Binjamin Ben Eli’ezer

Binjamin (Fu’ad) Ben Eli’ezer
Data urodzenia	12 lutego 1936
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 2016 ; Tel Awiw
	Minister przemysłu, handlu i pracy; w drugim rządzie Binjamina Netanjahu
Okres	od 31 marca 2009
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Eli Jiszai
	Minister narodowej infrastruktury; w rządzie Ehuda Olmerta
Okres	od 4 maja 2006; do 31 marca 2009
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Ronni Bar-On
Następca	Uzzi Landau
	Multimedia w Wikimedia Commons

Binjamin Ben Eli’ezer, Fu’ad Ben Eli’ezer (hebr. בנימין (פואד) בן אליעזר; ur. 12 lutego 1936, zm. 28 sierpnia 2016 w Tel Awiwie^[1]) − izraelski wojskowy i polityk. Generał brygady (alluf), minister w kilku rządach. Pierwszy Żyd pochodzący z Iraku, który przewodził Partii Pracy.

Życiorys

Urodzony w Iraku, Ben Eli’ezer wyemigrował do Izraela w 1950 roku. Wstąpił do armii w 1954 roku. Był gubernatorem wojskowym Zachodniego Brzegu. Wybrany do Knesetu w 1984, został ministrem budownictwa i konstrukcji, ministrem komunikacji, ministrem obrony i wicepremierem. Był członkiem Partii Pracy, której przewodniczącym był w latach 2001–2002.

Postrzegany był jako „jastrząb” w sprawach polityki zagranicznej; był jednym z głównych architektów inwazji na Liban, a także zwolennik operacji Ochronna Tarcza w Dżaninie. Opowiadał się za zawieszeniem rozmów z Palestyńczykami do czasu wstrzymania ataków terrorystycznych, choć uważał, iż w takim przypadku należy powziąć postanowienia „kompromisowe”.

W wyborach na przewodniczącego partii, które odbyły się 9 listopada 2005 Ben Eli’ezer zajął trzecie miejsce. Otrzymał 16.82% głosów, co sprawiło, iż poprzedni lider, Szimon Peres, przegrał z Amirem Peretzem.

Po wyborach w 2006 roku został ministrem infrastruktury w rządzie Ehuda Olmerta, ponieważ weszła do niego także Partia Pracy.

Po wyborach w 2009 roku, w wyniku których lider Likudu Binjamin Netanjahu utworzył koalicję rządową, Ben Eli’ezer wszedł 31 marca 2009 w skład gabinetu jako minister przemysłu, handlu i pracy^[2].

Zmarł 28 sierpnia 2016 w szpitalu w Tel Awiwie^[1]^[3].

Życie prywatne

Mieszkał w Riszon le-Cijjon, był żonaty i miał dwójkę dzieci.

Przypisy

↑ ^a ^b Binyamin Ben Eliezer, Israeli politician and defense minister, dies at 80. [w:] Associated Press [on-line]. washingtonpost.com, 2016-08-30. [dostęp 2016-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-008-31)]. (ang.).
↑ Eighteenth Knesset: Government 32. [dostęp 2009-04-03]. (ang.).
↑ Zmarł były minister obrony Izraela Ben Eliezer. [dostęp 2009-08-28]. (pol.).

Bibliografia

Binjamin Ben Eli’ezer (ang.) – profil na stronie Knesetu.

[WP-1] Binyamin Ben Eliezer, Israeli politician and defense minister, dies at 80. [w:] Associated Press [on-line]. washingtonpost.com, 2016-08-30. [dostęp 2016-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-008-31)]. (ang.).

[2] Eighteenth Knesset: Government 32. [dostęp 2009-04-03]. (ang.).

[3] Zmarł były minister obrony Izraela Ben Eliezer. [dostęp 2009-08-28]. (pol.).

[4] 4 do 22.11.1992, po śmierci Rabina tymczasowym premierem był Szimon Peres

[5] w dniu zaprzysiężenia

[6] rwszych dni działania rządu

[7] VI 1995 minister

[:1-8] ster, p.o. premiera, od I 2006 de facto, a od IV 2006 formalnie, tymczasowy premier (z uwagi na chorobę Szarona)

[:2-9] w dniu zaprzysiężenia

[:3-10] rwszych dni działania rządu

[:4-11] stępnie minister

[:5-12] Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister

[:1-13] ster, p.o. premiera

[:2-14] w dniu zaprzysiężenia

[:3-15] Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister

[:4-16] VII 2007 również wicepremier (Vice Prime Minister)

[:1-17] w dniu zaprzysiężenia

[:2-18] Vice Prime Minister

[:3-19] Deputy Prime Minister

[:4-20] rwszych dni działania rządu

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

[C]

[D]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[A]

[B]

[C]

[D]

[A]

[B]

[C]

[D]

Premier	Szimon Peres
Ministrowie¹	Josi Belin Ja’akow Cur Szulammit Alloni Binjamin Ben Eli’ezer Amnon Rubinstein Gonen Segew Awraham Szochat Ehud Barak Efrajim Sneh Ja’ir Caban Micha’el Charisz Dawid Liba’i Ora Namir Mosze Szachal Szimon Szitrit Josi Sarid Chajjim Ramon Uzzi Baram Jisra’el Kesar Jehuda Amital
Wiceministrowie²	Walid Sadik Eli Ben-Menachem Aleks Goldfarb Uri Or Micha Goldman Eli Dajan Nawaf Masalaha Masza Lubelski Salih Tarif

Premier	Ehud Barak
Wicepremierzy	Jicchak Mordechaj Dawid Lewi Binjamin Ben Eli’ezer
Ministrowie¹	Chajjim Ramon Chajjim Oron Jicchak Lewi Josi Sarid Awraham Szochat Szelomo Ben Ammi Szelomo Benizri Ran Kohen Josi Belin Eli Jiszaj Elijjahu Suwisa Szimon Peres Jicchak Kohen Dalja Icik Natan Szaranski
Wiceministrowie²	Jicchak Waknin Efrajim Sneh Meszullam Nahari Sza’ul Jahalom Nissim Dahan Nawaf Masalaha Marina Solodkin Jigal Bibi
Późniejsi członkowie rządu	Roni Milo Juli Tamir Ra’anan Kohen Mattan Wilnaj Micha’el Melchior Amnon Lipkin-Szachak (ministrowie)

Premier	Ariel Szaron
Wicepremierzy¹	Eli Jiszaj Szimon Peres Silwan Szalom Natan Szaranski
Ministrowie¹	Szalom Simchon Cippi Liwni Re’uwen Riwlin Binjamin Ben Eli’ezer Limor Liwnat Nissim Dahan Dalja Icik Elijjahu Suwisa Me’ir Szitrit Szelomo Benizri Awigdor Lieberman Uzzi Landau Aszer Ochana Mattan Wilnaj Cachi Hanegbi Rechawam Ze’ewi Efrajim Sneh Salih Tarif Ra’anan Kohen Szemu’el Awital
Wiceministrowie¹	Jurij Sztern Dalja Rabin-Pelosof Meszullam Nahari Micha’el Melchior Juli-Jo’el Edelstein Eli Ben-Menachem Na’omi Blumenthal Gidon Ezra Awraham Jechezkel
Późniejsi członkowie rządu	Sza’ul Mofaz Binjamin Netanjahu Efi Ejtam Roni Milo Binjamin Elon Jicchak Lewi Dan Nawe Dan Meridor Dawid Lewi (ministrowie) Me’ir Porusz Weizman Sziri Awraham Rawic Jicchak Kohen Jicchak Waknin Dawid Azulaj Sofa Landwer (wiceministrowie)