Kapelusz damski (mundur)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ubiór wyjściowy żołnierza Wojsk Lądowych kobiety z kapeluszem i spódnicą
Porucznik - kobieta w umundurowaniu wyjściowym Marynarki Wojennej

Kapelusz damski – jedno (obok furażerki) z nakryć głowy kobiet-żołnierzy Sił Zbrojnych RP noszone do umundurowania galowego i wyjściowego.

Wojska Lądowe[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz damski Wojsk Lądowych wykonany był z tkaniny w kolorze khaki[1] z otokiem w kolorze oznaczającym przynależność do poszczególnych formacji. Na kapeluszu (z przodu) umieszczano się znak orła Wojsk Lądowych tłoczony z blachy srebrzystej i oksydowany o wysokości 55 mm[2].

Kolor otoku oznaczał przynależność do poszczególnych formacji[3]:

Ponadto na kapeluszach umieszczano oznaczenie stopnia[4]:

  • szeregowi i podoficerowie: wykonane metodą haftu komputerowego (potem haftowane bajorkiem[a]) i umieszczone pod kątem 45o w stosunku do zagięcia ronda kapelusza.
  • oficerowie i generałowie: haftowane bajorkiem i umieszczone na taśmie otokowej.

Kapelusze damskie WL zostały wycofane na rzecz całkowitego wprowadzenia furażerek rozporządzeniem zmieniającym z dn. 12 lutego 2010 roku[5].

Marynarka Wojenna[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz jest jedynym wyjściowym (galowym) nakryciem głowy żołnierzy-kobiet w Marynarce Wojennej. Wykonany jest z tkaniny w kolorze białym z czarnym otokiem.

Na kapeluszu umieszcza się znak orła Marynarki Wojennej – taki sam jak na czapkach garnizonowych MW[6]:

  • marynarze: wykonany z blachy srebrzystej, z wewnętrznym niebieskim polem tarczy amazonek i nałożoną na tarczę złocistą kotwicą oplecioną złocistą liną kotwiczną;
  • podoficerowie i podchorążowie: haftowany srebrzystym bajorkiem na podkładce barwy czarnej, ujęty półwieńcem podoficerskim z liści wawrzynu; korona, dziób, szpony, kotwica z liną kotwiczną oraz półwieńce haftowane złocistym bajorkiem, wnętrze tarczy jest barwy niebieskiej;
  • oficerowie: haftowany srebrzystym bajorkiem na podkładce barwy czarnej, ujęty półwieńcem oficerskim z liści wawrzynu; korona, dziób, szpony, kotwica z liną kotwiczną oraz półwieńce haftowane złocistym bajorkiem, wnętrze tarczy jest barwy niebieskiej;

Oznaki stopnia (haftowane bajorkiem) umieszcza się na pasku skórzanym[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie zmieniające z dn. dnia 29 grudnia 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]