raczyński i Rafał Rajewicz. Nowymi polskimi koszykarzami, po których sięgnęło Grono SSA, byli Jakub Dłoniak i Tomasz Kęsicki[12]. Skład uzupełniono obcokrajowcami. Jako pierwszy w Winnym Grodzie pojawił się Serb Žarko Čomagić[13], później Trenton Marshall i Walter Hodge[14], który wkrótce stał się jedną z gwiazd ligi. Wreszcie, tuż przed inauguracją rozgrywek, skład uzupełnił Chris Burgess[15]. Drużyna prowadzona przez Tomasza Herkta rozpoczęła sezon od wygranej z obrońcą tytułu mistrzowskiego Asseco Prokomem[16], Siarką[17], PBG Basketem[18], Treflem[19] czy Anwilem[20]. Gra Zastalowców szybko zyskała też liczne grono sympatyków, a hala Centrum Rekreacyjno-Sportowego, w której zielonogórzanie rozgrywają mecze, wypełniała się do ostatniego miejsca przy okazji ich kolejnych ligowych występów. W połowie rudy zasadniczej Zastal zanotował spadek formy. Na serię porażek klub zareagował wzmocnieniami. Do składu dołączyli David Burgess oraz James Maye[21]. Zielonogórzanie znów zaczęli wygrywać i liczyć się w walce o play-off, jednak do samych play-offów nie weszli. Biało-zielonym zabrakło jednego zwycięstwa[22]. Zastal "wylądował" w dole tabeli i walczył o utrzymanie. Tomasz Jankowski, który w trakcie rozgrywek zastąpił Tomasza Herkta na stanowisku I trenera, przygotował Zastal do fazy play-out. Efektem tego była seria zwycięstw i dziewiąta lokata w tabeli[23]. Po pierwszym sezonie w Tauron Basket Lidze działaczom udało się zatrzymać w kadrze na kolejny rok lidera zespołu Waltera Hodge’a[24], a frekwencja na trybunach okazała się najwyższa w kraju: każdy mecz ligowy w Zielonej Górze obejrzał średnio prawie cztery tysiące widzów[25].

2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Kolejny sezon w ekstraklasie Zastal Zielona Góra rozpoczął od pożegnania z Amerykanami Jeffem Foote'em i Ryanem Wittmanem. Zarządcy klubu poszukiwali zastępstwa za tych zawodników. Wprost z USA zakontraktowali centra – Ganiego Lawala[26].

Sezon po raz kolejny zawodnicy rozpoczęli od wygranej – zwyciężyli w hali CRS z PBG Basketem Poznań z przewagą 14 punktów[27]. Potem przyszła kolej na 1-punktowe zwycięstwo we Wrocławiu ze Śląskiem[28]. Z początkiem grudnia zespół opuścił Gani Lawal, który – po zakończeniu lock-outu – wrócił do Stanów by szukać swojej szansy w NBA[29].

W połowie sezonu włodarze klubu zarządzili roszady na stanowisku pierwszego szkoleniowca – objął je serbski trener Mihailo Uvalin[30]. Tomasz Jankowski został jego asystentem.

Zastal pod wodzą nowego trenera wygrał pięć meczów z rzędu. Drużynę zatrzymał dopiero Trefl Sopot[31]. Sztab szkoleniowy pracował nad formą zawodników. Na wyniki nie trzeba było długo czekać – po meczu z Kotwicą Kołobrzeg Zastal awansował do pierwszej szóstki, co gwarantowało udział w fazie play-off[32].

W trakcie "szóstek" do drużyny wrócił Gani Lawal[33], który podczas nieobecności w Polsce grał w lidze chińskiej. Jednak Amerykanin nie zagrzał miejsca w drużynie na długo – po kilku tygodniach ponownie opuścił zespół[34].

W spotkaniach fazy play-off w Tauron Basket Lidze Zastalowcy "obronili" twierdzę CRS – żadnemu rywalowi nie pozwolili wygrać na swoim parkiecie. Do fazy pucharowej podopieczni Mihailo Uvalina przystąpili z czwartej lokaty. Oznaczało to ćwierćfinał pomiędzy Zieloną Górą a Słupskiem. W walce do trzech zwycięstw drużyny rozegrały maksymalną liczbę pięciu spotkań. Piąty mecz – rozgrywany w Zielonej Górze – wygrali gospodarze[35]. Po raz pierwszy w historii zespołu Zastal awansował do półfinału Mistrzostw Polski[36].

W półfinale drużyna trafiła na zespół Asseco Prokomu Gdynia, obrońcę tytułu Mistrza Polski. Rozgrywki na tym etapie zakończyły się wygraną Gdynian 3:0[37].

Dla Zastalu nie był to jednak koniec sezonu – drużyna przystępowała do "małego finału", czyli walki o pierwszy w historii klubu medal. Przeciwnikiem Zielonogórzan był PGE Turów Zgorzelec. W serii do dwóch zwycięstw Zastal wygrał pierwsze spotkanie na własnym parkiecie[38]. Rywalizacja przeniosła się do Zgorzelca. Tam Turów zwyciężył z 26-punktową przewagą[39]. W walce do dwóch zwycięstw rozgrywki wróciły do Zielonej Góry. Trzeci mecz walki o brąz wygrała drużyna Zastalu wygrywając z PGE Turowem Zgorzelec 79:74[40]. Zdobyty brązowy medal był pierwszym medalem Mistrzostw Polski w historii zielonogórskiego basketu[41].

Drugi raz z rzędu na meczach zielonogórskiego klubu zanotowano najwyższą frekwencję spośród wszystkich klubów Tauron Basket Ligi. W hali CRS na każdym meczu zasiadały średnio 4233 osoby[42]. Po zakończeniu sezonu Zastal dostał zaproszenie do gry w lidze VTB oraz rozgrywkach Eurocup. Zarząd klubu, nie mogąc zdecydować się na wybranie żadnej z opcji, postanowili zapytać o zdanie kibiców. W internetowej sondzie fani Zastalu opowiedzieli się za walką o Puchary Europy. Zarząd przystał do tej decyzji[43].

2012/2013[edytuj | edytuj kod]

W kolejnym sezonie z "brązowego" składu w Zielonej Górze pozostał Piotr Stelmach[44], Kamil Chanas[45], Marcin Sroka[46] i Filip Matczak. Zarządcy klubu zatrzymali także rozgrywającego, lidera drużyny – Portorykańczyka Waltera Hodge'a[47]. Pomiędzy jednym a drugim sezonem zielonogórski klub zmienił swoją nazwę, a sponsorem tytularnym została firma Stelmet[48]. Do Stelmetu Zielona Góra dołączyli Adam Łapeta i Mantas Česnauskis[49], Miloš Lopičić[50], Rob Jones[51], Oliver Stević[52] i Quinton Hosley[53].

