Andrzej Bratkowski (ekonomista)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceprezes Narodowego Banku Polskiego (2001–2004), członek Rady Polityki Pieniężnej (2010–2016) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Andrzej Stanisław Bratkowski (ur. 13 listopada 1952 w Warszawie) – polski ekonomista, w latach 2001–2004 wiceprezes Narodowego Banku Polskiego, członek Rady Polityki Pieniężnej w kadencji 2010–2016.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1976 studia ekonomiczne w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Na tej samej uczelni w 1984 uzyskał stopień naukowy doktora[1].
W latach 1977–1988 pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym SPIS, jednostce podległej Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego. Na początku lat 80. organizował w nim struktury „Solidarności”[2]. Później był zatrudniony w Instytucie Polityki Naukowej, Postępu Technicznego i Szkolnictwa Wyższego. Współpracował z Katedrą Ekonometrii i Statystyki Wydziału Nauk Ekonomicznych UW[1]. Pracował jako statystyk w Ośrodku Komputerowym Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1990 został zastępcą dyrektora zespołu analiz w Najwyższej Izbie Kontroli, a w 1991 doradcą wicepremiera Leszka Balcerowicza. Pełnił funkcję eksperta zespołu negocjującego kwestie zadłużenia Polski z Klubem Londyńskim. W 1994 został doradcą w Banku Handlowym, angażował się też w prace badawcze Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (CASE)[3]. Opublikował liczne prace poświęcone kwestiom polityki monetarnej i walutowej.
W 2001 miał otwierać płocką listę Platformy Obywatelskiej w wyborach do Sejmu[4], jednak zrezygnował z kandydowania. W tym samym roku Leszek Balcerowicz powołał go na stanowisko wiceprezesa NBP, stanowisko to zajmował do 2004. Był później głównym ekonomistą Banku Pekao[1] (2004–2008), następnie przeszedł do Polkomtela. 8 stycznia 2010 Sejm VI kadencji powołał go w skład Rady Polityki Pieniężnej[5]. 20 stycznia złożył przed Sejmem przysięgę w związku z objęciem obowiązków członka RPP[6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2013 został wyróżniony odznaką honorową „Za Zasługi dla Finansów Publicznych Rzeczypospolitej Polskiej”[7], a w 2016 odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Prelegenci. Andrzej Bratkowski, doktor nauk ekonomicznych. wsb.pl. [dostęp 2017-01-29].
- ↑ Postacie: Andrzej S. Bratkowski. rp.pl, 24 sierpnia 2001. [dostęp 2017-01-29].
- ↑ Panelists. Andrzej S. Bratkowski. nbp.pl. [dostęp 2017-01-29]. (ang.).
- ↑ Zmiana miejsc, „Gazeta Wyborcza” Płock nr 173 z 26 lipca 2001, s. 1.
- ↑ Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 stycznia 2010 r. w sprawie powołania członków Rady Polityki Pieniężnej (M.P. z 2010 r. nr 3, poz. 14).
- ↑ Sprawozdanie stenograficzne z posiedzenia Sejmu VI kadencji (59. posiedzenie, 1. dzień, 20 stycznia 2010). [dostęp 2017-01-29].
- ↑ Uhonorowano zasłużonych dla polskich finansów. kic.gov.pl, 19 marca 2013. [dostęp 2017-01-29].
- ↑ Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 2022-09-14].
- Absolwenci Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Rady Polityki Pieniężnej
- Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Finansów Publicznych Rzeczypospolitej Polskiej”
- Odznaczeni odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Polscy ekonomiści
- Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli
- Urodzeni w 1952
- Ludzie urodzeni w Warszawie