Kaplica loretańska w Nowej Rudzie
| |||||||||||||||||
| Kaplica | |||||||||||||||||
 Widok od ul. Cmentarnej | |||||||||||||||||
| Państwo |  Polska
| ||||||||||||||||
| Miejscowość |  Nowa Rudaul. Cmentarna | ||||||||||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||||||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Nowej Rudy   Kaplica loretańska w Nowej Rudzie | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  Kaplica loretańska w Nowej Rudzie | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Kaplica loretańska w Nowej Rudzie | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  Kaplica loretańska w Nowej Rudzie | |||||||||||||||||
 50°35′00,55″N 16°30′02,53″E/50,583486 16,500703
| |||||||||||||||||
Kaplica loretańska w Nowej Rudzie – barokowa kaplica wniesiona w latach 1765-1767 z inicjatywy Antona Klambta. W latach 1773-1841 obok budynku utworzono niewielką kalwarię. W latach 1945-1994 kaplica nie była użytkowana, w 1994 roku została wyremontowana i ponownie konsekrowana. Jest to jedyny tego typu obiekt na terenie powiatu kłodzkiego.
Historia[edit | edit source]
Inicjatorem budowy barokowej kaplicy loretańskiej przy ul. Cmentarnej był Anton Klambt, noworudzki sukiennik pochodzący z Broumova[1]. Na pomysł budowy kaplicy wotywnej mógł wpaść m.in. podczas podróży do Włoch[2]. Po otrzymaniu zezwolenia władz i zgody arcybiskupa praskiego Anton Klambt rozpoczął stawianie kaplicy od położenia kamienia węgielnego w 1765 roku[1]. Nie mając wszystkich środków finansowych podróżował w ich poszukiwaniu między innymi po Hrabstwie Kłodzkim. Budowa trwała dwa lata – do 1767 roku, a konsekracja nastąpiła dopiero rok później, 20 stycznia 1768 roku, z powodu niechęci władz pruskich do tego typu katolickich inicjatyw[1]. Głównymi fundatorami kaplicy byli noworudzcy sukiennicy[1]. W latach 1773-1841 przy budynku utworzono niewielką kalwarię, którą ufundował Jakob Steiner[1]. W roku 1884 przeprowadzono pierwszy remont obiektu, następny wykonano w 1918 roku[1].
Po II wojnie światowej kaplica była opuszczona. Staraniem Fundacji Odnowy Ziemi Noworudzkiej została odremontowana w 1994 roku[1]. Ponownej konsekracji kaplicy dokonał w dniu 15 października 1994 roku ówczesny metropolita wrocławski kardynał Henryk Gulbinowicz[1].
Architektura[edit | edit source]
Kaplica jest barokową budowlą murowaną typu blokowego, wzniesioną na planie prostokąta i nakrytą czterospadowym dachem z sygnaturką[1]. Wejście znajduje się od strony północnej, a jedyne okno usytuowano w ścianie zachodniej. W 1842 roku we wnętrzu budynku podzielonym kratą na dwie części znajdował się ołtarz i stacje drogi krzyżowej.
Od południa do kaplicy prowadzą schody z ogrójcem, w którym znajdują się figury modlącego się Jezusa i trzech śpiących apostołów: Jana, Piotra i Jakuba[1]. Powyżej schodów ustawiono grupę z rzeźbami Marii i św. Jana Apostoła[1].
Kaplica loretańska w Nowej Rudzie jest jedynym taki obiektem na terenie powiatu kłodzkiego[1].
Galeria[edit | edit source]
Ogólnopolski szlak kaplic loretańskich - tablica
Przypisy[edit | edit source]
Bibliografia[edit | edit source]
- Nowa Ruda studium historyczno-urbanistyczne, T. 2, Iwona Rybka-Ceglecka; współpraca przy katalogu zabytków Magdalena Kirycz, Beata Sebzda; archeologia Maria Sikorska, Donata Wiśniewska; plansze Emilia Dymarska, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, Wrocław, 2001, s. 97
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław: Wyd. I-Bis 1995, s. 268-269, ISBN 83-85773-12-6
- Behan Andrzej: Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Nowa Ruda: Wydawnictwo Maria, 2007, ISBN 83-60478-08-2
- Nowa Ruda przewodnik, zespół redakcyjny, FOZN, Nowa Ruda 2006, s. 95-99.
| ||||