Stelmet Zielona Góra rozpoczął sezon od walki i wygranej z Energą Czarnymi Słupsk[54]. W listopadzie 2012 roku zielonogórski klub zadebiutował na europejskich parkietach. Pierwszym rywalem w ramach rozgrywek Eurocup był Unics Kazań. Zawodnicy Stelmetu Zielona Góra mimo porażki wzbudzili zainteresowanie środowiska koszykarskiego w Polsce i Europie[55]. Drużyna w ramach europejskich rozgrywek sprawiła niespodziankę wygrywając w następnych kolejkach z Panioniosem Ateny[56], Unicsem Kazań[57] czy BC Telenetem Oostende[58].

Pierwszy sezon drużyny w Europie nie zakończył się na pierwszym etapie. Zwycięstwa zapewniły Stelmetowi Zielona Góra awans do fazy Last 16[59]. W tym samym czasie w polskiej lidze zawodnicy zanotowali porażki z drużynami z dolnej części tabeli.

W listopadzie z Zielonej Góry do PGE Turowa Zgorzelec przeszedł Piotr Stelmach[60], w grudniu Filip Matczak zdecydował się na grę w I-ligowej Stali Ostrów Wlkp[61], w styczniu Adam Łapeta przeniósł się do Anwilu Włocławek[62], w lutym Rob Jones został nowym zawodnikiem AZS Koszalin[63]. Klub nie pozostawił jednak w składzie pustych miejsc. Na miejsce odchodzących zawodników kontraktował kolejnych – Dejana Borovnjaka[64], Łukasza Seweryna[65] i Zbigniewa Białka[66].

Zwycięstwo w Sevilli z drużyną Cajasol[67] czy też wygrana z Lokomotivem[68] sprawiły, że zawodnikami Stelmetu zaczęły interesować się silniejsze kluby z Europy.

Stelmet w polskiej lidze awansował do fazy "szóstek" a pod koniec marca zatrudnił Łukasza Koszarka podpisując z nim kontrakt do końca ówczesnego sezonu oraz na sezon 2013/2014[69]. Do drużyny wrócił także Filip Matczak, który zakończył sezon ze Stalą Ostrów Wlkp[70].

Stelmet Zielona Góra przystępował do play-offów z drugiego miejsca. Oznaczało to, iż rywalem zielonogórzan w ćwierćfinale tak jak w roku poprzednim będzie zespół Energi Czarnych Słupsk[71]. Podobnie jak rok wcześniej potrzeba było pięciu spotkań, by z tej pary wyłonić półfinalistę[72].

W półfinale biało-zieloni trafili na drużynę AZS Koszalin, która sensacyjnie wyeliminowała z walki o medale ubiegłorocznego wicemistrza – Trefl Sopot[73]. Zielonogórzanie nie pozwolili rywalom na ani jedno zwycięstwo. Po trzecim meczu w Koszalinie wraz z licznie przybyłymi kibicami cieszyli się z historycznego awansu do finału Mistrzostw Polski[74].

W finale Stelmet czekał na zwycięzcę pary PGE Turów Zgorzelec – Anwil Włocławek. Zgorzelczanie okazali się lepsi[75]. Finał – rozgrywany do czterech zwycięstw – należał do drużyny z Zielonej Góry. Biało-zieloni nie pozwolili rywalom na wygranie ani jednego spotkania[76]. Stelmet Zielona Góra – zespół, który powrócił do ekstraklasy zaledwie trzy sezony temu – zdobył złoty medal[77].

Widownia podczas tegorocznych rozgrywek po raz trzeci z rzędu najliczniej spośród kibiców ekstraligowych zespołów dopingowała zawodnikom w Zielonej Górze – mecze w hali CRS oglądało średnio 3868 kibiców[78].

Mistrzostwo Polski zagwarantowało Stelmetowi Zielona Góra udział bez eliminacji w najbardziej prestiżowej lidze w Europie – w Eurolidze[79].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Maskotki Stelmetu i Tauron Basket Ligi (czerwiec 2014)
Krajowe
Międzynarodowe

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2012/2013 – Puchar Europy[edytuj | edytuj kod]

FAZA GRUPOWA – GRUPA F

    • Stelmet – Rosja Uniks Kazań 67:75
    • Grecja Panionios Ateny – Stelmet 70:76
    • Belgia Telenet Ostenda – Stelmet 80:74
    • Stelmet – Belgia Telenet Ostenda 85:61
    • Rosja Uniks Kazań – Stelmet 76:91
    • Stelmet – Grecja Panionios Ateny 84:85

TABELA

  • 1. Rosja Uniks 6 11
  • 2. Polska Stelmet 6 9
  • --------------------------
  • 3. Belgia Telenet 6 8
  • 4. Grecja Panionios 6 8

LAST 16 – GRUPA K

TABELA

Sezon 2013/2014 – Euroliga[edytuj | edytuj kod]

FAZA GRUPOWA – GRUPA C

  • Stelmet – Niemcy Bayern Monachium 73:94
    • Hiszpania Unicaja Malaga – Stelmet 101:68
    • Stelmet – Włochy Montepaschi Siena 73:65
    • Stelmet – Turcja Galatasaray Stambuł 75:78
    • Grecja Olympiacos Pireus – Stelmet 79:77
    • Niemcy Bayern MonaSechium – Stelmet 71:78
    • Stelmet – Hiszpania Unicaja Malaga 67:84
    • Włochy Montepaschi Siena – Stelmet 60:59
    • Turcja Galatasaray Stambuł – Stelmet 76:57
    • Stelmet – Grecja Olympiacos Pireus 80:91

TABELA:

P Kraj Nazwa klubu Pkt. +/-
1. Grecja Olympiacos 20 +78
2. Turcja Galatasaray 16 -25
3. Hiszpania Unicaja 15 +44
4. Niemcy Bayern 14 +27
5. Włochy Montepaschi 13 -32
6. Polska Stelmet 12 -92

Sezon 2013/2014 – Puchar Europy[edytuj | edytuj kod]

FAZA GRUPOWA – GRUPA O

  • Stelmet – Rosja Uniks Kazań 72:77
  • Belgia Telenet Oostende – Stelmet 76:74
  • Hiszpania Valencia BC – Stelmet 90:53
  • Stelmet – Hiszpania Valencia BC 82:77
  • Rosja Uniks Kazań – Stelmet 82:64
  • Stelmet – Belgia Telenet Oostende 80:84

TABELA:

P Kraj Nazwa klubu Pkt. +/-
1. Rosja Uniks 11 +36
2. Hiszpania Valencia BC 9 +69
3. Belgia Telenet 9 -44
4. Polska Stelmet 7 -57

