49 Samodzielny Pułk Artylerii Samochodowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
49 Pułk Artylerii Samochodowej
Historia
Państwo

 Rzeczpospolita Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1945

Organizacja
Dyslokacja

Modlin

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

49 Pułk Artylerii Samobieżnej (49 pas)[1]oddział artylerii samobieżnej ludowego Wojska Polskiego.

Formowany w Modlinie na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 0107/org. z 27 kwietnia 1945, zgodnie z planem rozbudowy wojska w 1945, według etatu nr 010/484 jako pułk artylerii samobieżnej SU-76 o stanie 240 żołnierzy.

Organizowanie rozpoczęto 1 maja 1945[2]. W chwili zakończenia wojny pułk miał dopiero 49 ludzi, w tym 6 oficerów, 13 podoficerów i 30 szeregowców oraz samochód terenowo – osobowy[2]. Dział samobieżnych do zakończenia wojny pułk nie otrzymał[2].

Rozkazem Naczelnego Dowódcy WP nr 248 z 14 września 1945 pułk został rozformowany[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W literaturze występują również nazwy Pułk Artylerii Pancernej oraz Pułk Artylerii Samochodowej
  2. a b c Komornicki 1987 ↓, s. 206.
  3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 42.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń, Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.