Przejdź do zawartości

Jörg Berger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jörg Berger
Data i miejsce urodzenia

13 października 1944
Gdynia

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 2010
Duisburg

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
SSV Stötteritz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1964–1970 1. FC Lok Lipsk
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1970–1972 1. FC Lok Lipsk II
1972–1974 FC Carl Zeiss Jena
1974–1976 Hallescher FC Chemie
1976–1978 NRD U-19
1978–1979 NRD U-21
1979–1980 SV Darmstadt 98
1980–1981 SSV Ulm 1846
1981–1982 Fortuna Düsseldorf
1983–1986 KSV Hessen Kassel
1986 Hannover 96
1986–1988 SC Freiburg
1988–1991 Eintracht Frankfurt
1991–1993 1. FC Köln
1993–1996 FC Schalke 04
1997 FC Basel
1998 Karlsruher SC
1999 Eintracht Frankfurt
2000 Bursaspor
2001–2004 Alemannia Aachen
2004–2005 Hansa Rostock
2009 Arminia Bielefeld
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jörg Berger (ur. 13 października 1944 w Gdyni, zm. 23 czerwca 2010 w Duisburgu) – niemiecki piłkarz, a także trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Berger jako junior grał w zespole SSV Stötteritz, a jako senior w 1. FC Lok Lipsk, z którym w 1967 roku wywalczył wicemistrzostwo NRD. W 1970 roku zakończył karierę.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Berger karierę rozpoczął w 1970 roku w rezerwach 1. FC Lok Lipsk. W 1972 roku został trenerem zespołu FC Carl Zeiss Jena. W 1973 roku, a także w 1974 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo NRD. W 1974 roku zdobył z nim także Puchar NRD. Następnie prowadził Hallescher FC, a także reprezentację NRD U-19 oraz U-21.

W 1979 roku, po meczu kadry NRD U-21 w Jugosławii, Berger uciekł do Niemiec Zachodnich. Tam kontynuował karierę trenerską w drugoligowych zespołach SV Darmstadt 98 oraz SSV Ulm 1846. Przed rozpoczęciem sezonu 1981/1982 został szkoleniowcem pierwszoligowej Fortuny Düsseldorf. W Bundeslidze zadebiutował 8 sierpnia 1981 roku w przegranym 2:3 pojedynku z VfB Stuttgart. W Fortunie pracował do października 1982 roku.

Następnie Berger prowadził drugoligowy KSV Hessen Kassel. W trakcie pracy dla tego klubu przeżył próbę otrucia przez agentów Stasi, przez których był prześladowany po ucieczce z NRD. W 1986 roku, od stycznia do marca trenował pierwszoligowy Hannover 96. Potem był szkoleniowcem drugoligowego klubu SC Freiburg.

W grudniu 1988 roku Berger wrócił do Bundesligi, zostając trenerem Eintrachtu Frankfurt. W 1990 roku zajął z nim 3. miejsce w lidze, które jednocześnie było jego najwyższym w karierze. Jego kolejnym klubem były inne pierwszoligowe drużyny, 1. FC Köln oraz FC Schalke 04, z którym powtórzył osiągnięcie 3. miejsca w Bundeslidze. Schalke trenował do października 1986 roku.

Następnie prowadził szwajcarski FC Basel, Karlsruher SC, z którym w 1998 roku spadł z Bundesligi do 2. Bundesligi, Eintracht Frankfurt oraz turecki Bursaspor. W 2001 roku trafił do drugoligowej Alemannii Akwizgran. W 2004 roku dotarł z nią do finału Pucharu Niemiec, w którym Alemannia przegrała jednak 2:3 z Werderem Brema. Po tym osiągnięciu odszedł z klubu.

Potem trenował Hansę Rostock, z którą w 2005 roku spadł z Bundesligi, a także pierwszoligową Arminię Bielefeld, która była ostatnim klubem w jego karierze.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]