Sezon 2014/2015 – Puchar Europy

FAZA GRUPOWA – GRUPA F

  • Stelmet – Rosja Lokomotiw Kubań Krasnodar 78:97
  • Grecja PAOK Saloniki – Stelmet 85:66
  • Stelmet – Czarnogóra Budućnost Podgorica 76:90
  • Turcja Pınar Karşıyaka – Stelmet 83:67
  • Stelmet – Łotwa BK Windawa 69:79
  • Rosja Lokomotiw Kubań Krasnodar – Stelmet 78:68
  • Stelmet – Grecja PAOK Saloniki 84:77
  • Czarnogóra Budućnost Podgorica – Stelmet 100:85
  • Stelmet – Turcja Pınar Karşıyaka 71:69
  • Łotwa BK Windawa – Stelmet 51:58

TABELA:

P Kraj Nazwa klubu Pkt. +/-
1. Rosja Lokomotiw 20 +142
2. Grecja PAOK 16 0
3. Turcja Pinar 16 +17
4. Czarnogóra Budućnost 13 -13
5. Polska Stelmet 13 -87
6. Łotwa BK Windawa 12 -59

Sezon 2015/2016 – Euroliga[edytuj | edytuj kod]

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Msc. Zespół M W P + - +/- Kwalifikacja
1 Rosja Lokomotiw Kubań 10 8 2 754 683 +71 Awans do Top 16
2 Hiszpania FC Barcelona 10 6 4 822 747 +75
3 Grecja Panathinaikos 10 6 4 756 710 +46
4 Litwa Žalgiris Kowno 10 5 5 697 731 −34
5 Turcja Karşıyaka Basket 10 3 7 698 772 −74 Transfer do Pucharu Europy
6 Polska Zastal Zielona Góra 10 2 8 664 748 −84

Sezon 2015/2016 – Puchar Europy[edytuj | edytuj kod]

FAZA GRUPOWA – GRUPA L

Poz Zespół M W P + - +/- Kwalifikacja
1 Rosja Zenit Petersburg 6 4 2 479 470 +9 Awans do 1/8 finału
2 Polska Zastal Zielona Góra 6 3 3 458 463 −5
3 Niemcy MHP Riesen Ludwigsburg 6 3 3 477 468 +9 Zakończenie rozgrywek
4 Włochy Reyer Venezia Mestre 6 2 4 461 474 −13

1/8 finału[edytuj | edytuj kod]

Team I mecz II mecz suma
Polska Stelmet Zielona Góra 68 71 139
Rosja Uniks 72 54 126

Ćwierćfinał[edytuj | edytuj kod]

Team I mecz II mecz suma
PolskaStelmet Zielona Góra 82 86 168
HiszpaniaHerbalife Gran Canaria 93 83 176

Hala[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. XX wieku Zastal swoje mecze domowe rozgrywał w hali sportowej położonej przy ulicy Chopina w Zielonej Górze[82], wybudowanej w 1930 roku[83]. Następnie klub przeniósł się do hali sportowej Novity[82], położonej przy ulicy Wyspiańskiego 10 w Zielonej Górze[84]. Obiekt ten mieścił niespełna 300 osób. Zastal grał w nim do momentu uzyskania awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej[85], rozgrywając w tym miejscu między innymi decydujące o awansie spotkanie ze Spójnią Stargard Szczeciński[8].

Po uzyskaniu promocji do ekstraklasy Zastal zaczął swoje domowe spotkania rozgrywać w hali sportowej w Drzonkowie, która mogła pomieścić maksymalnie około 1500 widzów[86]. Zielonogórski klub występował w Drzonkowie do marca 1992 roku. Wówczas to otwarto w Zielonej Górze nową halę sportową położoną przy ulicy Szafrana[87], także mogącą pomieścić maksymalnie około 1500 osób[82]. Swój pierwszy mecz w tym obiekcie Zastal rozegrał 7 marca 1992 przeciwko Stali Bobrek Bytom[88]. W hali przy ulicy Szafrana występował do końca sezonu 2009/2010[82], który zakończył się awansem do PLK. Następnie klub przeniósł się do świeżo wybudowanej hali przy ulicy Sulechowskiej, o pojemności 5000 miejsc.

Obecny obiekt[edytuj | edytuj kod]

Hala MOSiR
 Osobny artykuł: Hala MOSiR w Zielonej Górze.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

pogrubienie – oznacza zwycięzcę konkursu
NBL – mecz gwiazd PLK vs NBL rozgrywany w latach 2013–2014

PLK[edytuj | edytuj kod]

I liga[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Koszykarze Zastalu Zielona Góra.

Zastrzeżone numery[edytuj | edytuj kod]

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 20 stycznia 2021, na podstawie[4].

Nr Poz. Nar. Nazwisko i imię Data urodzenia Wzrost Masa ciała
31 F Łotwa Bērziņš, Jānis 1993-05-04 201 cm
4 SF Polska Dereziński, Dawid 2002-05-22 192 cm
24 C/F Łotwa Freimanis, Rolands 1988-01-21 208 cm
41 C Stany Zjednoczone Groselle, Geoffrey 1993-02-12 213 cm
55 PG Polska Koszarek, Łukasz 1984-01-12 187 cm
1 G Dania Lundberg, Gabriel 1994-12-04 193 cm
2 F Polska Porada, Kacper 2001-04-09 194 cm
21 PF Polska Put, Filip 1993-04-08 201 cm
32 PF Stany Zjednoczone Reynolds, Blake 1996-10-30 201 cm
0 G/F Stany Zjednoczone/Rumunia Richard, Kris 1989-03-01 196 cm
22 SG Polska Szymkiewicz, Daniel 1994-11-02 193 cm
3 PG Polska Traczyk, Kacper 1998-03-25 185 cm
8 SF Stany Zjednoczone Williams, Cecil 1995-05-28 198 cm

Trener: Chorwacja Žan Tabak
Asystenci: Félix Alonso • Jakub Lewandowski • Arkadiusz Miłoszewski

Składy Zastalu na najwyższym szczeblu ligowym[edytuj | edytuj kod]

Uwzględniono tylko zawodników, którzy w barwach Zastalu wystąpili w przynajmniej jednym meczu ligowym (także tych, którzy w trakcie sezonu odeszli z klubu).

