Kummer (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kummer (Kummer II) – niemiecki herb szlachecki, według niektórych niemieckich heraldyków (Ledebur, Kneschke) wywodzący się od herbu Leliwa.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb można blazonować następująco[1][2]:

W polu błękitnym poprzeczna srebrna belka; nad belką – półksiężyc złoty rogami do góry, a nad nim takaż gwiazda (herb Leliwa); pod belką – dwie złote gwiazdy obok siebie. Klejnot: nad hełmem w koronie między dwoma zielonymi gałązkami palmowymi zbrojna ręka trzymająca gałąź palmową. Labry niebiesko-złote.

Według Ledebura klejnot wygląda inaczej: nad hełmem w koronie ręka zbrojna trzymająca strzałę[3].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb rodziny szlacheckiej w Wielkim Księstwie Poznańskim[1]. Herb otrzymali w nobilitacji 10 października 1837 od króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III: Gustav Kummer – porucznik w 9 regimencie huzarów i Ferdinand Kummer – porucznik z 18 regimentu piechoty[2].

Z tej rodziny Ferdinand von Kummer w 1857 mojor w sztabie generalnym Gardekorps Królewskiej Pruskiej Armii[1][3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych: von Kummer.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ernst Heinrich Kneschke red.: Neues allgemeines Deutsches adels-lexicon: im vereine mit mehreren historikern. T. 5. Lipsk: Verlag von Freidrich Voigt, 1864, s. 329. (niem.).
  2. a b Johann Siebmacher, Otto Titan von Hefner, Friedrich Heyer von Rosenfeld: J. Siebmachers grosses und allgemeines Wappenbuch: Der Adel des Königreichs Preußen. T. 3. Nürnberg: Verlag von Bauer und Raspe, 1857, s. 222. (niem.).
  3. a b Leopold von Ledebur: Adelslexikon der preussischen Monarchie. T. 3. Lipsk: Verlag von Ludwig Rauh, 1858, s. 298. (niem.).