Erbs
 Herb Erbs | |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Pierwsza wzmianka | |
Erbs – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Leliwa, nadany w Świętym Cesarstwie Rzymskim.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W krzyż. W polach I i IV złotych skos czerwony, obarczony trzema srebrnymi kulami, w polach II i III błękitnych – nad półksiężycem złotym taka gwiazda sześcioramienna. Klejnot: Dwa skrzydła czarne z pasami czerwonymi i kulami, jak na tarczy. Labry: z prawej czarne, z lewej błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Według Siebmachera Andrzej (Andreas) Erbs, polski pocztmistrz z Krakowa, miał otrzymać szlachectwo państwa rzymskiego w Wiedniu 1 lutego 1753 z przydomkiem von Grochowski. Rodzina miała zarzucić nazwisko Erbs i pisać się von Grochowski[2]. Uruski wspomina jeszcze z tej rodziny Wojciecha, podpułkownika wojsk koronnych w 1761[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych:
Erbs, Erbs von Grochowski, von Grochowski.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- herb Leliwa
- Inne odmiany herbu Leliwa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Johann Siebmacher: Der Adel von Galizien, Lodomerien und der Bukowina. T. 32. reprint, Bauer & Raspe, 1985, s. 126. ISBN 3-87947-032-4.
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej.. T. 3. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1906, s. 385.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia powszechna Samuela Orgelbranda, t. 5, Warszawa 1899, s. 162
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