1984/1985[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Piotr Galant • Mariusz Kaczmarek • Roman Krautwurst • Leszek Krzekotowski • Jarosław Michałowski • Radosław Nowacki • Jarosław Posioł • Krzysztof Protasewicz
Skrzydłowi Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Romuald Naruszewicz • Paweł Wysocki • Zbigniew Pruszyński
Środkowi Mirosław Łukowski • Piotr Olczak

1985/1986[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Piotr Galant • Mariusz Kaczmarek • Dariusz Kudłaty • Radosław Nowacki • Jarosław Posioł • Krzysztof Protasewicz
Skrzydłowi Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Bartosz Kwiatkowski • Romuald Naruszewicz • Paweł Wysocki • Zbigniew Pruszyński
Środkowi Mirosław Łukowski • Piotr Olczak

1986/1987[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Piotr Galant • Mariusz Kaczmarek • Mirosław II Kalinowski • Ryszard Mazur • Paweł Naruszewicz • Radosław Nowacki • Jarosław Posioł • Krzysztof Protasewicz • Piotr Tymecki
Skrzydłowi Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Bartosz Kwiatkowski • Romuald Naruszewicz • Paweł Wysocki
Środkowi Mirosław Łukowski • Piotr Olczak

1987/1988[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Piotr Galant • Mariusz Kaczmarek • Mirosław II Kalinowski • Ryszard Mazur • Paweł Naruszewicz • Radosław Nowacki • Krzysztof Protasewicz
Skrzydłowi Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Paweł Wysocki
Środkowi Janusz Bortnowski • Mirosław Łukowski • Piotr Olczak

1988/1989[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Sebastian Bouge • Wojciech Jabczyński • Mariusz Kaczmarek • Mirosław II Kalinowski • Ryszard Mazur • Radosław Nowacki • Armand Pisarczyk • Tomasz Polewski • Krzysztof Protasewicz • Jerzy Teichert
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Czesław Bortnowski • Tomasz Krzyżyński • Radosław Majdra • Arkadiusz Szumko • Paweł Wysocki
Środkowi Janusz Bortnowski • Mirosław Łukowski

1989/1990[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Sebastian Bouge • Mariusz Kaczmarek • Mirosław II Kalinowski • Ryszard Mazur • Krzysztof Protasewicz • Jerzy Teichert
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Tomasz Krzyżyński • Radosław Majdra • Paweł Wysocki
Środkowi Mirosław Łukowski

1990/1991[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Sebastian Bouge • Mariusz Kaczmarek • Mirosław II Kalinowski • Ryszard Mazur • Krzysztof Protasewicz • Jerzy Teichert
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Tomasz Krzyżyński • Radosław Majdra • Paweł Wysocki
Środkowi Piotr Bortnowski • Mirosław Łukowski

1991/1992[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Sebastian Bouge • Tomasz Duszyński • Mariusz Kaczmarek • Gvidonas Markevičius • Ryszard Mazur • Krzysztof Protasewicz
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Czesław Bortnowski • Krzysztof Kaczmarek • Tomasz Krzyżyński • Radosław Majdra • Aleksandr Nikiszyn
Środkowi Damian Andrałojć • Piotr Bortnowski • Mirosław Łukowski

1992/1993[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Sebastian Bouge • Gvidonas Markevičius • Ryszard Mazur • Krzysztof Protasewicz • Mirosław Rajkowski • Paweł Szcześniak
Skrzydłowi Krzysztof Chwirot • Siergiej Diemurin • Tomasz Krzyżyński • Robert Morkowski • Oskar Zadrejko
Środkowi Piotr Bortnowski • Jarosław Jechorek • Mirosław Łukowski

1993/1994[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Tomasz Duszyński • Gvidonas Markevičius • Ryszard Mazur • Mirosław Rajkowski • Mirosław Smyrak • Paweł Szcześniak
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Łukasz Brzózka • Krzysztof Chwirot • Siergiej Diemurin • Sebastian Kaszewski • Krystian Kozakiewicz • Tomasz Krzyżyński • Robert Morkowski
Środkowi Piotr Bortnowski

1994/1995[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Jarosław Bańda • Gvidonas Markevičius • Mirosław Rajkowski • Mirosław Smyrak • Paweł Szcześniak
Skrzydłowi Krzysztof Błaszczyński • Łukasz Brzózka • Siergiej Diemurin • Grzegorz Jasiczek • Rafał Jędryś • Tomasz Krzyżyński • Robert Morkowski
Środkowi Piotr Bortnowski • Mirosław Łukowski

1995/1996[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Jarosław Bańda • Tomasz Duszyński • Ryszard Mazur • Paweł Szcześniak • Mitch Slusarski • Bartłomiej Welc
Skrzydłowi Łukasz Brzózka • Krzysztof Der • Rafał Jędryś • Sebastian Kaszewski • Tomasz Krzyżyński • Robert Morkowski
Środkowi Damian Andrałojć • James Costner • Clark Redmond

1998/1999[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Jarosław Kalinowski • Piotr Nizioł • Peter Philo • Roberts Štelmahers • Bartłomiej Welc
Skrzydłowi Łukasz Brzózka • Piotr Darzynkiewicz • Krzysztof Der • Aivaras Jokubaitis • Sebastian Kaszewski • Tomasz Krzyżyński • Terrence O'Kelly • Tadas Petravičius • Jacek Sienkiewicz
Środkowi Damian Andrałojć • Milos Babić • Maksymilian Łychmus • Tomas Venskunas

1999/2000[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Jarosław Kalinowski • Wiktor Malcew • Sławomir Olszewski • Tichon Sewidow • Michał Siwicki
Skrzydłowi Łukasz Brzózka • Marcin Chodkiewicz • Piotr Darzynkiewicz • Krzysztof Der • Sebastian Kaszewski • Tomasz Krzyżyński • Żivko Misiracia • Boban Pajović • Nenad Radovski • Bożidar Vukazić
Środkowi Jarosław Jechorek • Aleksander Jegorow • Maksymilian Łychmus • Zoran Marković

2010/2011[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Jakub Dłoniak • Marcin Flieger • Walter Hodge • Jarosław Kalinowski • Grzegorz Kukiełka • Maciej Raczyński
Skrzydłowi Adam Chodkiewicz • Marcin Chodkiewicz • Žarko Comagić • Trenton Marshall • James Maye
Środkowi Chris Burgess • David Burgess • Tomasz Kęsicki • Rafał Rajewicz

2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Kamil Chanas • Jakub Dłoniak • Marcin Flieger • Walter Hodge • Filip Matczak
Skrzydłowi Adam Chodkiewicz • Marcin Chodkiewicz • Jakub Dłoniak • Gani Lawal • Uroš Mirković • Thomas Mobley • Marcin Sroka • Piotr Stelmach
Środkowi Pervis Pasco • Rafał Rajewicz

2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Mantas Česnauskis • Kamil Chanas • Walter Hodge • Łukasz Koszarek • Filip Matczak
Skrzydłowi Zbigniew Białek • Dejan Borovnjak • Quinton Hosley • Paweł Jasnos • Rob Jones • Łukasz Seweryn • Marcin Sroka • Piotr Stelmach • Radosław Trubacz
Środkowi Dejan Borovnjak • Miloš Lopičić • Adam Łapeta • Oliver Stević

