Andrés Manuel López Obrador

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Andrés Manuel López Obrador
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1953
Macuspana

Prezydent Meksyku
Okres

od 1 grudnia 2018

Przynależność polityczna

Ruch Odrodzenia Narodowego

Poprzednik

Enrique Peña Nieto

Burmistrz Meksyku
Okres

od 2000
do 2005

Przynależność polityczna

Partia Rewolucyjno-Demokratyczna

podpis

Andrés Manuel López Obrador (ur. 13 listopada 1953 w Macuspanie, Tabasco) – meksykański polityk, przywódca Partii Odrodzenia Narodowego (MORENA), burmistrz miasta Meksyk w latach 2000–2005 i kandydat w wyborach prezydenckich w 2006, 2012 i 2018 roku. Prezydent Meksyku od 1 grudnia 2018.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej, z której przeszedł do opozycyjnej Partii Rewolucji Demokratycznej (PRD)[1] i był jej liderem w latach 1996–1999.

W 2000 r. został burmistrzem stołecznego Meksyku i pozostał na tym stanowisku do 2005 roku[1].

W wyborach prezydenckich, które odbyły się 2 lipca 2006 roku, został pokonany przez Felipe Calderóna różnicą zaledwie 240 tys. głosów (0,58%), jednak uczciwość liczenia głosów była kwestionowana przez przedstawicieli Obradora oraz subcomandante Marcosa. Obrador zaprotestował przeciwko oficjalnym wynikom wyborów, organizując masowe protesty i marsze.

9 sierpnia Federalny Trybunał wyborczy nakazał ponownie przeliczyć głosy, jednakże nie ze wszystkich okręgów, a jedynie z 12 tys. (wobec łącznej liczby 130 tys.). Obrador zapowiedział wtedy walkę i protesty do momentu, w którym Trybunał nakaże sprawdzić wszystkie głosy. Dopiero 5 września Trybunał potwierdził oficjalnie wyniki wyborów na korzyść Calderóna, którego przewaga nad Obradorem stopniała do 233 831 głosów (0,56%), wobec czego Calderón objął urząd 1 grudnia, pomimo sprzeciwów lewicy.

Gorący przeciwnik proponowanej przez Felipe Calderóna reformy sektora naftowego Meksyku, która zakładała dopuszczenie możliwości wchodzenia przedsiębiorstwa państwowego Pemex (Petróleos Mexicanos) w joint ventures z koncernami międzynarodowymi, w celu zahamowania spadku produkcji ropy naftowej (obserwowanego od 2005) i pozyskanie technologii umożliwiających sięgnięcie po złoża położone głęboko pod dnem morskim. Zdaniem Obradora byłaby to forma ukrytej prywatyzacji Pemex oznaczająca zagrożenie dla bezpieczeństwa energetycznego kraju.

Po przegranych wyborach odszedł z dotychczasowego ugrupowania i założył nową, antyestablishmentową Partię Odrodzenia Narodowego (MORENA). W 2018 r. został kandydatem tej partii w wyborach prezydenckich, w których zwyciężył[1][2]. 1 grudnia 2018 Andrés Manuel López Obrador został uroczyście zaprzysiężony na stanowisku prezydenta Meksyku[3]

Z wyznania ewangelik.[potrzebny przypis]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Maciej Stasiński, Wybory w Meksyku - nadchodzi zbawiciel Obrador, wyborcza.pl, 29 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-29].
  2. López Obrador wygrywa wybory prezydenckie w Meksyku, wyborcza.pl, 2 lipca 2018 [dostęp 2018-07-02].
  3. AMLO es investido presidente de México. elcomercio.pe. [dostęp 2018-12-01]. (hiszp.).