Karel Kašpar

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 kwietnia 1920
Konsekrator	František Kordač
Współkonsekratorzy	Josef Doubrava; Václav Antonin Frind
Konsekrowani biskupi
Mořic Pícha	1931
Antonin Alois Weber	1931
Antonín Eltschkner	1933
František Zapletal	1933
Współkonsekrowani biskupi
Clemente Micara	1920
Karel Kmetko	1921
Ján Vojtaššák	1921
Marián Bláha	1921
Antonín Čech	1923

Karel Kašpar
	Kardynał prezbiter
	In Nomine Domini; W imię Pana
Kraj działania	Czechy
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1870 ; Mirosov
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1941 ; Praga
Miejsce pochówku	Katedra świętego Wita
	Arcybiskup praski
Okres sprawowania	1931–1941
	Prymas
Okres sprawowania	22 października 1931–21 kwietnia 1941
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	25 lutego 1893
Nominacja biskupia	8 marca 1920
Sakra biskupia	11 kwietnia 1920
Kreacja kardynalska	16 grudnia 1935; Pius XI
Kościół tytularny	Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio

Karel Kašpar (ur. 16 maja 1870 w Mirošovie koło Rokycan; zm. 21 kwietnia 1941 w Pradze) – biskup pomocniczy kralowohradecki w latach 1920–1921, ordynariusz kralohradecki w latach 1921–1931, arcybiskup praski w latach 1931–1941.

Życiorys

Szkołę podstawową ukończył w Křmícach koło Pilzna. Maturę zdał w czeskim gimnazjum w Pilźnie w 1888. Następnie studiował filozofię i teologię w Kolegium Bohemicum w Rzymie. 25 lutego 1893 w bazylice laterańskiej przyjął święcenia kapłańskie. 9 czerwca 1893 także w Rzymie uzyskał doktorat z teologii. W latach 1893–1896 był wikarym w Svojšíně. Następnie do 1898 studiował prawo na rzymskim Uniwersytecie św. Apolinarego. 18 czerwca 1898 uzyskał doktorat z prawa. Po powrocie do ojczyzny został wikarym kościoła św. Mikołaja na Małej Stranie w Pradze. W 1907 został kanonikiem kapituły św. Wita w Pradze. Rok później otrzymał krzyż Pro Ecclesia et Pontifice. W 1920 został biskupem tytularnym Betsaidy i biskupem pomocniczym kralovohradeckim, a rok później ordynariuszem tej diecezji. W 1931 po rezygnacji Františka Kordača został arcybiskupem praskim. 16 grudnia 1935 został mianowany kardynałem z tytułem Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio. W czasie swojego życia napisał 60 listów pasterskich, 26 książek i otrzymał 25 odznaczeń i tytułów.

Bibliografia

Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 165-169.
Zlatuše Kukánová, Kardinálský klobouk pro Karla Kašpara, Sborník Národního archivu, Paginae historiae 15, Praha 2007, s. 165-211. ISBN 978-80-86712-49-9.

Biskupi prascy (973–1344)	Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) Strachkwas Chrystian (elekt) (996) Thiadag (998–1017) Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) Severus (Šebíř) (1030–1067) Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) Kosmas (1090–1098) Herman (Heřman) (1099–1122) Meinhard (Menhart) (1122–1134) Jan I (1134–1139) Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) Otto (Ota) (1140–1148) Daniel I (1148–1167) Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) Valentin (Veliš) (1179–1182) Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) Andrzej (Ondřej) (1214–1224) Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) Jan II (1226–1236) Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) Jan III z Dražic (1258–1278) Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) Jan IV z Dražic (1301–1343) Arnoszt z Pardubic (1343–1344)
Arcybiskupi prascy (1344–1471)	Arnoszt z Pardubic (1344–1364) Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) Jan z Jenštejna (1379–1396) Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) Konrád z Vechty (1413–1431) Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435–1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	Antonín Brus z Mohelnice (1561–1580) Martin Medek (1581–1590) Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) Karel z Lamberka (1607–1612) Jan Lohelius (1612–1622) Ernst Adalbert von Harrach (1623–1667) Jan Vilém Libštejnský (1667–1668) Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669–1675) Jan Bedřich z Valdštejna (1675–1694) Jan Josef Breuner (1695–1710) Franz Ferdinand von Kuenburg (1713–1731) Daniel Josef Mayer (1732–1733) Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733–1733) Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733–1763) Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764–1793) Vilém Florentin Salm (1793–1810) Václav Leopold Chlumčanský (1815–1830) Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831–1833) Andrzej Alojzy Ankwicz (1834–1838) Alois Josef Schrenk (1838–1849) Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850–1885) Franz von Schönborn (1885–1899) Lev Skrbenský z Hříště (1899–1916) Pavel Huyn (1916–1919) František Kordač (1919–1931) Karel Kašpar (1931–1941) Josef Beran (1946–1969) František Tomášek (1977–1991) Miloslav Vlk (1991–2010) Dominik Duka (2010–2022) Jan Graubner (od 2022)

Prymasi Czech (1627–1733)	Ernst Adalbert von Harrach (1627–1667) Jan Vilém Libštejnský (1667–1668) Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669–1675) Jan Bedřich z Valdštejna (1675–1694) Jan Josef Breuner (1695–1710) Franz Ferdinand von Kuenburg (1713–1731) Daniel Josef Mayer (1732–1733) Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733)
Prymasi Czech (1733–1919)	Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733–1763) Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764–1793) Vilém Florentin Salm (1793–1810) Václav Leopold Chlumčanský (1815–1830) Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831–1833) Andrzej Alojzy Ankwicz (1834–1838) Alois Josef Schrenk (1838–1849) Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850–1885) Franz von Schönborn (1885–1899) Lev Skrbenský z Hříště (1899–1916) Pavel Huyn (1916–1919)
Prymasi Czech (od 1919)	František Kordač (1919–1931) Karel Kašpar (1931–1941) Josef Beran (1946–1969) František Tomášek (1977–1991) Miloslav Vlk (1991–2010) Dominik Duka (2010–2022) Jan Graubner (od 2022)