2013/2014[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Mantas Česnauskis • Kamil Chanas • Łukasz Koszarek • Marcel Ponitka • Terrell Stoglin • Erving Walker • Przemysław Zamojski
Skrzydłowi David Barlow • Craig Brackins • Aaron Cel • Christian Eyenga • Marcus Ginyard • Maciej Kucharek • Marcin Sroka
Środkowi Vladimir Dragičević • Adam Hrycaniuk

2014/2015[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Steve Burtt junior • Kamil Chanas • Łukasz Koszarek • Russell Robinson • Przemysław Zamojski • Kamil Zywert • Marek Zywert
Skrzydłowi Daniel Johnson • Aaron Cel • Quinton Hosley • Maciej Kucharek • Patryk Pełka • Chevon Troutman
Środkowi Adam Hrycaniuk • Daniel Johnson • Jure Lalić

2015/2016[edytuj | edytuj kod]

Obrońcy Dee Bost • Jakub Der • Karol Gruszecki • Łukasz Koszarek • Marcel Ponitka • J.R. Reynolds • Przemysław Zamojski • Kamil Zywert
Skrzydłowi Nemanja Đurišić • Vlad Moldoveanu • Mateusz Ponitka • Radosław Trubacz
Środkowi Dejan Borovnjak • Adam Hrycaniuk • Szymon Szewczyk

Koszykarze zagraniczni w barwach klubu[edytuj | edytuj kod]

Poniższe zestawienie uwzględnia wszystkich zawodników zagranicznych, którzy wystąpili w przynajmniej jednym spotkaniu ligi polskiej w barwach Zastalu Zielona Góra. Liczba meczów oznacza liczbę spotkań ligowych, w jakich zagrał dany zawodnik, niezależnie od poziomu ligowego, na którym w danym sezonie występował Zastal Zielona Góra. Lista nie uwzględnia koszykarzy posiadających również obywatelstwo innego kraju, a występujących w Polsce w rozgrywkach ligowych na polskiej licencji.

Stan na 27 sierpnia 2020.

Imię i nazwisko Kraj Pozycja Lata gry
w Zastalu 		Mecze Źródło
Markevičius, GvidonasGvidonas Markevičius  Litwa obrońca 1991–1995 134 [93]
Nikiszyn, AleksandrAleksandr Nikiszyn  Kazachstan skrzydłowy 1991–1992 35 [94]
Diemurin, SiergiejSiergiej Diemurin  Rosja[a] skrzydłowy 1992–1995 81 [95]
Costner, JamesJames Costner  Stany Zjednoczone środkowy 1995–1996 25 [96]
Redmond, ClarkClark Redmond  Stany Zjednoczone środkowy 1995–1996 3 [97]
Slusarski, MitchMitch Slusarski  Stany Zjednoczone obrońca 1995–1996 23 [98]
Jokubaitis, AivarasAivaras Jokubaitis  Litwa skrzydłowy 1996–1999 74 [99]
McClendon, JamesJames McClendon  Stany Zjednoczone środkowy 1996–1997 9 [100]
Petravičius, TadasTadas Petravičius  Litwa skrzydłowy 1997–1999 41 [101]
Babić, MilošMiloš Babić  Jugosławia środkowy 1998–1999 32 [102]
O'Kelly, TerrenceTerrence O'Kelly  Stany Zjednoczone skrzydłowy 1998–1999 23 [103]
Philo, PeterPeter Philo  Stany Zjednoczone skrzydłowy 1998–1999 1 [104]
Štelmahers, RobertsRoberts Štelmahers  Łotwa obrońca 1998–1999 18 [105]
Venskunas, TomasTomas Venskunas  Litwa środkowy 1998–1999 7 [106]
Jegorow, AleksanderAleksander Jegorow  Rosja środkowy 1999–2000 15 [107]
Malcew, WiktorWiktor Malcew  Rosja obrońca 1999–2000 15 [108]
Marković, ZoranZoran Marković  Jugosławia środkowy 1999–2000 3 [109]
Misiracia, ŻivkoŻivko Misiracia  Jugosławia skrzydłowy 1999–2000 6 [110]
Pajović, BobanBoban Pajović  Jugosławia skrzydłowy 1999–2000 8 [111]
Radovski, NenadNenad Radovski  Jugosławia skrzydłowy 1999–2000 2 [112]
Siewidow, TichonTichon Siewidow  Rosja obrońca 1999–2000 11 [113]
Vukazić, BożidarBożidar Vukazić  Jugosławia skrzydłowy 1999–2000 6 [114]
Murray, ShaunShaun Murray  Stany Zjednoczone środkowy 2000–2001 15 [115]
Tamosaitis, DainiusDainius Tamosaitis  Litwa obrońca 2000–2001 14 [116]
Burgess, ChrisChris Burgess  Stany Zjednoczone środkowy 2010–2011 25 [117]
Burgess, DavidDavid Burgess  Stany Zjednoczone środkowy 2010–2011 12 [118]
Čomagić, ŽarkoŽarko Čomagić  Serbia skrzydłowy 2010–2011 25 [119]
Hodge, WalterWalter Hodge  Portoryko[b] obrońca 2010–2013 111 [120]
Marshall, TrentonTrenton Marshall  Stany Zjednoczone obrońca/skrzydłowy 2010 13 [121]
