Lista zawodowych mistrzów świata wagi koguciej w boksie

Waga kogucia jest jedną z 8 klasycznych kategorii boksu zawodowego. Po raz pierwszy została wprowadzona w roku 1889 przez Amateur Boxing Association of England Ltd (ABA). Jej limit ulegał zmianom do lat 20. XIX w. Obecnie wynosi 53,5 kg (118 funtów).

Pierwszym powszechnie uznawanym mistrzem świata był od roku 1890 George Dixon. Do roku 1972 praktycznie był jeden powszechnie uznawany mistrz świata. Po powstaniu nowych organizacji boksu zawodowego, każda uznaje swoich mistrzów świata i prowadzi własne listy bokserów ubiegających się o tytuł. Poniżej zestawiono mistrzów świata powszechnie uznanych oraz czterech podstawowych organizacji boksu zawodowego:

• World Boxing Association (WBA) powstała w roku 1921 jako National Boxing Association (NBA),
• World Boxing Council (WBC) założona w roku 1963,
• International Boxing Federation (IBF) założona w 1983,
• World Boxing Organization (WBO) założona w roku 1988.

Zdobycie tytułu	Utrata tytułu	Mistrz		Organizacja	Obrona tytułu
27 czerwca 1890	1892	George Dixon	Kanada	Uniwersalny	3
Dixon został uznany mistrzem świata wagi koguciej (walka zapowiadana była o mistrza w kategorii 114 funtów) po zwycięstwie przez TKO w 18 r. nad mistrzem Anglii Nuncem Wallacem 27 czerwca 1890 w Londynie. Okresowo był mistrzem zarówno w wadze koguciej, jak i piórkowej. W roku 1982 ostatecznie przeszedł do wagi piórkowej.
15 września 1894	1899	Jimmy Barry	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	6
Barry uznany został mistrzem świata po pokonaniu 15 września 1894 roku w walce o „Mistrza Ameryki w kategorii 105 funtów” Caspara Leona. Według spisu walk na BoxRec.com pokonał w tym dniu Jimmy Gormana. Zakończył karierę w roku 1899 bez porażki.
12 września 1899	1900	Terry McGovern	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
McGovern został mistrzem po pokonaniu Thomasa Palmera 12 września 1899 r. Nie broniąc tytułu przeszedł do kategorii piórkowej.
18 marca 1901	1901	Harry Harris	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
Harris za mistrza uznany został po pokonaniu Thomasa Palmera 18 marca 1901 r. Zrezygnował z tytułu nie mogąc utrzymać wagi.
11 listopada 1901	13 sierpnia 1903	Harry Forbes	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	6
Forbes mistrzem został po pokonaniu Danny'ego Dougherty'ego 11 listopada 1901 r..
13 sierpnia 1903	17 października 1904	Frankie Neil	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	1
17 października 1904	1905	Joe Bowker	Wielka Brytania	Uniwersalny	1
Bowker zrezygnował z tytułu przechodząc do wagi piórkowej.
20 października 1905	21 stycznia 1909	Jimmy Walsh	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	4
21 stycznia 1909	22 lutego 1909	Jimmy Reagan	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
22 lutego 1909	22 lutego 1910	Monte Attell	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	5/6
22 lutego 1910	26 lutego 1911	Frankie Conley	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
26 lutego 1911	9 czerwca 1914	Johnny Coulon	Kanada	Uniwersalny	12/13
9 czerwca 1914	9 stycznia 1917	Kid Williams	Dania	Uniwersalny	7
9 stycznia 1917	15 sierpnia 1919	Pete Herman	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	6
15 sierpnia 1919	11 września 1920	Jackie Sharkey	Włochy	Uniwersalny	0
Sharkey został pozbawiony tytułu pomimo zwycięskiej walki z Pete Hermanem 11 września 1920 ze względu na przekroczenie limitu wagi.
22 grudnia 1920	25 lipca 1921	Joe Lynch	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	1
25 lipca 1921	23 września 1921	Pete Herman	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
23 września 1921	10 lipca 1922	Johnny Buff	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	1
Jan Leski (Johny Buff) był drugim po Stanisławie Kiecalu bokserem polskiego pochodzenia, który sięgnął po tytuł mistrz świata.
