Przejdź do zawartości

Epifaniusz (Dumenko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epifaniusz
Епіфаній
Serhij Dumenko
Сергій Петрович Думенко
Metropolita kijowski i całej Ukrainy
Ilustracja
Metropolita Epifaniusz (2019)
Herb duchownego
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1979
Wowkowe

Metropolita perejasławsko-chmielnicki i białocerkiewski
Okres sprawowania

2013–2018

Metropolita kijowski i całej Ukrainy
Okres sprawowania

od 2018

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Ukrainy

Śluby zakonne

21 grudnia 2007

Diakonat

6 stycznia 2008

Prezbiterat

20 stycznia 2008

Nominacja biskupia

21 października 2009

Chirotonia biskupia

15 listopada 2009

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 listopada 2009

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór św. Włodzimierza

Konsekrator

Filaret

Współkonsekratorzy

Dymitr (Rudiuk), Aleksander (Reszetniak), Michał (Zinkewycz), Laurenty (Myhowycz), Onufry (Chawruk), Hilarion (Procyk), Eustraty (Zoria)

Epifaniusz, imię świeckie Serhij Petrowycz Dumenko (ur. 3 lutego 1979 w Wowkowym, rejon iwaniwski, obwód odeski) – ukraiński biskup prawosławny, w latach 2010–2018 biskup perejasławsko-chmielnicki Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, od 2018 metropolita kijowski i zwierzchnik autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Ukrainy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. Dziecięce lata spędził we wsi Stara Żadowa w obwodzie czerniowieckim, tam też w 1996 ukończył szkołę podstawową[1].

W 1999 ukończył seminarium duchowne w Kijowie, jako jeden z najlepszych absolwentów. W tym samym roku podjął studia w Kijowskiej Akademii Duchownej, uzyskując w 2003 tytuł kandydata nauk teologicznych. Od 2003 do 2005 był sekretarzem zarządu eparchii rówieńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, jego sekretarzem prasowym oraz wykładowcą seminarium duchownego w Równem. W latach 2006–2007 studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Ateńskiego. Po powrocie na Ukrainę został zatrudniony jako wykładowca Kijowskiej Prawosławnej Akademii Teologicznej oraz kierownik katedry filozofii na tejże uczelni[1].

21 grudnia 2007 złożył wieczyste śluby mnisze przed patriarchą kijowskim i całej Rusi-Ukrainy Filaretem, przyjmując imię Epifaniusz na cześć św. Epifaniusza z Cypru. 6 stycznia 2008 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 20 stycznia 2008 – na hieromnicha. W tym samym roku otrzymał godność archimandryty, po czym został przełożonym Monasteru Wydubickiego[1]. Był także osobistym sekretarzem patriarchy kijowskiego Filareta[2].

21 października 2009 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego nominował go na biskupa wyszhorodzkiego, wikariusza eparchii kijowskiej. Jego chirotonia miała miejsce 15 listopada 2009 w soborze św. Włodzimierza w Kijowie[3]. 27 lipca 2010 przeniesiony na katedrę perejasławsko-chmielnicką i boryspolską i mianowany rektorem Kijowskiej Prawosławnej Akademii Teologicznej. W 2012 otrzymał godność arcybiskupa. Od 28 czerwca 2013 był metropolitą perejasławsko-chmielnickim i białocerkiewskim[1]. W tym też roku Synod Patriarchatu Kijowskiego zdecydował, iż po śmierci patriarchy Filareta metropolita Epifaniusz zostanie jego następcą[2].

15 grudnia 2018 r. na soborze zjednoczeniowym, przygotowującym utworzenie Kościoła Prawosławnego Ukrainy, został wybrany na jego zwierzchnika, metropolitę kijowskiego[4][5][6][7].

3 lutego 2019 w soborze Mądrości Bożej w Kijowie odbyła się jego intronizacja jako metropolity kijowskiego i całej Ukrainy, zwierzchnika autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Ukrainy[8].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Orderem „Za zasługi” II (2015)[9] i III klasy (2008)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Митрополит Переяславський і Білоцерківський [online], cerkva.info [dostęp 2018-12-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-15].
  2. a b Historyczne zjednoczenie Kościołów prawosławnych Ukrainy [online], OSW, 17 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-17] (pol.).
  3. Блаженнійший Митрополит Київський і всієї України Епіфаній – БІОГРАФІЯ. pomisna.info. [dostęp 2019-12-05]. (ukr.).
  4. Митрополит УПЦ КП Епіфаній обраний предстоятелем єдиної помісної православної церкви в Україні (фото) [online], unian.ua [dostęp 2018-12-15] (ukr.).
  5. Томос для України – Об'єднавчий собор в Києві: названо ім'я голови помісної церкви в Україні [online], Народна Правда, 15 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-15] (ukr.).
  6. Предстоятелем Української православної церкви обрали митрополита Епіфанія [online], zik.ua [dostęp 2018-12-15] (ukr.).
  7. Wiesław Romanowski, Historyczny dzień dla Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej [online], polityka.pl, 2018 [dostęp 2018-12-15] (pol.).
  8. Предстоятеля Православної церкви України Епіфанія звели на престол na str. Громадське радіо. 3 lutego 2019. 10:12. ukr. 
  9. Указ Президента України від 1 грудня 2015 року № 670/2015 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди 24-ї річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року». zakon.rada.gov.ua, 1.12.2015. [dostęp 2023-08-27]. (ukr.).
  10. Указ Президента України від 22 липня 2008 року № 664/2008 «Про відзначення державними нагородами України діячів Української православної церкви Київського патріархату». zakon.rada.gov.ua, 22.07.2008. [dostęp 2023-08-27]. (ukr.).