Maye, JamesJames Maye  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2010–2011 12 [122]
Lawal, GaniGani Lawal  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2011–2012 13 [123]
Mirković, UrošUroš Mirković  Serbia skrzydłowy 2011–2012 45 [124]
Archibeque, KirkKirk Archibeque  Stany Zjednoczone środkowy 2011–2012 33 [125]
Pasco, PervisPervis Pasco  Stany Zjednoczone środkowy 2012 3 [126]
Mobley, ThomasThomas Mobley  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2012 17 [127]
Borovnjak, DejanDejan Borovnjak  Serbia skrzydłowy/środkowy 2012–2013 i 2015–2016 69 [128]
Hosley, QuintonQuinton Hosley  Stany Zjednoczone[c] skrzydłowy 2012–2013, 2014–2015 i 2019 103 [129]
Jones, RobRob Jones  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2012–2013 20 [130]
Lopičić, MilošMiloš Lopičić  Czarnogóra środkowy 2012–2013 19 [131]
Stević, OliverOliver Stević  Serbia[d] skrzydłowy/środkowy 2012–2013 40 [132]
Barlow, DavidDavid Barlow  Australia skrzydłowy 2013 5 [133]
Brackins, CraigCraig Brackins  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2013–2014 42 [134]
Dragičević, VladimirVladimir Dragičević  Czarnogóra środkowy 2013–2014 i 2016–2018 119 [135]
Eyenga, ChristianChristian Eyenga  Demokratyczna Republika Konga skrzydłowy 2013–2014 47 [136]
Ginyard, MarcusMarcus Ginyard  Stany Zjednoczone obrońca/skrzydłowy 2014 23 [137]
Stoglin, TerrellTerrell Stoglin  Stany Zjednoczone obrońca 2014 2 [138]
Walker, ErvingErving Walker  Stany Zjednoczone obrońca 2013–2014 15 [139]
Burtt, SteveSteve Burtt  Stany Zjednoczone obrońca 2014 9 [140]
Johnson, DanielDaniel Johnson  Australia skrzydłowy/środkowy 2014–2015 16 [141]
Lalić, JureJure Lalić  Chorwacja środkowy 2015 26 [142]
Robinson, RussellRussell Robinson  Stany Zjednoczone obrońca 2015 30 [143]
Troutman, ChevonChevon Troutman  Stany Zjednoczone skrzydłowy/środkowy 2014–2015 40 [144]
Bost, DeeDee Bost  Stany Zjednoczone obrońca 2015–2016 42 [145]
Đurišić, NemanjaNemanja Đurišić  Czarnogóra skrzydłowy 2015–2017 74 [146]
Moldoveanu, VladVlad Moldoveanu  Rumunia skrzydłowy 2015–2016 39 [147]
Reynolds, J.R.J.R. Reynolds  Stany Zjednoczone obrońca 2015 8 [148]
Florence, JamesJames Florence  Stany Zjednoczone obrońca 2015 81 [149]
Moore, ArmaniArmani Moore  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2016–2017 58 [150]
Vaughn, JulianJulian Vaughn  Stany Zjednoczone skrzydłowy/środkowy 2016–2017 18 [151]
Zajcew, IhorIhor Zajcew  Ukraina skrzydłowy/środkowy 2016 9 [152]
Gecevičius, MartynasMartynas Gecevičius  Litwa obrońca 2017–2018 35 [153]
Hernández, AlexAlex Hernández  Hiszpania obrońca 2018 12 [154]
Murić, EdoEdo Murić  Słowenia skrzydłowy 2017–2018 23 [155]
Savović, BorisBoris Savović  Serbia skrzydłowy/środkowy 2017–2018 33 [156]
Marković, NikolaNikola Marković  Serbia skrzydłowy/środkowy 2018 5 [157]
DeVoe, GabeGabe DeVoe  Stany Zjednoczone obrońca 2018–2019 35 [158]
Humphrey, MichaelMichael Humphrey  Stany Zjednoczone środkowy 2019 10 [159]
Justice, KodiKodi Justice  Stany Zjednoczone obrońca 2019 5 [160]
Planinić, DarkoDarko Planinić  Chorwacja środkowy 2018–2019 36 [161]
Šakić, ŽeljkoŽeljko Šakić  Chorwacja środkowy 2018–2019 38 [162]
Starks, MarkelMarkel Starks  Stany Zjednoczone obrońca 2018–2019 36 [163]
Griffin, EricEric Griffin  Stany Zjednoczone obrońca 2019 2 [164]
Gordon, DrewDrew Gordon  Stany Zjednoczone środkowy 2019–2020 19 [165]
Håkanson, LudvigLudvig Håkanson  Szwecja obrońca 2019–2020 22 [166]
Meier, TonyTony Meier  Stany Zjednoczone skrzydłowy 2019–2020 22 [167]
Radić, IvicaIvica Radić  Chorwacja środkowy 2019–2020 22 [168]
Thomasson, JoeJoe Thomasson  Stany Zjednoczone obrońca 2019–2020 22 [169]
King, GeorgeGeorge King  Stany Zjednoczone obrońca 2020 6 [170]

