Przejdź do zawartości

Alfred Hitchcock w rolach cameo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Hitchcock w kadrze z filmu Lokator (1927), gdzie po raz pierwszy wystąpił w roli cameo

Angielski reżyser filmowy Alfred Hitchcock wystąpił w 38 ze swych 52 zachowanych filmów fabularnych[a] (jego drugi film, Orzeł z gór z 1927 uznaje się za zaginiony)[5]. Po raz pierwszy pojawił się w niemym dreszczowcu kryminalnym Lokator (1927)[6]. W opinii biografa Patricka McGilligana jego gościnny występ miał być „raczej perskim okiem puszczonym do dziennikarzy, a nie próbą lansowania samego siebie jako osoby publicznej”[7]. Jak sam przyznawał, jego pierwszy występ miał na celu wyłącznie zyskanie na czasie i ograniczenie wydatków[7]. Z kolei Ivor Montagu twierdził, że główną inspirację dla Hitchcocka stanowił D.W. Griffith, który miał w zwyczaju pojawiać się w swoich wczesnych produkcjach, odgrywając krótkie epizody[8]. Innym z przykładów, jaki reżyser wykorzystał, był Charlie Chaplin i jego występ cameo w dramacie Paryżanka (1923)[9].

Hitchcock pojawiał się na kilka sekund w rozmaitych rolach, m.in. jako pasażer metra (Szantaż; 1929)[10], przechodzień (Morderstwo; 1930, Rebeka; 1940)[11], pasażer autobusu (Złodziej w hotelu; 1955)[12] i tym podobnych nigdy nie wypowiadając żadnej kwestii. Częstym motywem było trzymanie przez niego instrumentu muzycznego, na przykład wiolonczeli w kryminalnym dramacie sądowym Akt oskarżenia (1947)[13] lub też kontrabasu w psychologicznym dreszczowcu noir Nieznajomi z pociągu (1951)[14].

W filmie Łódź ratunkowa (1944) pojawił się w reklamie środka odchudzającego zamieszczonej w gazecie odnalezionej przez rozbitków[15]. Występ ten uważał za swoją ulubioną rolę cameo. Początkowo miał problem z wymyśleniem okoliczności, w jakich miałby pojawić się na ekranie. Pierwotnie chciał wcielić się w zmarłego unoszącego się na wodzie, jednak zrezygnował z tego pomysłu, w obawie przed utonięciem. „Postanowiłem więc uwiecznić fakt swojego wyszczuplenia, a równocześnie wygrać swój kawałek roli: pozując do zdjęć «przed» i «po» kuracji odchudzającej. Przedrukowaliśmy te zdjęcia jako reklamę prasową, wychwalającą wymyślony środek «Reduco» – a widzowie mogli zobaczyć zarówno ogłoszenie, jak i mnie samego, kiedy William Bendix rozkładał starą gazetę znalezioną w łodzi” – argumentował[16].

Alfred Hitchcock w 1962 tłumaczył role cameo w swoich filmach w następujący sposób:

[…] trzeba było wypełnić ekran. Później zrobił się z tego przesąd, a w końcu – stały żart. Teraz jednak ten żart stał się już dość kłopotliwy i żeby pozwolić ludziom spokojnie oglądać film, staram się pojawiać ostentacyjnie w ciągu pierwszych pięciu minut[17].

Pełna lista występów Hitchcocka w roli cameo

[edytuj | edytuj kod]
Hitchcock w roli cameo w filmie Urzeczona (1945)
Rok Tytuł Rola Źr
1927 Lokator reporter wiadomości i być może osoba w tłumie pod koniec filmu[17] (nie ma co do tej drugiej roli zgodności)[18] [19]
1928 Łatwa cnota osoba opuszczająca kort tenisowy przez boczną bramę (nie ma co do tego występu jednoznacznej pewności)[4] [20]
1929 Szantaż pasażer londyńskiego metra denerwowany przez małego chłopca [21]
1930 Morderstwo przechodzień w scenie zbrodni [22]
1934 Człowiek, który wiedział za dużo przechodzień na ulicy, gdy jedzie autobus [23]
1935 39 kroków literat, w scenie, w której Hannay i Smith opuszczają teatr [24]
1937 Młody i niewinny fotograf z malutkim aparatem w scenie ucieczki Tisdalla z gmachu sądu [25]
1938 Starsza pani znika przechodzień palący papierosa na Victoria Station
1940 Rebeka przechodzień koło budki telefonicznej pod koniec filmu [26]
Zagraniczny korespondent przechodzień czytający gazetę [27]
1941 Pan i pani Smith przechodzień mijający Smitha przed hotelem
Podejrzenie mężczyzna wysyłający list [28]
1942 Sabotaż mężczyzna stojący przed drogerią w Nowym Jorku
1943 Cień wątpliwości mężczyzna grający w karty w pociągu do Santa Rosa [29]
1944 Łódź ratunkowa odchudzony mężczyzna w reklamie prasowej Reduco [30]
1945 Urzeczona mężczyzna ze skrzypcami i cygarem, wychodzący z windy hotelowej [31]
1946 Osławiona mężczyzna pijący szampana na przyjęciu [32]
1947 Akt oskarżenia mężczyzna z wiolonczelą wysiadający z pociągu na stacji Cumberland [33]
1948 Sznur mężczyzna pojawiający się na tle neonu [34]
1949 Pod znakiem Koziorożca mężczyzna wkładający płaszcz i kapelusz na placu oraz osoba wchodząca do budynku rządowego [35]
1950 Trema mężczyzna oglądający się na ulicy za Eve Gill, która mówi do siebie
1951 Nieznajomi z pociągu mężczyzna z kontrabasem [36]
1953 Wyznaję mężczyzna na klatce schodowej podczas wyświetlania napisów czołówki [37]
1954 M jak morderstwo fotograf na zjeździe absolwentów
Okno na podwórze mężczyzna nakręcający zegar w mieszkaniu twórcy piosenek [38]
1955 Złodziej w hotelu pasażer autobusu [39]
Kłopoty z Harrym mijający limuzynę kolekcjonera sztuki
1956 Człowiek, który wiedział za dużo mężczyzna tyłem do kamery, obserwujący akrobatów na rynku w Marrakeszu [40]
Niewłaściwy człowiek narrator prologu [41]
1958 Zawrót głowy mężczyzna przechodzący obok stoczni Elstera [42]
1959 Północ, północny zachód mężczyzna, który spóźnił się na autobus [43]
1960 Psychoza mężczyzna w kowbojskim kapeluszu przed biurem pośrednika nieruchomości
1963 Ptaki mężczyzna opuszczający sklep zoologiczny ze swoimi psami (Geoffreyem i Stanleyem) na smyczy [44]
1964 Marnie podejrzany mężczyzna w hotelowym korytarzu [45]
1966 Rozdarta kurtyna mężczyzna z dzieckiem w hotelowym foyer [46]
1969 Topaz mężczyzna na wózku inwalidzkim na lotnisku [47]
1972 Szał mężczyzna w tłumie na nabrzeżu Tamizy [48]
1976 Intryga rodzinna mężczyzna w Urzędzie Ewidencji Ludności [49]

