Gidon Sa’ar

Gidon Sa’ar
Data i miejsce urodzenia	12 września 1966 ; Tel Awiw
	Członek Knesetu
Okres	od 2003; do 2020
Przynależność polityczna	Likud
	Minister edukacji w II rządzie Netanjahu
Okres	od 31 marca 2009; do 18 marca 2013
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Juli Tamir
Następca	Szaj Piron
	Minister spraw wewnętrznych w III rządzie Netanjahu
Okres	od 18 marca 2013; do 4 listopada 2014
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Eli Jiszaj
Następca	Gilad Erdan
	Minister sprawiedliwości w rządzie Naftalego Bennetta-Ja'ira Lapida
Okres	od 13 czerwca 2021; do 29 grudnia 2022
Przynależność polityczna	Nowa Nadzieja
Poprzednik	Beni Ganc
Następca	Jariw Lewin
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Gidon Sa’ar (hebr. גדעון סער, ur. 12 września 1966 w Tel Awiwie) – izraelski polityk, minister sprawiedliwości w latach 2021-2022, minister edukacji w latach 2009–2013, minister spraw wewnętrznych w latach 2013–2014, poseł do Knesetu w latach 2003–2014 oraz w latach 2019–2020 z listy Likudu. W 2020 roku założył nową partię Nowa Nadzieja.

Życiorys

Urodzony w Tel Awiwie, ukończył nauki polityczne na tamtejszym uniwersytecie. Był sierżantem sztabowym w armii izraelskiej. Piastował stanowisko przewodniczącego frakcji parlamentarnej Likudu. Był także sekretarzem w biurze premiera.

Po wyborach w 2009 roku, w wyniku których lider Likudu Binjamin Netanjahu utworzył koalicję rządową, Sa’ar wszedł 31 marca 2009 w skład gabinetu jako minister edukacji, pozostał na stanowisku do końca kadencji^[1].

W wyborach w 2013 uzyskał reelekcję^[2], a w nowym rządzie Netanjahu został ministrem spraw wewnętrznych, pozostał na stanowisku do 4 listopada 2014 kiedy zastąpił go Gilad Erdan^[3]. Następnego dnia złożył mandat poselski, który objął po nim Leon Litinecki z ugrupowania Nasz Dom Izrael (w wyborach 2013 miał wspólną listę z Likudem)^[4].

W wyborach w kwietniu 2019 powrócił do parlamentu^[2].

8 grudnia 2020 roku postanowił zrzec się mandatu poselskiego i opuścił Likud. Założył nową, centro-prawicową partię Tikwa Chadasza (pol. Nowa Nadzieja). Ruch ten był wynikiem krytyki ze strony Sa’ara stylu rządów Likudu i Netanjahu^[5].

13 czerwca 2021 został zaprzysiężony na wicepremiera i ministra sprawiedliwości w rządzie Naftalego Bennetta i Ja'ira Lapida^[6]. 29 grudnia 2022 przestał być wicepremierem i ministrem sprawiedliwości. 12 października 2023 r. został ministrem bez teki w rządzie Benjamina Netanjahu https://www.bankier.pl/wiadomosc/Powstal-rzad-jednosci-w-Izraelu-Teraz-czas-na-komisje-wojenna-8628302.html.

Jest żonaty i ma dwójkę dzieci.

Przypisy

↑ Government 32. [dostęp 2015-06-05]. (ang.).
↑ ^a ^b Gidon Sa’ar (ang.) – profil na stronie Knesetu.
↑ Government 33. [dostęp 2015-06-05]. (ang.).
↑ Members of the Nineteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
↑ AtaraA. German AtaraA., "צו השעה": גדעון סער פורש מהליכוד ויתמודד מול נתניהו, „Makor Riszon”, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-21] .
↑ Thirty-Sixth Government [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-02] .

Bibliografia

Gidon Sa’ar (ang.) – profil na stronie Knesetu.

[1] Government 32. [dostęp 2015-06-05]. (ang.).

[kneset-2] Gidon Sa’ar (ang.) – profil na stronie Knesetu.

[3] Government 33. [dostęp 2015-06-05]. (ang.).

[kneset19-4] Members of the Nineteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).

[5] AtaraA. German AtaraA., "צו השעה": גדעון סער פורש מהליכוד ויתמודד מול נתניהו, „Makor Riszon”, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-21] .

[6] Thirty-Sixth Government [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-02] .

[:1-7] w dniu zaprzysiężenia

[:2-8] Vice Prime Minister

[:3-9] Deputy Prime Minister

[:4-10] rwszych dni działania rządu

[zap-11] w dniu zaprzysiężenia

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[A]

[B]

[C]

[D]

[A]