Trenerzy i skład szkoleniowy[edytuj | edytuj kod]

Obecna kadra szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela przedstawia sztab szkoleniowy Zastalu Enea BC Zielona Góra na sezon 2020/2021 (dane aktualne na 27 sierpnia 2020)[171].

Imię i nazwisko Funkcja
Vidin, OliverOliver Vidin Trener
Alonso, FélixFélix Alonso Asystent trenera
Miłoszewski, ArkadiuszArkadiusz Miłoszewski Asystent trenera
Pigla, PiotrPiotr Pigla Trener przygotowania motorycznego
Zdebelak, BartłomiejBartłomiej Zdebelak Fizjoterapeuta

Dotychczasowi trenerzy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy koszykarzy Zastalu Zielona Góra.
Trenerzy Zastalu/Stelmetu Zielona Góra

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W rozgrywkach drużyn narodowych reprezentant Uzbekistanu.
  2. ↑ W rozgrywkach drużyn narodowych reprezentant Amerykańskich Wysp Dziewiczych.
  3. ↑ W rozgrywkach drużyn narodowych reprezentant Gruzji.
  4. ↑ W rozgrywkach drużyn narodowych reprezentant Bośni i Hercegowiny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zielonogórski koszykarski dzik to od teraz WsaDzik. zielonagora.sport.pl, 2013-09-17. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  2. ↑ Dawid Borek: Biało-zieloni potwierdzą powrót na dobre tory? – zapowiedź meczu Stelmet Zielona Góra – Energa Czarni Słupsk. sportowefakty.wp.pl, 2014-11-30. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  3. ↑ a b c Kontakt. Stelmet Zielona Góra. [dostęp 2019-11-10]. (pol.).
  4. ↑ a b c Stelmet Enea BC Zielona Góra. Basketzg. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
  5. ↑ a b Historia. basketzg.pl. [dostęp 2014-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-05)]. (pol.).
  6. ↑ Liczby tygodnia. „Tydzień lubuski”. s. 9. (pol.). 
  7. ↑ a b Zastal Zielona Góra Statystyki drużyny w poszczególnych sezonach. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-16]. (pol.).
  8. ↑ a b Andrzej Tomasik: Z dziejów Zastalu: Bohaterowie pierwszego awansu. zielonagora.gazeta.pl, 2010-10-09. [dostęp 2014-12-16]. (pol.).
  9. ↑ Upaść żeby się podnieść, czyli wielki skok zielonogórskiej koszykówki – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  10. ↑ http://www.kosz.sport24.pl/kluby/show/613
  11. ↑ http://www.kosz.sport24.pl/news/show/123202/i-liga/intermarche-dolacza-do-siarki
  12. ↑ Dłoniak nowym graczem Zastalu, Jankowski asystentem – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  13. ↑ Mieć swój wkład w sukces – wywiad z Żarko Comagiciem, nowym skrzydłowym Zastalu Zielona Góra – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  14. ↑ Walter Hodge i Trenton Marshall w składzie Zastalu Zielona Góra – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  15. ↑ Chris Burgess zagra w Zastalu (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  16. ↑ Niespodziewana porażka Asseco Prokom z beniaminkiem – Sport – polskieradio.pl [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2017-11-27].
  17. ↑ Zastal – Siarka: Rewanż za I ligę [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  18. ↑ PBG Basket – Zastal 79:84: „Niemożliwa” porażka poznaniaków w meczu na szczycie – NaszeMiasto.pl [online], poznan.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  19. ↑ Zastal – Trefl: Obrona po zielonogórsku [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  20. ↑ Zastal – Anwil: Trzecia kwarta po zielonogórsku [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  21. ↑ James Maye i David Burgess w Zastalu [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  22. ↑ NiceSport.pl – Koszykówka – Zastal Zielona Góra – Polpharma Starogard Gdański 85:91 [online], nicesport.pl [dostęp 2017-12-03].
  23. ↑ Zastal kończy ligę na 9 miejscu, trener uważa sezon za dobry – Radio Zielona Góra 97,1 fm [online], rzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  24. ↑ Walter Hodge zostaje w Zastalu! [online], plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  25. ↑ Wielka wygrana kibiców Zastalu [online], www.zielonagora.sport.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  26. ↑ Gani Lawal: Z NBA do Zastalu! [online], plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  27. ↑ http://sportowa.zgora.pl/koszykowka/sezon-2011-2012/aktualnosci/2190-udana-inauguracja-zastal-zielona-gora-pbg-basket-poznan-71-57-relacja.html
  28. ↑ Pechowy powrót Śląska Wrocław do PLK [foto] – NaszeMiasto.pl [online], wroclaw.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  29. ↑ Zastal Zielona Góra – najwięksi przegrani końca lock outu w NBA! | Nasz Kosz [online], www.naszkosz.enbiej.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  30. ↑ Nowy trener koszykarzy Zastalu – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  31. ↑ Wysokie zwycięstwo Trefla Sopot. Przerwana seria Uvalina. – Gdańsk – Trójmiasto – NaszeMiasto.pl [online], www.mmtrojmiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  32. ↑ http://sportowa.zgora.pl/koszykowka/sezon-2011-2012/aktualnosci/3168-zastal-zmiazdzyl-kotwice-zastal-zielona-gora-kotwica-kolobrzeg-85-55-relacja.html
  33. ↑ Lawal wraca do Zastalu [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  34. ↑ Gani Lawal na wylocie z Zastalu Zielona Góra – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  35. ↑ Zastal – Energa Czarni (5): Po piąte Zastal [online], plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  36. ↑ PLK: Asseco i Zastal w półfinale – Sport – WP.PL [online], sport.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  37. ↑ Asseco Prokom w finale. Dziewiąty raz z rzędu! (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  38. ↑ NiceSport.pl – Koszykówka – Zastal wygrywa pierwszy mecz o brąz [online], nicesport.pl [dostęp 2017-12-04].
  39. ↑ Turów rozbił Zastal, nadal liczy się w walce o brąz – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  40. ↑ Brązowy medal dla Zastalu Zielona Góra! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  41. ↑ Zastal: Jest brąz, jest i laurka – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  42. ↑ Zastal z najlepszą frekwencją w TBL – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  43. ↑ Zastal zagra w Eurocup! – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  44. ↑ Stelmach zostaje w Zastalu – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  45. ↑ Chanas zostaje w Zastalu – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  46. ↑ Sroka zostaje w Zastalu [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  47. ↑ Hodge zostaje w Zastalu! (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  48. ↑ Sentymenty są na sprzedaż. Był sobie Zastal, jest Stelmet [online], m.zielonagora.sport.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  49. ↑ http://sportowa.zgora.pl/koszykowka/aktualnosci/160-sezon-2012-2013/4628-adam-lapeta-i-mantas-cesnauskis-w-stelmecie-zielona-gora-audio-zdjecia.html
  50. ↑ Lopicić na dwa lata w Stelmecie [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  51. ↑ Rob Jones w Stelmecie Zielona Góra. Mamy swojego Barkleya? [online], www.zielonagora.sport.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  52. ↑ Oliver Stević wzmacnia Stelmet [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  53. ↑ http://t2hosley.com/articles/hosley-grubym-zwierzem-stelmetu/
  54. ↑ Stelmet wygrywa inauguracyjne spotkanie! | Stelmet BC Zielona Góra Mistrz Polski 2013, 2015, 2016 & 2017 [online], www.basketzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  55. ↑ Stelmet wszedł na europejskie salony z klasą, zabrakło tylko wygranej – Radio Zachód 103 i 106 FM [online], www.zachod.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-13] (pol.).
  56. ↑ Ateny zdobyte! Zielonogórscy koszykarze wygrali w Eurocupie [online], www.zielonagora.sport.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  57. ↑ welcome [online], www.2takty.com [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-13].
  58. ↑ Stelmet zmiażdżył na własnym parkiecie Telenet! | Stelmet BC Zielona Góra Mistrz Polski 2013, 2015, 2016 & 2017 [online], www.basketzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  59. ↑ http://zastal.net/stelmet-w-drugiej-rundzie-eurocup/
  60. ↑ Stelmach wzmocnił PGE Turów (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  61. ↑ Wyborcza.pl [online], zielonagora.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-27].
  62. ↑ Łapeta wzmocnił szeregi Anwilu (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  63. ↑ Rob Jones przechodzi ze Stelmetu do AZS-u Koszalin | Nasz Kosz [online], www.naszkosz.enbiej.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  64. ↑ http://zastal.net/dejan-borovnjak-w-stelmecie/
  65. ↑ Łukasz Seweryn w Stelmecie [online], www.plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  66. ↑ http://sportowa.zgora.pl/koszykowka/aktualnosci/160-sezon-2012-2013/6326-zbigniew-bialek-w-stelmecie-to-juz-przesadzone.html
  67. ↑ welcome [online], www.2takty.com [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-13].
  68. ↑ Koszykarze Stelmetu finiszują w Eurocup z satysfakcją (!), bijąc lidera [online], www.zielonagora.sport.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  69. ↑ Łukasz Koszarek w Stelmecie! [online], plk.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  70. ↑ Filip Matczak wraca do Zielonej Góry! | Stelmet BC Zielona Góra Mistrz Polski 2013, 2015, 2016 & 2017 [online], www.basketzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  71. ↑ W play-off powtórka z rozrywki: Zielona Góra kontra Słupsk [online], zielonagora.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  72. ↑ Stelmet w półfinale Tauron Basket Ligi – Radio Zachód 103 i 106 FM [online], www.zachod.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-13] (pol.).
