Jerzy Trammer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Trammer
Ilustracja
Jerzy Trammer (ok. 1921)
Data i miejsce urodzenia

1876
Wadowice

Data i miejsce śmierci

17 maja 1936
Kraków

Zawód, zajęcie

adwokat

Narodowość

polska

Jerzy Trammer (ur. 1876 w Wadowicach, zm. 17 maja 1936 w Krakowie) – polski prawnik cywilista, adwokat.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działał w krakowskiej Izbie Adwokackiej, był wiceprezesem, a po śmierci Michała Koya został wybrany prezesem 24 czerwca 1921[1]. Funkcję sprawował do 1932. W 1922 był założycielem Unii Narodowo-Państwowej[2]. Sekretarz sekcji prawa cywilnego Komisji Kodyfikacyjnej RP. W tym charakterze brał udział w przygotowaniu większości cywilnoprawnych ustaw polskich w dwudziestoleciu międzywojennym.

Ojciec profesora prawa Henryka Trammera, dziadek geologa i pisarza profesora Jerzego Trammera oraz kapitana jachtowego i przedsiębiorcy Jana Trammera.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Ustawa konkursowa (Kraków 1904)
  • Norma jurysdykcyjna z komentarzem (Kraków 1906)
  • Ordynacya ugodowa z objaśnieniami (Kraków 1915)
  • Ustawa elektryczna w świetle krytyki (Kraków 1925)
  • Dzisiejszy obraz ordynacji egzekucyjnej (Kraków 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowy prezydent krakowskiej Izby Adwokackiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 28, s. 4, 9 lipca 1921. 
  2. Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa]