Przejdź do zawartości

Dear Esther

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dear Esther
Producent

thechineseroom
Robert Briscoe

Wydawca

thechineseroom

Dystrybutor

Steam, Desura

Artysta

Robert Briscoe, Ben Andrews[1]

Główny programista

Jack Morgan[1]

Scenarzysta

Dan Pinchbeck[1]

Kompozytor

Jessica Curry[1]

Silnik

Source

Data wydania

Microsoft Windows
14 lutego 2012[2]
OS X
15 maja 2012
Linux
28 maja 2013[3]

Gatunek

komputerowa gra przygodowa

Tryby gry

gra jednoosobowa

Język

angielski
nieoficjalne[4]: niemiecki, włoski, hiszpański, rosyjski, turecki, portugalski, bułgarski, brazylijski portugalski, serbski, węgierski, czeski, chiński, polski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, OS X, Linux, OnLive

Nośniki

dystrybucja cyfrowa, granie w chmurze

Kontrolery

klawiatura, mysz

Strona internetowa

Dear Esther – eksperymentalna komputerowa gra przygodowa z widokiem pierwszoosobowym stworzona przez niezależne studio thechineseroom na systemy Microsoft Windows i OS X. Pierwotnie wydana w 2008 roku jako darmowa modyfikacja działająca na silniku Source, później w okresie od 2009 do 2011 roku została stworzona od nowa i wydana jako komercyjny produkt 14 lutego 2012 roku. Pozycja nie powiela tradycyjnych konwencji gier komputerowych, gdyż wymaga minimalnego wkładu ze strony gracza, bez dokonywania wyborów ani wykonywania zadań. Zamiast tego skupia się na fabule, której treść przekazywana jest w podzielonej na fragmenty epistolarnej formie w trakcie podróży po niezidentyfikowanej wyspie na Hebrydach.

Z tego względu status Dear Esther jako gry komputerowej był często kwestionowany przez recenzentów, niemniej jednak po premierze tytuł został przyjęty pozytywnie przez krytykę.

Fabuła i rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Gracz robi postępy w rozgrywce Dear Esther poprzez eksplorowanie bezludnej hebrydzkiej wyspy, w trakcie czego odtwarzane są czytane przez nieznanego mężczyznę fragmenty listu do kobiety o imieniu Esther. Gra sugeruje, iż narratorem jest mąż Esther, a ona sama zginęła w wyniku wypadku samochodowego[5]. Monologi te wywoływane są w momencie dotarcia gracza na określone miejsce na wyspie i odtwarzane przez grę na wpół losowo, co oznacza, że w poszczególnych rozgrywkach generowane są odrobinę inne historie, jako że jedne nagrania są odtwarzane, a inne pomijane. W swoich listach narrator opisuje kilka nieznanych graczowi postaci. Jedną z nich jest kartograf Donnelly, który tworzył w przeszłości mapę wyspy. Narrator często odnosi się do książki, w której Donnelly opisał swoją podróż po wyspie[6]. Inną wspomnianą postacią jest Paul, który prawdopodobnie spowodował wypadek, w którym zginęła Esther[7]. Narrator opowiada też o Jakobsonie, XVIII-wiecznym pasterzu żyjącym niegdyś na wyspie, przybliżając jego dzieje[8]. Częstymi motywami pojawiającymi się zarówno wizualnie, jak i w narracji, są kamienie nerkowe, jazda pod wpływem alkoholu, nawrócenie Pawła Apostoła, zakażona noga narratora, mewy, statki bez dna, liczba 21 oraz malunki przedstawiające schematy obwodów, struktury cząsteczek chemicznych i neurony.

W miarę postępów w grze tożsamości narratora, Esther, Paula, Donnelly’ego i Jakobsona stają się coraz bardziej niejasne z powodu częstych zmian tematu przez narratora i różnych sposobów odnoszenia się do postaci[9]. Losowy wybór fragmentów listu powoduje niejednoznaczności i zmusza gracza do wysunięcia własnych wniosków[10][11].

Na końcu postać gracza dociera do znajdującego się w najwyższym punkcie wyspy masztu radiowego i w trakcie trwania ostatniego monologu narratora wspina się na jego szczyt po drabinie, a następnie skacze spadając na wybrzeże poniżej. Podczas spadania jej cień staje się cieniem ptaka, a następnie przelatuje brzegiem wyspy, docierając w końcu do papierowej łódki zrobionej z kartek listu do Esther. Czas gry wynosi około 2 godzin[12][11].