10 lipca 1922	21 marca 1924	Joe Lynch	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	4
21 marca 1924	19 grudnia 1924	Abe Goldstein	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	3
19 grudnia 1924	20 marca 1925	Cannonball Eddie Martin	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	1
20 marca 1925	4 lutego 1927	Charley Phil Rosenberg	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	1
Rosenberg w spotkaniu z Bushy Grahamem nie miał wymaganego limitu wagi. Doszło do spotkania, ale New York Athletic Commission pozbawiła go tytułu. Wraz z Grahamem zostali zawieszeni za potajemne porozumienie.
24 czerwca 1927	maj 1928	Bud Taylor	Stany Zjednoczone	NBA	1
Taylor w walce o wakujący tytuł NBA pokonał Tony Canzoneriego 24 czerwca 1927. W maju 1928 zrezygnował z tytuł mając problemy z utrzymaniem wagi.
23 maja 1928	1929	Bushy Graham	Stany Zjednoczone	Uniwersalny (NBA & NYSAC)	0
Graham w walce o wakujące tytuły NBA i NYSAC Izzy Schwartza. Nie bronił tytułu przechodząc do wyższych kategorii.
18 czerwca 1929	7 października 1929	Panama Al Brown	Panama	NYSAC	1
7 październik 1929	16 kwietnia 1934	Panama Al Brown	Panama	Uniwersalny (NBA & NYSAC)	4
NBA pozbawiła Browna tytułu za nie honorowanie kontraktu na walkę z Rodolfo Casanovą.
7 sierpnia 1935	26 sierpnia 1935	Sixto Escobar	Portoryko	NBA	0
26 sierpnia 1935	15 listopada 1935	Lou Salica	Stany Zjednoczone	NBA	0
15 listopada 1935	31 sierpnia 1936	Sixto Escobar	Portoryko	NBA	1
31 sierpnia 1936	23 września 1937	Sixto Escobar	Portoryko	Uniwersalny	2
23 września 1937	20 lutego 1938	Harry Jeffra	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
20 lutego 1938	4 październik 1939	Sixto Escobar	Portoryko	Uniwersalny	1
Escobar zrezygnował z tytułu po zwycięstwie nad Tony Oliverą 4 października 1939, nie mogąc utrzymać limitu wagi.
17 listopada 1939	7 sierpnia 1942	Lou Salica	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	6
7 sierpnia 1942	6 stycznia 1947	Manuel Ortiz	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	15
6 stycznia 1947	11 marca 1947	Harold Dade	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	0
11 marca 1947	31 maja 1950	Manuel Ortiz	Stany Zjednoczone	Uniwersalny	4
31 maja 1950	15 listopada 1952	Vic Toweel	Południowa Afryka	Uniwersalny	3
15 listopada 1952	2 maja 1954	Jimmy Carruthers	Australia	Uniwersalny	2
Carruthers ogłosił rezygnację z tytułu po jego obronie z Chamroenem Songkitratem w Bangkoku.
19 września 1954	29 czerwca 1956	Robert Cohen	Francja	Uniwersalny	1
29 czerwca 1956	1 kwietnia 1957	Mario D'Agata	Włochy	Uniwersalny	0
1 kwietnia 1957	8 lipca 1959	Alphonse Halimi	Francja	Uniwersalny	1
8 lipca 1959	30 sierpnia 1960	Jose Becerra	Meksyk	Uniwersalny	2
Becerra ogłosił rezygnację z tytułu po porażce z Eloy Sanchezem (nie była to walka o tytuł).
18 listopada 1960	18 maja 1965	Éder Jofre	Brazylia	Uniwersalny	8
18 maja 1965	27 lutego 1968	Fighting Harada	Japonia	Uniwersalny (WBA & WBC)	4
27 lutego 1968	22 sierpnia 1969	Lionel Rose	Australia	Uniwersalny	3
22 sierpnia 1969	16 październik 1970	Rubén Olivares	Meksyk	Uniwersalny	2
16 październik 1970	2 kwietnia 1971	Chucho Castillo	Meksyk	Uniwersalny	0
2 kwietnia 1971	19 marca 1972	Rubén Olivares	Meksyk	Uniwersalny	2
19 marca 1972	29 lipca 1972	Rafael Herrera	Meksyk	Uniwersalny	0
29 lipca 1972	kwiecień 1972	Enrique Pinder	Panama	Uniwersalny	0
Pinder pozbawiony został tytułu WBC po odmowie obrony z Rodolfo Martínezem.
kwiecień 1972	20 stycznia 1973	Enrique Pinder	Panama	WBA	0
20 stycznia 1973	3 listopada 1973	Romeo Anaya	Meksyk	WBA	2
14 kwietnia 1973	7 grudnia 1974	Rafael Herrera	Meksyk	WBC	2
3 listopada 1973	3 lipca 1974	Arnold Taylor	Południowa Afryka	WBA	0
3 lipca 1974	15 marca 1975	Hong Soo-hwan	Korea Południowa	WBA	1
7 grudnia 1974	8 maja 1976	Rodolfo Martínez	Meksyk	WBC	3
15 marca 1975	19 listopada 1977	Alfonso Zamora	Meksyk	WBA	5
8 maja 1976	3 czerwca 1979	Carlos Zárate	Meksyk	WBC	9
19 listopada 1977	29 sierpnia 1980	Jorge Lujan	Panama	WBA	5
3 czerwca 1979	3 czerwca 1982	Lupe Pintor	Meksyk	WBC	8
Pintor zrezygnował z tytułu WBC po zwycięskiej jego obronie 3 czerwca 1982 z Lee Seung-hoonem z powodu zamiaru zdobycia tytułu WBC w wadze superkoguciej. Przegrał z Wilfredo Gómezem 3 grudnia 1982 przez KO w 14r..
29 sierpnia 1980	14 listopada 1980	Julian Solis	Portoryko	WBA	0
14 listopada 1980	7 kwietnia 1984	Jeff Chandler	Stany Zjednoczone	WBA	9
1 września 1983	1984	Alberto Davila	Meksyk	WBC	1
Davila zdobył wakujący tytuł WBC po pokonaniu Meksykanina Francisco Bejinesa, który 3 dni po walce zmarł z powodu obrażeń. Pozbawiony został tytułu z powodu przedłużającego się leczenia kontuzji.
7 kwietnia 1984	10 marca 1986	Richie Sandoval	Stany Zjednoczone	WBA	2
15 kwietnia 1984	26 kwietnia 1985	Satoshi Shingaki	Japonia	IBF	1
Shingaki został pierwszym mistrzem świata organizacji IBF, pokonując Elmera Magallano przez TKO w 8r.
26 kwietnia 1985	1987	Jeff Fenech	Australia	IBF	3
Fenech zrezygnował z tytułu IBF zostając mistrzem WBC w wadze superkoguciej 8 maja 1987 po zwycięstwie nad Tajlandczykiem Samartem Payakaroonem.
4 maja 1985	9 sierpnia 1985	Daniel Zaragoza	Meksyk	WBC	0
9 sierpnia 1985	29 października 1988	Miguel Happy Lora	Kolumbia	WBC	7
10 marca 1986	6 czerwca 1986	Gaby Canizales	Stany Zjednoczone	WBA	0
6 czerwca 1986	luty 1987	Bernardo Pinango	Wenezuela	WBA	3
Pinango zrezygnował z tytułu WBA przechodząc do superkoguciej, w której został mistrzem świata.
29 marca 1987	24 maja 1987	Takuya Muguruma	Japonia	WBA	0
15 maja 1987	9 lipca 1988	Kelvin Seabrooks	Stany Zjednoczone	IBF	3
24 maja 1987	4 października 1987	Park Chan-yong	Korea Południowa	WBA	0
4 października 1987	9 maja 1988	Wilfredo Vázquez	Portoryko	WBA	1
9 maja 1988	14 sierpnia 1988	Khaokor Galaxy	Tajlandia	WBA	0
9 lipca 1988	1994	Orlando Canizales	Stany Zjednoczone	IBF	16
Canizales zrezygnował z tytułu przechodząc do kategorii superkoguciej.
