José Luis Trejo

José Luis Trejo

Pełne imię i nazwisko	José Luis Trejo Montoya
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1951 Tepeji
Wzrost	173 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1978 Atlético Español (0) 1978–1981 Tecos UAG 59 (1) 1982 Atlético Español 1 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1975 Meksyk 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1998 Toros Neza 1999–2000 Cruz Azul Hidalgo 2000–2002 Cruz Azul 2003–2005 Jaguares 2005–2006 Pachuca 2006 Tigres UANL 2007 Necaxa 2007 Morelia 2008 Tecos UAG 2010–2011 Puebla 2012 San Luis 2013–2014 Pumas UNAM 2019 Salamanca UDS 2021–2022 Real Estelí

José Luis Trejo Montoya (ur. 4 sierpnia 1951 w Tepeji) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Meksyku, trener piłkarski.

Kariera klubowa

Trejo rozpoczynał swoją karierę piłkarską jako dwudziestolatek w nowo powstałym klubie Atlético Español z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk. W jego barwach zadebiutował w meksykańskiej Primera División w sezonie 1971/1972, szybko zostając podstawowym zawodnikiem drużyny i mając duży wkład w jej sukcesy odnoszone zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej. W sezonie 1973/1974 wywalczył ze swoją ekipą tytuł wicemistrza Meksyku, natomiast w 1975 roku triumfował z nią w najbardziej prestiżowych rozgrywkach północnoamerykańskiego kontynentu – Pucharze Mistrzów CONCACAF. W 1976 roku zajął natomiast drugie miejsce w turnieju Copa Interamericana, a ogółem w Atlético Español występował przez siedem lat, tworząc pewny duet stoperów z Juanem Manuelem Álvarezem. W połowie 1978 roku przeniósł się do zespołu Tecos UAG z miasta Guadalajara, gdzie występował bez większych osiągnięć przez kolejne trzy lata, głównie w roli podstawowego gracza. Profesjonalną karierę zakończył w wieku 31 lat, ponownie będąc zawodnikiem Atlético Español, jednak tym razem będąc w tej drużynie wyłącznie rezerwowym.

Kariera reprezentacyjna

W 1972 roku Trejo został powołany przez szkoleniowca Diego Mercado do reprezentacji Meksyku na Igrzyska Olimpijskie w Monachium. Tam miał niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce, rozgrywając od pierwszej do ostatniej minuty wszystkie sześć spotkań i ani razu nie wpisując się na listę strzelców, a podstawową parę środkowych obrońców stworzył wraz ze swoim kolegą klubowym, Juanem Manuelem Álvarezem. Jego drużyna po dwóch zwycięstwach i porażce awansowała do drugiej rundy, gdzie jednak zajęła ostatnie miejsce, notując tym razem remis i dwie przegrane.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Trejo zadebiutował za kadencji selekcjonera Ignacio Trellesa, 6 sierpnia 1975 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z NRD. Ogółem swój bilans w kadrze narodowej zamknął na dwóch rozegranych spotkaniach, w których nie strzelił żadnego gola.

Kariera trenerska

Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Trejo wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł na stałe i w tym kraju spędził kolejne czternaście lat. W tym czasie wyrobił licencję trenerską, pierwsze szlify w tym zawodzie zbierając jako członek sztabu szkoleniowego klubu SpVgg Unterhaching. W latach 1992–1994 pracował natomiast w akademii młodzieżowej Bayernu Monachium, gdzie pełnił rolę asystenta trenera zespołu do lat dziewiętnastu. W późniejszym czasie powrócił do ojczyzny, w latach 1994–1998 będąc wiceprezesem do spraw sportowych stołecznego zespołu Club Necaxa, gdzie odpowiadał między innymi za rozwój drużyn juniorskich. W międzyczasie, w latach 1995–1997, był zatrudniony przez Meksykański Związek Piłki Nożnej na stanowisku dyrektora sportowego reprezentacji, a ponadto był asystentem w drużynie narodowej podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie oraz cyklu przygotowawczego do Mistrzostw Świata 1998.

