Kościół Adwentystów Obietnicy

Kościół Adwentystów Obietnicy

Igreja Adventista da Promessa

Logo Kościoła
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo  └ Protestantyzm    └ Adwentyzm      └ Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Ustrój kościelny	Kongregacjonalizm
Prądy teologiczne	Adwentyzm, Pentekostalizm
Nurty pobożnościowe	Ewangelikalizm
Siedziba	São Paulo
Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika	Hermes Pereira de Brito Prezydent
Organ ustawodawczy	Prezydium Generalne
Zasięg geograficzny	Angola Argentyna Boliwia Brazylia Chile Francja Gwatemala Hiszpania Indie Kolumbia Mozambik Nigeria Peru Portugalia Salwador Szwajcaria Urugwaj Wielka Brytania
Historia Założyciel(e) João Augusto da Silveira Utworzono • wydzielono z 1932 Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Dane statystyczne  (2019) Wierni 80 518 Zbory w Brazylii 963 Zbory poza Brazylią 107
Strona internetowa

Kościół Adwentystów Obietnicy (por. Igreja Adventista da Promessa), Charyzmatyczni (Zielonoświątkowi) Adwentyści – chrześcijański kościół protestancki, o charakterze ewangelicznym, przyjmujący zasadnicze elementy ogólnej doktryny adwentystycznej i wzbogacony o elementy zielonoświątkowe (charyzmatyczne).

Historia

Zorganizowany został 24 stycznia 1932 roku w następstwie ożywienia charyzmatycznego, jakie miało miejsce wewnątrz Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Brazylii. Towarzyszące temu mówienie językami (glosolalia), uzdrawianie chorych, prorokowanie i inne przejawy obecności Ducha Świętego zostały potępione jednak przez Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, skutkiem czego wykluczeni członkowie dali początek nowej wspólnocie. Założycielem Kościoła był pastor João Augusto da Silveira. Doświadczenie to zostało nazwane chrztem w Duchu Świętym.

Stan obecny

Obecnie Kościół Adwentystów Obietnicy rozszerzył się poza Brazylię na inne kraje świata. Bardzo intensywny rozwój obserwowany jest w Nigerii i Mozambiku. Liczba członków wynosi ponad 80 tysięcy.

Doktryna

Adwentyści Obietnicy wierzą, że:

• Pismo Święte jest jedyną i wystarczającą regułą wiary i praktyki, natchnionym Słowem Bożym, w myśl zasady Sola scriptura.
• Oddawanie czci należy się jedynie Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. Odrzuca się kult świętych w myśl zasady Soli Deo Gloria.
• Zbawienie jest dostępne jedynie z łaski Bożej i osiągalne jedynie przez wiarę, bez udziału dobrych uczynków. Człowiek staje się dzieckiem Bożym dzięki nowonarodzeniu, tj. uznaniu siebie jako grzesznika i przyjęciu Jezusa Chrystusa jako swego Pana. Zbawienie uważane jest za rzecz dokonaną, dlatego też odrzuca się konieczność powtarzania ofiary krzyżowej podczas mszy.
• Chrzest wodny dokonuje się po uprzednim pojednaniu z Bogiem, w wieku świadomym, poprzez zanurzenie w wodzie, „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Jest on aktem publicznego wyznania wiary.
• Chrzest w Duchu Świętym jest drugim błogosławieństwem (po nowonarodzeniu) dla wierzącego, któremu towarzyszy manifestacja darów Ducha Świętego, w postaci mówienia innymi językami, prorokowania i uzdrawiania chorych.
• Ewangelizacja jest świadczeniem o Jezusie i własnym doświadczeniu Jego osoby, do której zobowiązani są wszyscy chrześcijanie.
• Kościół Boży złożony jest ze wszystkich osób pojednanych z Bogiem i uczestniczących w darach Ducha Świętego.
• Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem i kapłanem między Bogiem a ludźmi, gdyż jako jedyny jest Bogiem i człowiekiem w jednej osobie. Odrzuca się zatem konieczność wstawiennictwa świętych oraz ludzi zmarłych, a także potrzeby spowiedzi przed człowiekiem-kapłanem.
• Ustanowieniami w Kościele jest chrzest, wieczerza Pańska i towarzyszące jej umywanie nóg.
• Sabat jest „dniem Pańskim” upamiętniającym stworzenie świata, odkupienie na krzyżu i inne wielkie dzieła Boże dla ludzkości. Dlatego też powinien być on zachowywany przez chrześcijan w duchu ewangelicznym, koncentrując wszelką uwagę na osobie Jezusa i jego darów dla wierzących. Zachowywanie Sabatu nie ma jednak bezpośredniego wpływu na zbawienie ludzi, podobnie jak inne dobre uczynki. Jest ono jednak wynikiem wzrostu w Chrystusie i pragnienia zbliżania się do Jego osoby.
• Nabożeństwo (nie mylić z mszą świętą) jest wspólnym spotkaniem wierzących. Jego celem jest wzajemne budowanie się oraz oddawanie chwały Bogu. Na nabożeństwo składa się radosne uwielbienie Boga w pieśniach, modlitwach i językach (tej części przewodzi lider uwielbienia, choć całe zgromadzenie jest czynnie zaangażowane w oddawanie chwały), uzdrawianie, Szkoła Sobotnia i Kazanie Słowa Bożego.
• Dusza ludzka uważana jest z natury za śmiertelną i podległą grzechowi. Nadzieja życia wiecznego utożsamiana jest ze zmartwychwstaniem. Przyjmuje się kondycjonalizm.
• Silna nadzieja powtórnego przyjścia Chrystusa na Ziemię stanie się rzeczywistością w obecnym czasie, o czym świadczą zapowiedziane przez biblijne proroctwa znaki czasu, jak również wielkie ożywienie, związane ze szczególną działalnością Ducha Świętego w „czasach końca”. Choć dokładny czas powrotu Chrystusa nie jest znany, to jednak wydarzenie to jest bardzo blisko, zwiastując dzień ostatecznego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią, któremu towarzyszyć będzie zmartwychwstanie wszystkich usprawiedliwionych, ustanowienie tysiącletniego Królestwa i zabranie wierzących do nieba. Po okresie millenium Ziemia zostanie odnowiona i stanie się wiecznym mieszkaniem zbawionych.

Urzędnicy

Prezydium Generalne

• Prezydent – pastor Hermes Pereira de Brito
• Wiceprezydent – pastor Osmar Pedro da Silva
• Pierwszy sekretarz – pastor Magno Batista da Silva
• Drugi sekretarz – pastor José Lima de Farias Filho
• Pierwszy dyrektor finansowy – pastor Otoniel Alves de Oliveira
• Drugi dyrektor finansowy – pastor Gilberto Fernandes Coelho
• Dyrektor prawny - pastor João Leonardo Junior

Prezydium lokalne

W skład władz lokalnych (superintendentury) wchodzą: Pastor Superintendent, Pastor Wicesuperintendent, Sekretarz, Skarbnik oraz Prezes Fundacji.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna Strona Internetowa Kościoła Adwentystów Obietnicy. portaliap.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-04)].