14 sierpnia 1988	9 lipca 1989	Moon Sung-kil	Korea Południowa	WBA	2
29 października 1988	25 lutego 1991	Raúl Pérez	Meksyk	WBC	7
3 lutego 1989	wrzesień 1990	Israel Contreras	Wenezuela	WBO	1
Contreras został pierwszym mistrzem świata organizacji WBO pokonując w Caracas Maurizio Lupino przez KO w 1 r. zrezygnował z tytułu WBO zamierzając walczyć o tytuł WBA z Luisito Espinosą.
9 lipca 1989	18 października 1989	Khaokor Galaxy	Tajlandia	WBA	0
18 października 1989	19 października 1991	Luisito Espinosa	Filipiny	WBA	2
25 lutego 1991	19 września 1991	Greg Richardson	Stany Zjednoczone	WBC	1
12 marca 1991	30 czerwca 1991	Gaby Canizales	Stany Zjednoczone	WBO	0
30 czerwca 1991	13 maja 1992	Duke McKenzie	Wielka Brytania	WBO	2
19 września 1991	17 września 1992	Joichiro Tatsuyoshi	Japonia	WBC	0
19 października 1991	15 marca 1992	Israel Contreras	Wenezuela	WBA	0
15 marca 1992	9 października 1992	Eddie Cook	Stany Zjednoczone	WBA	0
13 maja 1992	30 lipca 1994	Rafael Del Valle	Portoryko	WBO	2
17 września 1992	28 marca 1993	Victor Rabanales	Meksyk	WBC	1
9 października 1992	23 października 1993	Jorge Julio Rocha	Kolumbia	WBA	2
28 marca 1993	23 grudnia 1993	Byun Jung-il	Korea Południowa	WBC	1
23 października 1993	22 kwietnia 1994	Junior Jones	Stany Zjednoczone	WBA	1
23 grudnia 1993	30 lipca 1995	Yasuei Yakushiji	Japonia	WBC	4
22 kwietnia 1994	16 lipca 1994	John Michael Johnson	Stany Zjednoczone	WBA	0
16 lipca 1994	17 września 1995	Daorung Chuvatana	Tajlandia	WBA	2
30 lipca 1994	21 października 1995	Alfred Kotey	Ghana	WBO	2
21 stycznia 1995	29 kwietnia 1995	Harold Mestre	Kolumbia	IBF	0
29 kwietnia 1995	19 lipca 1997	Mbulelo Botile	Południowa Afryka	IBF	5
30 lipca 1995	1996	Wayne McCullough	Irlandia	WBC	2
McCullough zrezygnował z tytułu WBC przechodząc do kategorii superkoguciej.
17 września 1995	28 stycznia 1996	Veeraphol Sahaprom	Tajlandia	WBA	0
21 października 1995	26 kwietnia 1996	Daniel Jiménez	Portoryko	WBO	1
28 stycznia 1996	27 października 1996	Nana Konadu	Ghana	WBA	0
26 kwietnia 1996	1996	Robbie Regan	Wielka Brytania	WBO	0
Regan nie broniąc tytułu WBO zakończył karierę ze względu na problemy zdrowotne.
10 sierpnia 1996	22 listopada 1997	Sirimongkol Singwangcha	Tajlandia	WBC	3
27 października 1996	21 czerwca 1997	Daorung Chuvatana	Tajlandia	WBA	1
21 czerwca 1997	5 grudnia 1998	Nana Konadu	Ghana	WBA	1
19 lipca 1997	15 lutego 2003	Timothy Austin	Stany Zjednoczone	IBF	9
28 lipca 1997	8 stycznia 2000	Jorge Julio Rocha	Kolumbia	WBO	3
22 listopada 1997	29 grudnia 1998	Joichiro Tatsuyoshi	Japonia	WBC	2
5 grudnia 1998	26 czerwca 1999	Johnny Tapia	Stany Zjednoczone	WBA	0
29 grudnia 1998	16 kwietnia 2005	Veeraphol Sahaprom	Tajlandia	WBC	14
26 czerwca 1999	7 sierpnia 2001	Paulie Ayala	Stany Zjednoczone	WBA	3
WBA pozbawiła Ayalę tytułu za walkę bez zgody o tytuł innej organizacji (IBO).
