Czarkowy (gmina)
gmina wiejska | |||
1919–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1919–39: kieleckie (II RP) | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
|
Czarkowy – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Czarkowy, lecz siedzibą władz gminy był Krzczonów[3][4].
W okresie międzywojennym gmina Czarkowy należała do powiatu pińczowskiego w woj. kieleckim. 1 kwietnia 1928 z gminy Czarkowy wyłączono wieś Kuchary, włączając ją do gminy Chotel[5].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 17 gromad: Charzewice, Czarkowy, Dębiany, Kamienna, Kocina, Kolosy, Krzczonów, Mikołajów, Ostrów, Rzemienowice, Sokolina, Stropieszyn, Szczytniki, Trębaczów, Wawrowice, Zagajów i Zięblice[6].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Czarkowy nie przywrócono[8], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gmin Nowy Korczyn w powiecie buskim i Opatowiec w powiecie kazimierskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom III - Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 31, poz. 302
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312