Tworzenie

[edytuj | edytuj kod]

Dear Esther było początkowo modyfikacją stworzoną przez pracowników thechineseroom, gdy należeli oni jeszcze do projektu badawczego na University of Portsmouth[13]. Projekt został sfinansowany dzięki stypendium przyznanym przez Arts and Humanities Research Council i był kierowany przez Dana Pinchbecka, profesora i wykładowcę na uniwersytecie.

W 2009 roku Robert Briscoe, były pracownik studia DICE, rozpoczął prace nad stworzeniem Dear Esther całkowicie od nowa, przy pełnym wsparciu ze strony Pinchbecka[14]. Briscoe i studio thechineseroom pracowali równolegle nad remakiem, przy czym większość projektowania poziomów wykonał Briscoe w oparciu o grafiki koncepcyjne stworzone przez Bena Andrewsa[15]. Przeprojektowując krajobraz wyspy, Briscoe miał na celu wyeliminowanie dezorientacji spowodowanej przez oryginalny układ gry oraz wypełnienie środowiska bogatszymi i ciekawymi wizualnie obiektami poprawiającymi surowy wygląd pierwowzoru[16]. Kiedy studio wyczerpało początkowy budżet, twórcy zwrócili się do organizacji Indie Fund po wsparcie finansowe na zakończenie prac nad grą. Początkowo jej członkowie byli sceptycznie do tego nastawieni, jednak zmienili zdanie po zagraniu w produkcję[17]. Gra została wydana tylko w języku angielskim, jednak powstało wiele fanowskich tłumaczeń, które uzyskały poparcie twórców i są promowane na jej oficjalnej stronie[4].

Oprawa dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]
Dear Esther Original Soundtrack
Wykonawca ścieżki dźwiękowej
Jessica Curry
Wydany

14 lutego 2012

Gatunek

ścieżka dźwiękowa gry komputerowej

Długość

47:43

Oceny
Album po albumie
— Dear Esther Original Soundtrack
(2012) 		Amnesia: A Machine for Pigs Original Soundtrack
(2013)

W obu wersjach produkcji głosu narratorowi użycza Nigel Carrington, jednak w remake’u jego kwestie zostały odpowiednio rozbudowane[19]. Muzykę natomiast skomponowała Jessica Curry, freelancerowa kompozytorka i współreżyser w thechineseroom[20]. Podczas prac nad remakiem Curry nadzorowała rearanżację partytury, aby była pełniejsza, zawierała więcej instrumentów i trwała prawie dwa razy dłużej, niż pierwotna. Kompozytorka inspirowała się głównie dziełami Thomasa Newmana, Johanna Sebastiana Bacha i zespołu Radiohead[18]. Wokal jest wykonywany przez Clarę Sanbras[18]. Oryginalna kompozycja została opublikowana za darmo 11 lipca 2008 roku, krótko po premierze samej modyfikacji[21], a zremasterowaną ścieżkę dźwiękową wydano 14 lutego 2012 roku za pośrednictwem serwisów Amazon i iTunes, a później także Bandcamp.

Dear Esther Soundtrack (modyfikacja)
NrTytuł utworuDługość
1.„The Beginning”1:16
2.„The Beach”2:04
3.„The Cave”3:22
4.„Jakobson”2:46
5.„Esther”3:42
6.„Always”7:22
7.„The Code”3:32
24:04
Dear Esther Original Soundtrack (remake)
NrTytuł utworuDługość
1.„Dear Esther”1:13
2.„I Have Begun My Ascent”4:19
3.„Remember (Donnelly)”0:37
4.„Twenty One”2:52
5.„Golden Ratio”2:08
6.„Remember (Paul)”0:37
7.„On the Motorway”2:00
8.„Standing Stones”2:08
9.„Always (Hebridean Mix)”9:04
10.„The Bones of Jakobson”3:42
11.„Remember (Jakobson)”0:48
12.„This Godforsaken Aerial”3:26
13.„Moon in My Palm”2:41
14.„Remember (Esther)”0:36
15.„Always (Sanford Mix)”7:15
16.„The Very Air”1:17
17.„Ascension”3:00
47:43

