Camille Flammarion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Camille Flammarion
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1842
Montigni-le-Roi (obecnie Val-de-Meuse)

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1925
Juvisy-sur-Orge

Zawód, zajęcie

astronom

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Camille Flammarion (ur. 26 lutego 1842 w Montigni-le-Roi, zm. 3 czerwca 1925 w Juvisy-sur-Orge[1]) – francuski astronom.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ilustracja z L'Atmosphere: Météorologie Populaire (1888)

W latach 1858–1862 pracował jako rachmistrz w Obserwatorium Paryskim, potem – w latach 1862–1876 jako rachmistrz w Biurze Długości, a następnie, w latach 1876–1883, jako współpracownik Obserwatorium Paryskiego. Camille Flammarion był założycielem obserwatorium astronomicznego w Juvisy-sur-Orge pod Paryżem i został jego dyrektorem[2]. Założenie tego obserwatorium nastąpiło w 1883. Zajmował się badaniami Księżyca, Marsa, gwiazd podwójnych, komet oraz atmosfery.

Był też wybitnym popularyzatorem astronomii w swoich czasach. Był autorem licznych, popularnych książek o Wszechświecie i możliwości istnienia cywilizacji pozaziemskich. Jego dzieło Astronomie populaire z 1880 stanowi klasyczną pozycję w literaturze popularnonaukowej. Flammarion został nagrodzony za to dzieło przez Akademię Nauk w Paryżu. W 1882 założył czasopismo „L`Astronomie”, a w 1887 stowarzyszenie Société astronomique de France[3].

Camille Flammarion znany jest też z opublikowania metaforycznej ilustracji (nieznanego autora), przedstawiającej Ziemię na tle Wszechświata oraz człowieka wyciągającego rękę w kierunku gwiazd. Ilustracja została umieszczona w wydanej w 1888 książce L'Atmosphere: Météorologie Populaire i jest znana jako rycina Flammariona.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na cześć astronoma nazwano: planetoidę (1021) Flammario[3] oraz kratery na Księżycu[4] i Marsie[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Flammarion Nicolas Camille, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-11-29].
  2. ↑ Tadeusz Dworak, Jerzy Kreiner: Odległe planety Układu Słonecznego. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 110. ISBN 83-01-13164-0.
  3. ↑ a b Lutz D. Schmadel, (1021) Flammario, [w:] Dictionary of Minor Planet Names, Springer, Berlin, Heidelberg, 2003, s. 88, DOI: 10.1007/978-3-540-29925-7_1022, ISBN 978-3-540-29925-7.
  4. ↑ Flammarion on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).
  5. ↑ Flammarion on Mars. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kopernik, astronomia, astronautyka. Przewodnik encyklopedyczny. pod red. Włodzimierza Zonna, Warszawa, PWN, 1973.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Prix Jules-Janssen
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Camille_Flammarion&oldid=70452850”