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]
Rok Serial Odcinek Rola Emisja Źr
1958 Alfred Hitchcock przedstawia „A Dip in the Pool” człowiek na okładce magazynu czytanego przez pana Renshawa 1 czerwca 1958 [50]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dokładna liczba występów Hitchcocka w rolach cameo nie jest znana. W zależności od biografii i autora, pojawiają się różne wersje; w opinii Patricka McGilligana, reżyser wystąpił w swoich filmach 37-krotnie[1]. Według książki Truffaut/Hitchcock (wyd. z 2005) liczba ta wynosi 31[2]. Z kolei w książce Alfred Hitchcock: Interviews (2003) reżyser wymieniony jest w 39 występach[3]. Liczbę 38 wywnioskowano na podstawie tabeli zamieszczonej w artykule, gdzie uwzględniono również role cameo, co do których nie ma jednoznacznej pewności, że miały miejsce (np. Łatwa cnota; 1928)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. McGilligan 2005 ↓, s. 942–980.
  2. Truffaut 2005 ↓, s. 145.
  3. Hitchcock 2003 ↓, s. xxvi–xxiii.
  4. a b Walker 2005 ↓, s. 88.
  5. Ackroyd 2017 ↓, s. 42.
  6. Ackroyd 2017 ↓, s. 48.
  7. a b McGilligan 2005 ↓, s. 114.
  8. McGilligan 2005 ↓, s. 114–115.
  9. McGilligan 2005 ↓, s. 115.
  10. McGilligan 2005 ↓, s. 160.
  11. Walker 2005 ↓, s. 436, 441.
  12. Walker 2005 ↓, s. 451.
  13. Hitchcock 2003 ↓, s. xli.
  14. Walker 2005 ↓, s. 449.
  15. Walker 2005 ↓, s. 445.
  16. Truffaut 2005 ↓, s. 146.
  17. a b Truffaut 2005 ↓, s. 49.
  18. Walker 2005 ↓, s. 433.
  19. McGilligan 2005 ↓, s. 943.
  20. McGilligan 2005 ↓, s. 944.
  21. McGilligan 2005 ↓, s. 947.
  22. McGilligan 2005 ↓, s. 949.
  23. Walker 2005 ↓, s. 438.
  24. McGilligan 2005 ↓, s. 953.
  25. McGilligan 2005 ↓, s. 955.
  26. McGilligan 2005 ↓, s. 957.
  27. McGilligan 2005 ↓, s. 958.
  28. McGilligan 2005 ↓, s. 959.
  29. McGilligan 2005 ↓, s. 960.
  30. McGilligan 2005 ↓, s. 961.
  31. McGilligan 2005 ↓, s. 962.
  32. McGilligan 2005 ↓, s. 963.
  33. McGilligan 2005 ↓, s. 964.
  34. McGilligan 2005 ↓, s. 965.
  35. McGilligan 2005 ↓, s. 966.
  36. McGilligan 2005 ↓, s. 967.
  37. McGilligan 2005 ↓, s. 968.
  38. McGilligan 2005 ↓, s. 969.
  39. McGilligan 2005 ↓, s. 970.
  40. McGilligan 2005 ↓, s. 971.
  41. McGilligan 2005 ↓, s. 972.
  42. McGilligan 2005 ↓, s. 973.
  43. McGilligan 2005 ↓, s. 974.
  44. McGilligan 2005 ↓, s. 975.
  45. McGilligan 2005 ↓, s. 976.
  46. McGilligan 2005 ↓, s. 977.
  47. McGilligan 2005 ↓, s. 978.
  48. McGilligan 2005 ↓, s. 979.
  49. McGilligan 2005 ↓, s. 980.
  50. Hitchcock 2003 ↓, s. liii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]