Jerzy Hausner
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1949 Świnoujście |
|
| Minister gospodarki, pracy i polityki społecznej[1] | ||
| Okres | od 7 stycznia 2003 do 31 marca 2005 |
|
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej | |
| Poprzednik | Jacek Piechota | |
| Następca | Jacek Piechota | |
| Wiceprezes Rady Ministrów | ||
| Okres | od 16 czerwca 2003 do 31 marca 2005 |
|
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej | |
| Minister pracy i polityki społecznej | ||
| Okres | od 19 października 2001 do 7 stycznia 2003 |
|
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej | |
| Poprzednik | Longin Komołowski | |
| Następca | Krzysztof Michałkiewicz | |
| Odznaczenia | ||
  |
||
Jerzy Krzysztof Hausner (ur. 6 października 1949 w Świnoujściu) – polski polityk i ekonomista, profesor nauk ekonomicznych.
W latach 2001–2005 poseł na Sejm IV kadencji oraz minister w rządach Leszka Millera i Marka Belki, w latach 2003–2005 wiceprezes Rady Ministrów, członek Rady Polityki Pieniężnej w kadencji 2010–2016.
Życiorys[edytuj]
Syn Jerzego i Ireny[2]. Absolwent I Publicznego Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Opolu z 1967. Ukończył studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, następnie podjął pracę na tej uczelni. W 1980 uzyskał stopień doktora, w 1988 habilitował się na podstawie dorobku naukowego oraz pracy pt. Branżowe grupy nacisku w gospodarce socjalistycznej. W 1994 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Specjalizuje się w ekonomii politycznej oraz gospodarce i administracji publicznej. Jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji naukowych, a także założycielem Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Od 1965 do 1979 należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a następnie Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. Był także członkiem Socjalistycznego Związku Studentów Polskich.
Od 1970 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był sekretarzem Komitetu Krakowskiego PZPR. Był szefem doradców wicepremiera Grzegorza Kołodki w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, następnie pełnomocnikiem rządu ds. reformy zabezpieczenia społecznego i podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Pełnił też funkcję społecznego doradcy prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w ramach powołanego w 1996 zespołu doradców ekonomicznych.
W latach 2001–2005 sprawował mandat posła na Sejm IV kadencji, wybranego z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu krakowskim. W październiku 2001 wszedł w skład gabinetu Leszka Millera jako minister pracy i polityki społecznej. Po zmianach strukturalnych w administracji rządowej od stycznia 2003 był ministrem gospodarki, pracy i polityki społecznej, od czerwca tego samego roku także wicepremierem. Firmował swoim nazwiskiem plan rządu naprawy finansów publicznych (tzw. plan Hausnera), który w większości nie doczekał się realizacji. Zachował stanowiska wicepremiera i ministra gospodarki i pracy w rządach Marka Belki (od maja 2004). Krótko pełnił tam też obowiązki ministra zdrowia.
W lutym 2005 odszedł z Sojuszu Lewicy Demokratycznej i klubu parlamentarnego tej partii. Wraz z przewodniczącym Unii Wolności Władysławem Frasyniukiem i Tadeuszem Mazowieckim zaangażował się w utworzenie na bazie UW nowej formacji politycznej – Partii Demokratycznej. Z rządu odszedł 31 marca 2005. Na pierwszym kongresie PD objął stanowisko wiceprzewodniczącego partii, z jej listy bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w tym samym roku.
13 stycznia 2010 Senat (z rekomendacji senatorów Platformy Obywatelskiej) powołał go w skład Rady Polityki Pieniężnej[3]. W latach 2011–2015 wchodził w skład Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[4].
Nagrody i odznaczenia[edytuj]
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 11 listopada 1996, w uznaniu wybitnych zasług w służbie publicznej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
W 2004 otrzymał Nagrodę Kisiela, a w 2005 Nagrodę im. Władysława Grabskiego przyznaną przez Konfederację Lewiatan[6].
W 2015 uhonorowany Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[7].
Życie prywatne[edytuj]
Żonaty (żona Maria), ma dwie córki (Katarzynę i Martę). Jest bratankiem Krzysztofa Hausnera, piłkarza Cracovii i reprezentanta Polski[8].
Przypisy
- ↑ Od 2 maja 2004 minister gospodarki i pracy.
- ↑ Dane osoby z wykazu osób publicznych. ipn.gov.pl. [dostęp 2013-11-28].
- ↑ Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 stycznia 2010 r. w sprawie powołania członków Rady Polityki Pieniężnej (M.P. z 2010 r. Nr 4, poz. 23)
- ↑ Prezydium. kne.pan.pl. [dostęp 2015-10-31].
- ↑ M.P. z 1997 r. Nr 14, poz. 124
- ↑ Nagrody Lewiatana. konfederacjalewiatan.pl. [dostęp 2017-07-20].
- ↑ Sprawne państwo to sprawni samorządowcy – szef MAC podczas konferencji w Krakowie. mac.gov.pl, 23 września 2015. [dostęp 2015-11-12].
- ↑ Stefan Szczepłek: Deyna. Warszawa: Wydawnictwo Marginesy, 2012, s. 44. ISBN 978-83-933758-5-1.
Bibliografia[edytuj]
- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2013-11-28].
- Jerzy Hausner w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2013-11-28].
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||
|
|||||||||||||
|
|||||||
- Absolwenci Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
- Członkowie komitetów naukowych PAN
- Członkowie Rady Polityki Pieniężnej
- Członkowie Socjalistycznego Związku Studentów Polskich
- Członkowie Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej
- Pierwsi sekretarze Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie
- Działacze Związku Młodzieży Socjalistycznej
- Laureaci Nagrody Kisiela
- Ministrowie pracy III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego
- Politycy Partii Demokratycznej – demokraci.pl
- Politycy SdRP i SLD
- Polscy ekonomiści
- Polscy ministrowie gospodarki
- Posłowie z okręgu Kraków
- Urodzeni w 1949
- Wiceministrowie i urzędnicy III Rzeczypospolitej
- Wicepremierzy III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
- Ludzie urodzeni w Świnoujściu
