34 Pułk Desantowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
34 Pułk Desantowy
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1963

Rozformowanie

1990

Nazwa wyróżniająca

Budziszyński

Tradycje
Rodowód

34 Budziszyński Pułk Piechoty

Kontynuacja

34 batalion obrony wybrzeża

Organizacja
Dyslokacja

Słupsk

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska desantowe

Podległość

7 Łużycka Dywizja Desantowa

34 Budziszyński Pułk Desantowy (34 pdes) – oddział desantowy Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

W 1963 roku 34 Budziszyński Pułk Piechoty, stacjonujący w garnizonie Słupsk, został przeformowany w 34 Budziszyński Pułku Desantowy i podporządkowany dowódcy 23 Dywizji Desantowej. 8 października 1963 roku 23 DDes została przemianowana na 7 Łużycką Dywizję Desantową, a w 1986 roku przeformowana w 7 Łużycką Brygadę Obrony Wybrzeża. 1 stycznia 1990 roku pułk został przeformowany w 34 Budziszyński Batalion Obrony Wybrzeża. 12 września 1991 roku batalion utracił prawo do nazwy wyróżniającej "Budziszyński". W 1994 roku jednostka została rozformowana, a na jej bazie oraz 16 pz utworzona 7 Brygada Zmechanizowana[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

1963

transporter opancerzony Topas
  • dowództwo i sztab
  • trzy kompanie desantowe
  • kompania czołgów pływających
  • bateria moździerzy M-120
  • bateria przeciwpancerna dział 57 mm
  • pluton rozpoznania ogólnego i skażeń
  • pluton łączności
  • pluton saperów
  • pluton przeciwlotniczych karabinów maszynowych PKM-2
  • pluton saperów
  • pododdziały logistyczne

Pułk liczył 649 żołnierzy na czas "W" w tym 71 oficerów. Na uzbrojeniu pułku znajdowało się: 7 czołgów pływających PT-76, 4 samochody pancerne BRDM-1, 1 trop, 3 transportery pływające PTG, 6 moździerzy 120 mm, 9 moździerzy 82 mm, 4 działa ppanc. 57 mm i 3 zestawy plot. PKM-2. Środkami transportu kompanii desantowych były samochody ciężarowo-terenowe.

1964

PT-76 – podstawowy czołg w pułku
  • Dowództwo i sztab
  • pluton łączności
  • pluton regulacji ruchu
  • 5 kompanii desantowych (9 trop topas i 3 moździerze 82 mm)
    • 4 plutony desantowe
    • pluton moździerzy
  • kompania czołgów pływających (7 czołgów PT-76)
    • 2 plutony czołgów
  • bateria moździerzy (6 moździerzy 120 mm)
    • 2 plutony ogniowe
  • bateria przeciwpancernych pocisków kierowanych (6 wyrzutni)
    • 2 plutony PPK
  • kompania techniczna
  • pluton przeciwlotniczy
  • pluton rozpoznawczy (4 BRDM)
  • pluton saperów
  • pluton gospodarczy
  • pluton medyczny

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy

Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Ciślak, Polska Marynarka Wojenna 1995 (...) s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Ciślak, Polska Marynarka Wojenna 1995. Okręty, samoloty i śmigłowce, uzbrojenie, organizacja, Wydawnictwo "Lampart", Warszawa 1995, ISBN 83-86776-08-0
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6..
  • Edward Wejner: Wojsko i politycy bez retuszu. Toruń: Adam Marszałek, 2006. ISBN 978-83-7441-420-3..