Przejdź do zawartości

Pistolet SPS Giurza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SPS Giurza
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Rodzaj

pistolet samopowtarzalny

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 x 21 mm SP-10

Magazynek

18 naboi

Wymiary
Długość

195 mm

Długość lufy

112 mm

Masa
broni

920 g (niezaładowanego), 1180 g (załadowanego)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

420 m/s

Szybkostrzelność praktyczna

40 strz/min

SPS Giurza – znany również jako SR-1 "Wektor", zaprojektowany przez Piotra Serdiukowa, stąd nazwa (ros. Самозарядный Пистолет Сердюкова) Samopowtarzalny Pistolet Serdiukowa. Pistolet samopowtarzalny – jako służbowa broń przede wszystkim rosyjskich jednostek specjalnych i funkcjonariuszy Federalnej Służby Bezpieczeństwa (został oficjalnie przyjęty na wyposażenie FSB w 1996 r.). Jego głównym założeniem konstrukcyjnym była duża siła pocisku, a co za tym idzie również stosunkowo duży zasięg (min. 50 metrów). Pistolet strzela specjalnie dla niego opracowanym nowym nabojem (SP-10) 9 × 21 mm. Naboje pokryte są stalowym płaszczem. W 2003 roku ulepszona wersja pistoletu Giurza przyjęta została na wyposażenie armii i policji Federacji Rosyjskiej pod nazwą „SPS”.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Pistolet zbudowany jest z polimerów, z wtopionymi elementami stalowymi. Zamek i łoże również wykonane zostały ze stali, (co przy stosunkowo dużym odrzucie było koniecznością). Działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy z systemem napinania iglicy typu Double Action, z kurkiem zewnętrznym. Pistolet posiada trzy rodzaje zabezpieczeń. Obok wewnętrznej blokady iglicy, również bezpiecznik umieszczony na języku spustowym oraz w chwycie (znany z Colta M1911 choć w zupełnie innym kształcie).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sergiusz Mitin. Broń rosyjskich komandosów cz. 1. „Raport-wto”. 2003. nr 1. s. str. 46-48. ISSN 1479-270X.