Szkołę podstawową ukończył w Křmícach koło Pilzna. Maturę zdał w czeskim gimnazjum w Pilźnie w 1888. Następnie studiował filozofię i teologię w Kolegium Bohemicum w Rzymie. 25 lutego1893 w bazylice laterańskiej przyjął święcenia kapłańskie. 9 czerwca1893 także w Rzymie uzyskał doktorat z teologii. W latach 1893-1896 był wikarym w Svojšíně. Następnie do 1898 studiował prawo na rzymskim Uniwersytecie św. Apolinarego. 18 czerwca1898 uzyskał doktorat z prawa. Po powrocie do ojczyzny został wikarym kościoła św. Mikołaja na Małej Stranie w Pradze. W 1907 został kanonikiem kapituły św. Wita w Pradze. Rok później otrzymał krzyż Pro Ecclesia et Pontifice. W 1920 został biskupem tytularnym Betsaidy i biskupem pomocniczym kralovohradeckim, a rok później ordynariuszem tej diecezji. W 1931 po rezygnacji Františka Kordača został arcybiskupem praskim. 16 grudnia1935 został mianowany kardynałem z tytułem Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio. W czasie swojego życia napisał 60 listów pasterskich, 26 książek i otrzymał 25 odznaczeń i tytułów.
Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 165-169.
Zlatuše Kukánová, Kardinálský klobouk pro Karla Kašpara, Sborník Národního archivu, Paginae historiae 15, Praha 2007, s. 165-211. ISBN 978-80-86712-49-9.
Czechy
