Gloster E.28/39

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gloster E.28/39
Ilustracja
Pierwszy prototyp
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Gloster Aircraft Company

Typ

eksperymentalny samolot odrzutowy

Załoga

1

Historia
Data oblotu

15 maja 1941

Lata produkcji

1941-1943

Wycofanie ze służby

1944

Liczba egz.

1

Liczba wypadków
 • w tym katastrof


1

Dane techniczne
Napęd

1 × silnik turboodrzutowy Power Jets W.1

Ciąg

3,8 kN

Wymiary
Rozpiętość

8,84 mm

Długość

7,74 m

Wysokość

2,70 m

Powierzchnia nośna

13,6 m²

Masa
Własna

1309 kg

Startowa

1700 kg

Osiągi
Prędkość maks.

750 km/h

Prędkość wznoszenia

7 m/s

Pułap

9800 m

Zasięg

660 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
Wielka Brytania
Rzuty
Rzuty samolotu

Gloster E.28/39, znany także jako Gloster Whittle, Gloster Pioneer i Gloster G.40 – brytyjski samolot doświadczalny, pierwszy brytyjski samolot o napędzie odrzutowym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstał w celu przetestowania nowo powstałego silnika odrzutowego W.1, zaprojektowanego przez Franka Whittle'a. Doświadczenie zdobyte przy projektowaniu tego samolotu i praktyczne dane, które przyniosły pierwsze loty, wykorzystano projektując pierwszy brytyjski operacyjny myśliwiec odrzutowy Gloster Meteor.

Samolot został zamówiony w 1939 przez brytyjskie Ministerstwo Lotnicze (Air Ministry), "E.28" oznacza, że był to 28 eksperymentalny samolot zamówiony przez Air Ministry, a "39" to rok jego powstania. Generalnym konstruktorem płatowca był George Carter[1].

Pierwszy lot samolotu odbył się 15 maja 1941 i trwał 17 minut. W ciągu następnych miesięcy samolot odbył szereg lotów z kolejnymi udoskonalanymi wersjami silników. Drugi prototyp, napędzany silnikiem W.2/500 odbył pierwszy lot 1 marca 1943. W lotach doświadczalnych pojawiły się problemy techniczne związane z nowym rodzajem napędu. Drugi prototyp uległ katastrofie 30 lipca 1943 z powodu zakleszczenia lotek. Pierwszy prototyp latał do 1944. Po zakończeniu programu badawczego samolot został przekazany do Science Museum w Londynie.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

E.28/39 był metalowym dolnopłatem o podwoziu trójkołowym z kółkiem przednim. Wlot powietrza do silnika znajdował się w nosie samolotu, dysza wylotowa pod usterzeniem. Prototyp nie posiadał żadnego uzbrojenia, chociaż przewidziano miejsce do montażu dwóch karabinów maszynowych w każdym skrzydle.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tony Buttler: Gloster Meteor. Hall Park Books, seria: Warpaint. No.22. (ang.). s.2