Odbiór i sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
„CD-Action” 5+/10[11]
Eurogamer 8/10[12]
GameSpot 8/10[10]
IGN 8/10[22]
„PC Gamer US” 84/100[9]
VideoGamer.com 9/10[23]
„The Daily Telegraph” 4/5 gwiazdek[24]
Destructoid 4,5/10[25]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

70,23%[26]

Metacritic

75/100[27]

Nagrody
Organizacja Nagroda
Independent Games Festival 2012 Excellence in Visual Arts[28]
TIGA Games Industry Awards 2012 Best Action/Adventure Game[29], Best Debut Game[29], Best Visual Design[29], Best Audio Design[29], Originality Award[29]
3rd International Festival of Independent Video Games hóPLAY in Bilbao Best Original Idea[30]

Modyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku oryginalna modyfikacja została zaprezentowana na wystawie poświęconej animacji na Ars Electronica[31] oraz dostała się na listę 100 najlepszych modyfikacji serwisu Mod DB[32]. W 2009 roku wygrała nagrodę za najlepszy świat lub historię na gali Indiecade Independent Game[33], a w 2010 została wyróżniona jako najlepszy nadchodzący mod w serwisie Mod DB[34].

W 2009 roku Lewis Denby, recenzent serwisu Honest Gamers, pochwalił grę stwierdzając, że wywołuje emocje, do których niewiele gier ośmiela się zbliżyć oraz oświadczył, że jej ścieżka dźwiękowa tworzy imponująco eteryczną atmosferę[35]. Pomimo wyróżnień za koncept i fabułę, narzekano na słabą konstrukcję poziomów i liczne problemy w poruszaniu się w terenie[35][36].

Remake

[edytuj | edytuj kod]

Po sześciu godzinach od premiery remake’u Dear Esther w serwisie Steam sprzedano ponad 16 000 kopii gry, dzięki czemu przychody pokryły koszty produkcji[37].

W 2012 roku remake zebrał głównie pozytywne recenzje uzyskując średnią ocen 75/100 w agregatorze Metacritic i 70,23% w GameRankings[27][26]. Mimo wątpliwości, czy naprawdę stanowi grę komputerową, recenzenci chwalili jej oryginalność i wypowiadali się pozytywnie o narracji, szczegółowości poziomów, oprawie graficznej i dźwiękowej. Niektórzy jednak, jak np. Allistair Pinsof z serwisu Destructoid, stwierdzili, że rozgrywka jest liniowa i nudna, a produkcja byłaby lepsza, gdyby była filmem krótkometrażowym[25]. Marcin Traczyk z czasopisma „CD-Action” napisał, że „twórcom udało się wyjść poza znane konwencje i zaoferować coś dotąd niespotykanego, ale przy tym strawnego jedynie dla bardzo wąskiego grona” oraz „wywołuje ona niepowtarzalne poczucie osamotnienia, narastającego niepokoju i smutku – emocje w grach wręcz niebywałe”[11].

Na Independent Games Festival w 2012 roku twórcom przyznano za nią nagrodę Excellence in Visual Arts[28].