Pracę w roli pierwszego szkoleniowca Trejo rozpoczął we wrześniu 1998, kiedy to objął zespół Toros Neza z siedzibą w mieście Nezahualcóyotl. Z tego stanowiska został jednak zwolniony już po ośmiu spotkaniach, w których zdołał zanotować tylko jedno zwycięstwo. Równolegle pełnił również funkcję dyrektora generalnego działającej pod patronatem federacji piłkarskiej Meksykańskiej Szkoły Trenerów. Kilka miesięcy później został zatrudniony przez stołeczną drużynę Cruz Azul w roli opiekuna występujących w drugiej lidze meksykańskiej klubowych rezerw o nazwie Cruz Azul Hidalgo. W wiosennym sezonie Verano 1999 dotarł z nimi do finału rozgrywek Primera División A i sukces ten powtórzył również rok później, podczas sezonu Verano 2000. Za sprawą udanych wyników w marcu 2000 zastąpił Luisa Fernando Tenę na stanowisku pierwszego trenera Cruz Azul. W 2001 roku doszedł ze swoją ekipą do finału najważniejszych południowoamerykańskich rozgrywek klubowych – Copa Libertadores, przegrywając w nim dopiero po rzutach karnych z argentyńskim Boca Juniors. Ogółem szkoleniowcem Cruz Azul pozostawał przez niemal trzy lata, dając szansę debiutu w najwyższej klasie rozgrywkowej graczom takim jak między innymi Ricardo Osorio, Aarón Galindo czy Juan Carlos Cacho.

W połowie 2003 roku Trejo podpisał umowę z klubem Jaguares de Chiapas z miasta Tuxtla Gutiérrez. Jego podopieczni szybko zostali rewelacją ligi meksykańskiej, w sezonie Clausura 2004 zajmując pierwsze miejsce w tabeli i notując zaledwie jedną porażkę w dziewiętnastu spotkaniach, dzięki czemu po raz pierwszy w historii drużyny zakwalifikowali się do ligowej fazy play-off. Z ekipy tej Trejo odszedł w lutym 2005, aby zaledwie kilkanaście dni później zostać trenerem zespołu CF Pachuca. Tam spędził najbardziej udany okres w swojej karierze szkoleniowca; wprowadził do zespołu przyszłych reprezentantów kraju, takich jak Luis Ángel Landín czy Leobardo López, zaś podczas rozgrywek Clausura 2006 zdobył z Pachucą tytuł mistrza Meksyku. Zaledwie dzień po tym sukcesie podpisał jednak umowę z zespołem Tigres UANL z siedzibą w Monterrey, wywołując swoją decyzją spore kontrowersje w całym kraju. Z ekipy Tigres został zwolniony we wrześniu 2006, po serii ośmiu ligowych meczów z rzędu bez zwycięstwa. Na początku 2007 roku objął zespół Club Necaxa, w którym pracował już kilka lat wcześniej. Z drużyną, która w międzyczasie przeniosła swoją siedzibę ze stolicy do miasta Aguascalientes, triumfował w rozgrywkach kwalifikacyjnych do Copa Libertadores – InterLidze, lecz opuścił Necaxę już w maju tego samego roku, osiągając niezadowalające wyniki w lidze meksykańskiej.

W czerwcu 2007 Trejo został trenerem klubu Monarcas Morelia, który prowadził bez większych sukcesów przez następne cztery miesiące, odchodząc ze stanowiska po sześciu kolejnych ligowych spotkaniach bez zwycięstwa. W marcu 2008 zastąpił Jaime Ordialesa w roli szkoleniowca zespołu Tecos UAG z miasta Guadalajara, w którym występował już podczas swojej kariery piłkarskiej. Na posadzie tej pozostawał przez pięć miesięcy, nie odnosząc żadnych osiągnięć w lidze, zaś we wrześniu 2010 został zatrudniony przez ekipę Puebla FC, której trenerem był do lutego 2011, notując przeciętne wyniki. W maju 2012 podpisał umowę z klubem San Luis FC, z którego zwolniono go jednak po zaledwie sześciu ligowych meczach; nie potrafił odnieść w nich żadnego zwycięstwa. We wrześniu 2013 objął ekipę Pumas UNAM ze stołecznego miasta Meksyk, gdzie ponownie nie zanotował poważniejszych sukcesów i stracił pracę po upływie niecałego roku, kiedy to w szesnastu ostatnich meczach jego podopieczni wygrywali zaledwie trzykrotnie.

Linki zewnętrzne

• José Luis Trejo w bazie National Football Teams (ang.)
• José Luis Trejo, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .
• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)