  73. ↑ Trefl za burtą, AZS zagra w półfinale! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  74. ↑ JESTEŚMY W FINALE!!! | Stelmet BC Zielona Góra Mistrz Polski 2013, 2015, 2016 & 2017 [online], www.basketzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  75. ↑ Dogrywka we Włocławku. Turów w finale! (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  76. ↑ welcome [online], www.2takty.com [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-13].
  77. ↑ Stelmet Zielona Góra nowym mistrzem Polski! (sport.tvp.pl) [online], sport.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
  78. ↑ Widownia Stelmetu wciąż najliczniejsza! | Stelmet BC Zielona Góra Mistrz Polski 2013, 2015, 2016 & 2017 [online], www.basketzg.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  79. ↑ Euroliga: Stelmet w gronie 23 pewniaków – Sport – WP.PL [online], sport.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  80. ↑ Standings | VTB United League – Official Website [online] [dostęp 2020-02-16] (ang.).
  81. ↑ Standings | Eurocup – Official Website [online] [dostęp 2020-02-16] (ang.).
  82. ↑ a b c d Andrzej Flügel. Zastal! Zastal! Zespół z „chemią”. „MM Moje Miasto Zielona Góra”, s. 4, 2010-11-18. Media Regionalne. ISSN 1896-6578. (pol.). 
  83. ↑ Tomasz Czyżniewski: Co stanie się z halą sportową przy ul. Chopina w Zielonej Górze?. gazetalubuska.pl, 2010-04-07. [dostęp 2014-12-23]. (pol.).
  84. ↑ Terminarz ćwierćfinału MPJS. sport.zgora.pl, 2007-02-28. [dostęp 2014-12-23]. (pol.).
  85. ↑ Droga do złota. Zielonogórska koszykówka w ekstraklasie 2013 ↓, s. 16.
  86. ↑ Droga do złota. Zielonogórska koszykówka w ekstraklasie 2013 ↓, s. 16-17.
  87. ↑ Droga do złota. Zielonogórska koszykówka w ekstraklasie 2013 ↓, s. 34-35.
  88. ↑ Droga do złota. Zielonogórska koszykówka w ekstraklasie 2013 ↓, s. 35.
  89. ↑ Hala. Stelmet Zielona Góra. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
  90. ↑ Maciej Molka: Mistrz Polski pokonany! 101:77 dla Stelmetu Enea BC!. basketzg.pl. [dostęp 2019-11-09].
  91. ↑ Stelmet podziękował fanom. Owacja dla Hodge'a. sport.tvp.pl, 2013-06-15. [dostęp 2019-11-09].
  92. ↑ Numer 55 Łukasza Koszarka zastrzeżony w Zielonej Górze [video] [online], Portal Informacyjny Zachód, 23 grudnia 2021 [dostęp 2022-01-12] (pol.).
  93. ↑ Gvidonas Markevicius. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  94. ↑ Aleksander Nikiszyn. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  95. ↑ Siergiej Demurin. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  96. ↑ James Costner. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  97. ↑ Clark Redmond. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  98. ↑ Mitch Slusarski. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  99. ↑ Aivaras Jokubaitis. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  100. ↑ James McClendon. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  101. ↑ Tadas Petravicius. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  102. ↑ Milos Babić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  103. ↑ Terrence O'Kelly. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  104. ↑ Peter Philo. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  105. ↑ Roberts Stelmahers. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2010-12-07]. (pol.).
  106. ↑ Tomas Venskunas. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  107. ↑ Aleksander Jegorow. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  108. ↑ Wiktor Malcew. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  109. ↑ Zoran Marković. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  110. ↑ Żivko Misiracia. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  111. ↑ Boban Pajović. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  112. ↑ Nenad Radovski. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  113. ↑ Tichon Sewidow. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  114. ↑ Bożidar Vukazić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  115. ↑ Shaun Murray. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  116. ↑ Dainius Tamosaitis. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  117. ↑ Chris Burgess. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  118. ↑ David Burgess. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  119. ↑ Żarko Comagić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  120. ↑ Walter Hodge. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  121. ↑ Trenton Marshall. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  122. ↑ James Maye. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2011-10-08]. (pol.).
  123. ↑ Gani Lawal. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  124. ↑ Uros Mirković. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  125. ↑ Kirk Archibeque. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  126. ↑ Pervis Pasco. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  127. ↑ Thomas Mobley. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  128. ↑ Dejan Borovnjak. plk.pl. [dostęp 2016-07-01].
  129. ↑ Quinton Hosley. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
  130. ↑ Rob Jones. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  131. ↑ Milos Lopicić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  132. ↑ Oliver Stević. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  133. ↑ David Barlow. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  134. ↑ Craig Brackins. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  135. ↑ Vladimir Dragicevic. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  136. ↑ Christian Eyenga. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  137. ↑ Marcus Ginyard. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  138. ↑ Terrell Stoglin. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  139. ↑ Erving Walker. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  140. ↑ Steve Burtt. plk.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).
  141. ↑ Daniel Johnson. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
  142. ↑ Jure Lalić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
  143. ↑ Russell Robinson. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
  144. ↑ Chevon Troutman. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
  145. ↑ Dee Bost. plk.pl. [dostęp 2016-07-01].
  146. ↑ Nemanja Djurišić. plk.pl. [dostęp 2016-07-01].
  147. ↑ Vlad-Sorin Moldoveanu. plk.pl. [dostęp 2016-07-01].
  148. ↑ J.R. Reynolds. plk.pl. [dostęp 2016-07-01].
  149. ↑ James Florence. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  150. ↑ Armani Moore. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  151. ↑ Julian Vaughn. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  152. ↑ Igor Zajcew. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  153. ↑ Martynas Gecevicius. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  154. ↑ Alex Hernandez. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  155. ↑ Edo Murić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  156. ↑ Boris Savović. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  157. ↑ Nikola Marković. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  158. ↑ Gabe DeVoe. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  159. ↑ Michael Humphrey. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  160. ↑ Kodi Justice. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  161. ↑ Darko Planinić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  162. ↑ Zeljko Sakic. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  163. ↑ Markel Starks. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  164. ↑ Eric Griffin. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2019-11-10].
  165. ↑ Drew Gordon. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  166. ↑ Ludvig Hakanson. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  167. ↑ Tony Meier. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  168. ↑ Ivica Radić. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  169. ↑ Joe Thomasson. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  170. ↑ George King. plk.pl. [dostęp 2020-08-27].
  171. ↑ STELMET ENEA BC. basketzg.pl. [dostęp 2019-11-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Noskowicz: Droga do złota. Zielonogórska koszykówka w ekstraklasie. Zielona Góra: Pro Libris – wydawnictwo WiMBP im. C. Norwida w Zielonej Górze, 2013. ISBN 978-83-64393-01-3.
  • Zastal Zielona Góra. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Trofea w rozgrywkach krajowych
Mistrzowie Polski w koszykówce mężczyzn
1928–1930
1931–1939
1946–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Zdobywcy Pucharu Polski w koszykówce mężczyzn
1934–1936
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Zdobywcy Superpucharu Polski w koszykówce mężczyzn
Polska Liga Koszykówki w sezonie 2023/2024
Zastal Enea BC Zielona Góra w sezonie 2023/2024
II liga polska w koszykówce mężczyzn w sezonie 2021/2022
Grupa A
Grupa B
Grupa C
Grupa D
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zastal_Zielona_Góra&oldid=73221478”