Granat RGD-5

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
RGD-5
РГД-5
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR/ Rosja

Przeznaczenie

granat odłamkowy

Dane techniczne
Wysokość

117 mm (uzbrojonego)

Średnica

56,8 mm

Materiał wybuchowy

trotyl

Opóźnienie

4 s

Zasięg rzutu

ok. 40 m

Promień rażenia

ok. 15 m

Granat odłamkowy RGD-5 – radziecki i rosyjski granat obronny.

Wprowadzony do służby w 1954 roku. Korpus: stalowy, dwuczęściowy, gładki, przez co sprawia wrażenie granatu zaczepnego, wyposażony w prefragmentowaną wkładkę, dającą ok. 300 odłamków. W kształcie owalny, wysoki na 117 mm, szeroki na 58 mm. Wykorzystuje standardowy zapalnik UZRGM, inicjujący ładunek trotylu, którym wypełniony jest granat[1]

Granat RGD-5 i zapalnik do niego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gordon L. Rottman: The hand grenade. Oxford: Osprey Publishing, 2015, s. 31–33. ISBN 978-1-4728-0734-2.