Şenol Güneş

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Şenol Güneş
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1952
Trabzon

Wzrost

179 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Erdoğdu Gençlik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1973 Erdoğdu Gençlik 0 (0)
1973–1975 Akçaabat Sebatspor 20 (0)
1975–1987 Trabzonspor 453 (0)
W sumie: 473 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1986  Turcja 31 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1987–1988 Trabzonspor
1988–1991 Boluspor
1991–1992 İstanbulspor A.Ş.
1992–1996 Trabzonspor
1996–1997 Antalyaspor
1997–1998 Sakaryaspor
2000–2004 Turcja
2004–2005 Trabzonspor
2006–2009 FC Seoul
2009–2013 Trabzonspor
2014–2015 Bursaspor
2015–2019 Beşiktaş JK
2019–2021 Turcja
2022–2023 Beşiktaş JK
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Şenol Güneş (ur. 1 czerwca 1952 w Trabzonie) – turecki piłkarz i trener piłkarski. Podczas swojej poprzedniej kadencji w roli selekcjonera w 2002 roku doprowadził reprezentację do trzeciego miejsca, największego sukcesu w historii jej występów na mistrzostwach świata.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Był bramkarzem Trabzonsporu, który trzydzieści lat temu przełamał hegemonię klubów ze Stambułu. Tamtą drużynę kibice do dziś nazywają Trabzonpor Efsanesi (trabzońska bajka).

Karierę piłkarską zaczynał w lokalnych Erdogdu Genclik i Akçaabat Sebatspor

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

  • mistrzostwo Turcji 1976, 1977, 1979, 1980, 1981 i 1984, Puchar Turcji 1977, 1978 i 1984 oraz Superpuchar Turcji 1979, 1980 i 1983 z Trabzonsporem

W reprezentacji Turcji w latach 1976–1987 rozegrał 30 meczów.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Przygodę szkoleniową zaczynał jako asystent pierwszego trenera w Trabzonspor SK. W 1992 dostał szansę samodzielnego poprowadzenia drużyny, która w ciągu pięciu lat jego pracy, mimo iż nie zdobyła mistrzostwa kraju, ponownie awansowała do elity najlepszych drużyn w Turcji. Po udanej przygodzie w Trabzonie, Güneş pracował w dużo słabszych klubach, a po krótkim epizodzie w Sakaryaspor SK wycofał się z czynnego uprawiania zawodu.

Kiedy w 2000 ogłoszono więc, że nowym selekcjonerem reprezentacji Turcji zostanie trener, który od ponad roku nigdzie nie pracował oraz nigdy nie prowadził któregoś z największych klubów w Turcji, wywołało to ogólne zdumienie. Domagano się jego dymisji szczególnie gdy we wrześniu 2001 przegrał eliminacyjny (do Mundialu) mecz ze Szwecją, co oznaczało konieczność gry w barażach. Prezes federacji zaufał jednak Güneşowi. Po efektownym przejściu barażów (z Austrią 1:0 i 5:0) Turcja po raz drugi w historii awansowała do mistrzostwach świata. W Japonii i Korei Turcy zaskoczyli wszystkich i zajęli III miejsce, przegrywając w półfinale z późniejszymi triumfatorami Brazylijczykami. W kraju nad Bosforem zapanowała powszechna euforia, a Güneş stał się jedną z najpopularniejszych i najbardziej lubianych postaci w Turcji.

W kolejnych eliminacjach (do Euro 2004) Turcy znów zajęli drugie miejsce w grupie i w barażach spotkali się z Łotwą. Ku zaskoczeniu obserwatorów w dwumeczu okazali się słabsi i przegrali z europejskim outsiderem. Mimo to Güneş nie otrzymał wymówienia. Zwolniono go dopiero w marcu 2004 po serii porażek w meczach towarzyskich.

Trener powrócił do Trabzonu i po raz drugi doprowadził go do wicemistrzostwa kraju. To właśnie on stał za sprowadzeniem do tego klubu polskiego pomocnika Mirosława Szymkowiaka. Pomimo dobrych wyników na krajowych boiskach, Güneş został zwolniony w połowie 2005 po tym, jak Trabzonspor SK nie awansował do Ligi Mistrzów.

W grudniu 2006 został szkoleniowcem koreańskiego FC Seoul.

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]