Przejdź do zawartości

Angeł Czerwenkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angeł Czerwenkow
Ангел Червенков
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1964
Boljarowo

Pozycja

środkowy pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1981 Tundża Jamboł 14 (2)
1981–1984 Armejec Sofia 83 (30)
1984–1987 CSKA Sofia 70 (9)
1987–1989 Lokomotiw Gorna Oriachowica 57 (4)
1989–1994 Etyr Wielkie Tyrnowo 121 (21)
1994–1996 FK Montana 50 (6)
W sumie: 395 (72)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1987  Bułgaria 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999–2001 CSKA Sofia, trener młodzieży
2001–2002 Czerno More Warna
2002–2003 Minior Bobowdoł
2003–2007 CSKA Sofia, asystent
2007 FBK Kaunas
2007 Heart of Midlothian, drużyna rezerw
2007–2008 Heart of Midlothian, asystent
2008 FK Šilutė
2008–2009 Heart of Midlothian, asystent
2009–2010 Liteks Łowecz
2011 PFK Sewastopol
2012 1. FC Tatran Prešov
2014 FK Sewastopol
2015 Arsenał Kijów
2016 Łokomotiw Gorna Orjachowica
2018–2019 Czornomoreć Odessa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Angeł Dimitrow Czerwenkow (ur. 10 lipca 1964 w miejscowości Boljarowo, niedaleko Jambołu) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Tundży Jamboł, z którą zadebiutował w rozgrywkach II lidze. W wieku dwudziestu lat trafił do CSKA Sofia. Kiedy w 1987 roku odchodził do Lokomotiwu Gorna Oriachowica, miał na swoim koncie tytuł mistrza kraju oraz po dwa zwycięstwa w rozgrywkach o Puchar Bułgarii i Puchar Armii Sowieckiej.

Drugi, po CSKA, owocny etap w jego piłkarskiej karierze, to pięć sezonów spędzonych w Etyrze Wielkie Tyrnowo. Czerwenkow był zawodnikiem Etyru, kiedy pod koniec lat 80. drużyna prowadzona przez Georgi Wasilewa awansowała do czołówki ligi; najpierw dwukrotnie zajęła trzecie miejsce w tabeli, a następnie – w rozgrywkach 1990–1991 – zdobyła mistrzostwo kraju. Jego klubowymi kolegami byli wówczas reprezentanci Bułgarii, późniejsi zdobywcy IV miejsca na Mundialu 1994: Trifon Iwanow, Krasimir Bałykow, Canko Cwetanow i Ilian Kiriakow. Piłkarską karierę zakończył w 1996 roku (miał trzydzieści lat) w barwach pierwszoligowego FK Montana.

W reprezentacji Bułgarii, między 1984 a 1987 rokiem, wystąpił pięciokrotnie.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 90. rozpoczął pracę szkoleniową jako opiekun młodzieży w CSKA. Niedługo potem został zatrudniony na stanowisku trenera zespołu seniorów w broniącym się przed spadkiem z ekstraklasy Czerno More Warna, jednak ta przygoda – podobnie jak kolejna w drugoligowym Miniorze Bobowdoł – okazała się krótkotrwała. W 2003 roku ponownie trafił do CSKA. Był asystentem pierwszego trenera (m.in. Stojczo Mładenowa i Miodraga Ješicia) aż przez cztery sezony, chociaż w tym czasie w klubie pracowało pięciu różnych szkoleniowców.

W kwietniu 2007 roku otrzymał propozycję prowadzenia litewskiego FBK Kaunas, którego właściciel – rosyjski milioner Władimir Romanow – trzy miesiące później zatrudnił go na stanowisku trenera drużyny rezerw w swoim drugim klubie: szkockim Heart of Midlothian. Jednak już po pierwszej kolejce rozgrywek 20072008, kiedy Hearts przegrało 0:1 z Hibernianem, Romanow włączył Czerwenkowa do sztabu szkoleniowego pierwszego zespołu. W Hearts pracował do marca 2009 roku, z trzymiesięczną przerwą (kwiecień-czerwiec 2008) na prowadzenie litewskiego FK Šilutė.

Pod koniec sierpnia 2009 powrócił do ojczyzny. Został trenerem Liteksu Łowecz. Zastąpił na tym stanowisku Stanimira Stoiłowa, który złożył dymisję po porażce z BATE Borysów w eliminacjach do Ligi Europy. Liteks, w którym wówczas grali m.in. Uroš Golubović, Iwelin Popow, Momcził Cwetanow, Radostin Kisziszew i Płamen Nikołow, zakończył sezon na pierwszym miejscu. Było to pierwsze mistrzostwo kraju dla zespołu z Łowecza od jedenastu lat. Jednak już półtora miesiąca po tym osiągnięciu został zwolniony. Przyczyną dymisji była porażka Liteksu w eliminacjach do Ligi Mistrzów z MŠK Žilina (1:1, 1:3)[1].

21 grudnia 2010 podpisał kontrakt z ukraińskim PFK Sewastopol[2], w którego barwach występowali wówczas m.in. były reprezentant Serbii Igor Duljaj oraz Polak Mariusz Lewandowski. Jednak mimo to klub na koniec sezonu 2010–2011 zajął dopiero piętnaste miejsce w tabeli, co oznaczało spadek do drugiej ligi. W lipcu 2012 stał na czele słowackiego klubu 1. FC Tatran Prešov[3], z którym pracował do grudnia 2012. 14 stycznia 2014 ponownie objął stanowisko głównego trenera FK Sewastopol[4], który prowadził do zakończenia sezonu 2013/14. 13 sierpnia 2015 został mianowany na stanowisko głównego trenera Arsenału Kijów[5]. 15 grudnia 2015 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[6]. W 2016 prowadził Łokomotiw Gorna Orjachowica. 13 czerwca 2018 stał na czele Czornomorca Odessa[7]. 16 września 2019 został zwolniony z odeskiego klubu[8].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]