Jurij Wojnow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Wojnow
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Mykołajowycz Wojnow

Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1931
Kalininskij

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2003
Kijów

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1950 Zienit Mytiszczi
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1949–1950 Z-d im. Kalinina Kaliningrad ? (?)
1951–1955 Zenit Leningrad 98 (5)
1956–1964 Dynamo Kijów 176 (22)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1954–1960  ZSRR 23 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1963 Dynamo Kijów (asystent)
1965–1967 Czornomoreć Odessa
1967–1969 Sudnobudiwnyk Mikołajów
1969–1970 Szachtar Donieck
1970–1972 Budiwelnyk Połtawa
1973 Metalist Charków
1976–1977 SKA Kijów
1978–1979 Sudnobudiwnyk Mikołajów
1992 Temp Szepietówka
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Mykołajowycz Wojnow, ukr. Юрій Миколайович Войнов, ros. Юрий Николаевич Войнов, Jurij Nikołajewicz Wojnow (ur. 29 listopada 1931 w m. Kalininskij k. Moskwy, zm. 22 kwietnia 2003 w Kijowie) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Grający najczęściej jako pomocnik Wojnow zaczynał swoją karierę piłkarską w drużynie zakładów im. Kalinina w mieście Kaliningrad (obecnie Korolow) k. Moskwy, w której grał w latach 1949-1950. Od 1951 był zawodnikiem Zenitu Leningrad, a następnie przez kilka sezonów reprezentował drużynę Dynama Kijów. W 1961 zdobył z Dynamem mistrzostwo ZSRR. W latach 1954-1960 wystąpił w 23 meczach reprezentacji Związku Radzieckiego, strzelając w nich 3 bramki. Uczestniczył w mistrzostwach świata w 1958, a w 1960 zdobył pierwsze w historii mistrzostwo Europy[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Całą karierę trenerską spędził na Ukrainie, prowadząc tamtejsze kluby, występujące w ligach ZSRR. Zaczynał jako asystent w Dynamie Kijów, a od 1964 samodzielnie prowadził drużyny: Czornomorca Odessa, Sudnobudiwnyka Mikołajów, Szachtara Donieck, Budiwelnyka Połtawa, Metalista Charków, SKA Kijów oraz Tempu Szepietówka.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • wybrany do listy 11 najlepszych piłkarzy mistrzostw Europy: 1960
  • 4-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR:
Nr 1: 1957, 1958, 1959, 1960

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]