W lipcu 2012 roku sprzedaż wyniosła ponad 250 000 egzemplarzy, z czego 118 000 nabyto podczas letniej wyprzedaży na Steamie[38]. 28 maja 2013 roku dzięki akcji Humble Indie Bundle 8 nastąpiła premiera gry w wersji na system Linux[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Credits. dear-esther.com. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)]. (ang.).
  2. ↑ Dear Esther. Steam. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  3. ↑ a b Make Way for Humble Indie Bundle 8!. blog.humblebundle.com, 2013-05-28. [dostęp 2013-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. (ang.).
  4. ↑ a b Play it Now!. dear-esther.com. [dostęp 2013-01-17]. (ang.).
  5. ↑ thechineseroom, Dear Esther. 2012-02-14. Microsoft Windows. (ang.). Cytat: „Narrator: I first saw him sat by the side of the road. I was waiting for you to be cut out of the wreckage. The car looked like it had been dropped from a great height. The guts of the engine spilled over the tarmac, like water underground.”
  6. ↑ thechineseroom, Dear Esther. 2012-02-14. Microsoft Windows. (ang.). Cytat: „Narrator: Reading Donnelly by the weak afternoon sunlight. He landed on the south side of the island, followed the path to the bay and climbed the mount. He did not find the caves and he did not chart the north side. I think this is why his understanding of the island is flawed, incomplete. He stood on the mount and only wondered momentarily how to descend. But then, he didn’t have my reasons.”
  7. ↑ thechineseroom, Dear Esther. 2012-02-14. Microsoft Windows. (ang.). Cytat: „Narrator: Is this what Paul saw through his windscreen? Not Lot’s wife, looking over her shoulder, but a scar in the hillside, falling away to black, forever.”
  8. ↑ thechineseroom, Dear Esther. 2012-02-14. Microsoft Windows. (ang.). Cytat: „Narrator: The bothy was constructed originally in the early 1700s. By then, shepherding had formalised into a career. The first habitual shepherd was a man called Jakobson, from a lineage of migratory Scandinavians. He was not considered a man of breeding by the mainlanders. He came here every summer whilst building the bothy, hoping, eventually, that becoming a man of property would secure him a wife and a lineage.”
  9. ↑ a b Chris Thursten: Dear Esther review. PC Gamer, 2012-02-13. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  10. ↑ a b Maxwell McGee: Dear Esther Review. GameSpot, 2012-02-13. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  11. ↑ a b c d Marcin Traczyk. Dear Esther. „CD-Action”. 202 (04/2012), s. 79, 2012-03-13. Jerzy Poprawa – redaktor naczelny. Wydawnictwo Bauer Sp. z o.o.. ISSN 1428-2916. (pol.). 
  12. ↑ a b Marsh Davies: Dear Esther Review. Eurogamer, 2012-02-14. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  13. ↑ Studio History. thechineseroom.co.uk. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)]. (ang.).
  14. ↑ Robert Briscoe: Mods and the Motherland!. littlelostpoly.co.uk, 2009-05-03. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)]. (ang.).
  15. ↑ Robert Briscoe: The Magic of Concept Art. littlelostpoly.co.uk, 2009-05-24. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  16. ↑ Robert Briscoe: Smoothing out the Wrinkles. littlelostpoly.co.uk, 2009-05-10. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-31)]. (ang.).
  17. ↑ Interview: Indie Fund Supports The Mesmerizing Dear Esther. [w:] Kris Graft [on-line]. gamasutra.com, 2011-06-02. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  18. ↑ a b c Mariusz Borkowski: Emocjonalna intensywność. GameMusic.pl, 2013-05-06. [dostęp 2013-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  19. ↑ Dan Pinchbeck: Downloading in Background. dear-esther.com, 2011-04-08. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)]. (ang.).
  20. ↑ OUR TEAM. thechineseroom.co.uk. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-08)]. (ang.).
  21. ↑ Dear Esther – Soundtrack. Mod DB, 2012-07-11. [dostęp 2013-01-17]. (ang.).
  22. ↑ Keza MacDonald: Dear Esther Review. IGN, 2012-02-13. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  23. ↑ Phill Cameron: Dear Esther Review. videogamer.com, 2012-02-13. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  24. ↑ Tom Hoggins: Dear Esther review. The Daily Telegraph, 2012-03-05. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  25. ↑ a b Allistair Pinsof: Review: Dear Esther. destructoid.com, 2012-02-13. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  26. ↑ a b Dear Esther. GameRankings. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  27. ↑ a b Dear Esther. Metacritic. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  28. ↑ a b Independent Games Festival: 2012 Independent Games Festival Winners. igf.com. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-12)]. (ang.).
  29. ↑ a b c d e TIGA Games Industry Awards 2012 winners revealed. tiga.org, 2012-11-02. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  30. ↑ Dear Esther wins at hóPLAY in Bilbao.. dear-esther.com, 2012-12-06. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  31. ↑ Blurring the lines between computer games, art and film. bit-tech.net, 2008-10-03. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  32. ↑ 2008 Mod of the Year Awards. [dostęp 2013-01-18].
  33. ↑ Dear Esther wins Best World/Story at IndieCade 2009. Mod DB, 2009-10-03. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  34. ↑ Editors Choice – Best Upcoming Mod. Mod DB, 2010-12-19. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  35. ↑ a b Lewis Denby: Dear Esther review. honestgamers.com, 2009-08-02. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  36. ↑ Dear Esther: esoteric epistles. hylobatidae.org, 2008-07-16. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  37. ↑ Wesley Yin-Poole: Indie game Dear Esther profitable in less than six hours. Eurogamer, 2012-02-15. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  38. ↑ Jim Reilly: Dear Esther Keeps Selling. Game Informer, 2012-07-18. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dear_Esther&oldid=74803506”