Średniak (Masyw Śnieżnika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Średniak
Ilustracja
Średniak na tle Smrekowca - widok ze Śnieżnika
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Masyw Śnieżnika

Wysokość

1210[1] m n.p.m.

Pierwsze wejście

w czasach przedhistorycznych

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Średniak”
Ziemia50°12′45″N 16°49′17″E/50,212500 16,821389

Średniak (dawniej niem. Mittelberg) – góra ze szczytem na wysokości 1210 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika, w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego[1].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Średniak jest okazałą kulminacją grzbietu Śnieżnika odchodzącą w kierunku WNW przez Halę pod Śnieżnikiem oraz bezimienną kulminacje o wysokości 1185 m n.p.m.[1] Od Śnieżnika oddziela go Przełęcz Śnieżnicka[1].

Geologia[edytuj | edytuj kod]

Szczyt i wschodnia część masywu zbudowana jest z łupków łyszczykowych serii strońskiej, natomiast zachodnie zbocza z gnejsów śnieżnickich[1]. Zbocza kulminacji opadają stromo do doliny Wilczki po północnej stronie oraz Czarnej po stronie południowej i zachodniej[1]. Na szczycie okazałe wychodnie skał i miejscami dość rozległe gołoborza.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Dawniej porośnięty był górnoreglowym i dolnoreglowym lasem, który uległ całkowitemu zniszczeniu wskutek klęski ekologicznej w latach 80. XX w.[1] Obecnie zalesienia pozostały tylko gdzieniegdzie w dolnych partiach stoków. Od lat 70. XX w. w rejonie Średniaka zadomowiły się kozice Rupicapra rupicapra, które przywędrowały tam z rejonu czeskiego Wysokiego Jesionika[1]. Kierdel liczy kilkanaście osobników i jest to jedyna ostoja tych zwierząt w Polsce poza Tatrami[1].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez Średniaka przechodzi szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Sudecki z Międzygórza do schroniska PTTK „Na Śnieżniku”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 348, 349. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]