Kariera Nikodema Dyzmy (serial telewizyjny)
| ||
| Gatunek | obyczajowy | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Oryginalny język | polski | |
| Główne role | Roman Wilhelmi Grażyna Barszczewska Leonard Pietraszak Bogusz Bilewski Wojciech Pokora Jerzy Bończak Bronisław Pawlik | |
| Liczba odcinków | 7 | |
| Liczba serii | 1 | |
| Produkcja | ||
| Produkcja | Zespół Filmowy „Silesia” | |
| Reżyseria | Jan Rybkowski Marek Nowicki | |
| Scenariusz | Jan Rybkowski Marek Nowicki Witold Orzechowski | |
| Muzyka | Piotr Marczewski | |
| Zdjęcia | Marek Nowicki | |
| Czas trwania odcinka | 44-62 min | |
| Pierwsza emisja | ||
| Data premiery | 6 kwietnia 1980 1 stycznia 2011 (zrekonstruowana cyfrowa wersja na kanale TVP HD) | |
| Stacja telewizyjna | TVP | |
| Lata emisji | 1980 | |
Kariera Nikodema Dyzmy – polski siedmioodcinkowy serial telewizyjny emitowany przez Telewizję Polską od 6 kwietnia 1980 do 18 maja 1980. Scenariusz serialu powstał na podstawie powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza o tym samym tytule z 1932 r.
Treść[edytuj | edytuj kod]
Serial przedstawia historię zawrotnej kariery bezrobotnego urzędnika pocztowego w Łyskowie, który dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności dostaje się na salony i dochodzi do najwyższych zaszczytów w państwie. Akcja toczy się w latach dwudziestych XX wieku w okresie II Rzeczypospolitej, głównie w Warszawie.
Serial jest uznawany za wybitne osiągnięcie aktorskie odtwarzającego tytułową rolę Romana Wilhelmiego[1].
Plenery[edytuj | edytuj kod]
Łódź (al. 1 Maja, ul. Moniuszki, ul. Piotrkowska), Zaborów (ówczesny „Dom Dziennikarza”, obecnie Pałac Goldstandów – serialowe Koborowo), Nieborów (ogrody pałacowe – scena rozmowy Żorża Ponimirskiego z Dyzmą), Warszawa (róg Al. Ujazdowskich i ul. Wilczej, lotnisko na Bemowie).
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Roman Wilhelmi – Nikodem Dyzma
- Grażyna Barszczewska – Nina Kunicka, de domo Ponimirska
- Leonard Pietraszak – pułkownik Wacław Wareda
- Bogusz Bilewski – Jan Ulanicki, wiceminister rolnictwa
- Wojciech Pokora – Żorż Ponimirski, brat Niny
- Jerzy Bończak – Zygmunt Krzepicki, sekretarz Dyzmy
- Bronisław Pawlik – Leon Kunicki vel Leon Kunik
- Halina Golanko – Mańka Barcik, córka Barcików, prostytutka
- Tadeusz Pluciński – Jaszuński, minister rolnictwa
- Ewa Szykulska – hrabina Lala Koniecpolska
- Izabela Trojanowska – Kasia Kunicka, córka Kunika[2]
- Witold Pyrkosz – Ambroziak, akordeonista
- Mariusz Dmochowski – Jan Terkowski, szef gabinetu premiera
- Igor Śmiałowski – książę Roztocki
- Arkadiusz Bazak – Rajch, komisarz policji
- Mieczysław Czechowicz – Olszewski, dyrektor LP
- Krystyna Ciechomska – hrabina Eugenia Przełęska, ciotka Niny
- Edward Wichura – Józef Boczek, naczelnik UP[3]
- Bohdan Łazuka – piosenkarz-tancerz w „Oazie”
- Hanna Stankówna – księżna Janetta Roztocka
- Liliana Głąbczyńska – hrabianka Marietta Czarska
- Hanna Pląskowska – hrabianka Iwona Czarska
- Alicja Jachiewicz – Renata, dama z towarzystwa
- Ewa Ziętek – Helena, dama z towarzystwa
- Hanna Balińska – Bibiana, dama z towarzystwa
- Barbara Brylska – Evita, dama z towarzystwa
- Zofia Merle – Walentowa Barcik, gospodyni Dyzmy
- Jan Mayzel – Walenty Barcik
- Zygmunt Zintel – Malinowski, właściciel szynku
- Janusz Bylczyński – Wandryszewski, dyr. w Banku Zbożowym
- Andrzej Krasicki – minister skarbu
- Joanna Kasperska – prostytutka
- Marian Rułka – Czerpak, naczelnik wydziału w MK
- Witold Skaruch – Litwinek, dyr. gabinetu Prezydenta RP
- Włodzimierz Musiał – inż. Pilchen, minister komunikacji
- Lech Ordon – dyrektor lokalu
- Włodzimierz Skoczylas – adwokat Dyzmy
- Czesław Lasota – szofer Ignacy
- Jan Łopuszniak – Antoni, służący w Koborowie
- Barbara Burska – służąca Kunickich
- Wojciech Zagórski – Leon, służący Kunickich
- Juliusz Lubicz-Lisowski – Feliks, lokaj Dyzmy
- Bolesław Woźniak – śpiewak uliczny
- Tomasz Stockinger – Majewski, przyjaciel Koniecpolskich
- Włodzimierz Adamski – Kaniewski, zarządca w Koborowie
- Tadeusz Kożusznik
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roman Wilhelmi - Życie i twórczość [dostęp 2016-09-30].
- ↑ Córka z pierwszego małżeństwa
- ↑ Ówczesny zwierzchnik Nikodema Dyzmy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kariera Nikodema Dyzmy w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kariera Nikodema Dyzmy w bazie IMDb (ang.)
- Kariera Nikodema Dyzmy w bazie Filmweb
- Zdjęcia z filmu Kariera Nikodema Dyzmy w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”