8 stycznia 2000	wrzesień 2000	Johnny Tapia	Stany Zjednoczone	WBO	1
Tapia zrezygnował z tytułu WBO nie mogąc utrzymać limitu kategorii.
4 września 2000	15 marca 2002	Mauricio Martinez	Panama	WBO	1
14 października 2001	19 kwietnia 2002	Eidy Moya	Wenezuela	WBA	0
15 marca 2002	7 maja 2004	Cruz Carbajal	Meksyk	WBO	2
19 kwietnia 2002	11 października 2004	Johnny Bredahl	Dania	WBA	3
Bredahl zrezygnował z tytułu WBA. .
15 lutego 2003	2006	Rafael Márquez	Meksyk	IBF	7
Márquez zrezygnował z tytułu IBF po zakontraktowaniu walki o tytuł WBC w wadze superkoguciej z Israelem Vázquezem.
7 maja 2004	29 października 2005	Ratanachai Sor Vorapin	Tajlandia	WBO	1
26 lutego 2005	31 maja 2008	Wołodymyr Sydorenko	Ukraina	WBA	6
16 kwietnia 2005	30 kwietnia 2010	Hozumi Hasegawa	Japonia	WBC	10
29 października 2005	11 sierpnia 2007	Jhonny González	Meksyk	WBO	2
7 maja 2007	29 września 2007	Luis Alberto Pérez	Nikaragua	IBF	0
11 sierpnia 2007	marzec 2009	Gerry Peñalosa	Filipiny	WBO	1
29 września 2007	31 października 2009	Joseph Agbeko	Ghana	IBF	2
31 maja 2008	26 września 2014	Anselmo Moreno	Panama	WBA Super	12
Moreno w listopadzie 2010 otrzymał tytuł "super mistrza" WBA.
28 marca 2009	30 kwietnia 2010	Fernando Montiel	Meksyk	WBO	0
31 październik 2009	11 grudnia 2010	Yonnhy Pérez	Kolumbia	IBF	1
30 kwietnia 2010	19 lutego 2011	Fernando Montiel	Meksyk	WBC i WBO	0
11 grudnia 2010	13 sierpnia 2011	Joseph Agbeko	Ghana	IBF	0
26 grudnia 2010	6 grudnia 2013	Kōki Kameda	Japonia	WBA
Kameda pokonał Alexandra Munoza w walce o wakujący, po awansie Moreno na "super mistrza", tytuł WBA. Zrezygnował z tytułu w grudniu 2013.
19 lutego 2011	październik 2011	Nonito Donaire	Filipiny	WBC i WBO	1
Donaire po zwycięstwie nad Omarem Narvaezem zrezygnował z tytułów przechodząc do junior piórkowej.
13 sierpnia 2011	luty 2012	Abner Mares	Meksyk	IBF	1
Mares zwakował tytuł przechodząc do wyższej kategorii.
6 listopada 2011	Nadal	Shinsuke Yamanaka	Japonia	WBC	8
Yamanaka zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Christianem Esquivelem.
26 listopada 2011	2012	Jorge Arce	Meksyk	WBO	0
Arce zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Indonezyjczykiem Angky Angkottą. Zwakował pas powracając do wyższej kategorii.
2 czerwca 2012	luty 2013	Leo Santa Cruz	Meksyk	IBF	3
Santa Cruz zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Vusi Malingą (Republika Południowej Afryki). Zwakował tytuł przechodząc do wyższej kategorii.
20 października 2012	2 marca 2013	Pungluang Sor Singyu	Tajlandia	WBO	0
Pungluang zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Filipińczykiem AJ Banalem.
2 marca 2013	1 sierpnia 2013	Paulus Ambunda	Namibia	WBO	0
11 maja 2013	18 października 2013	Jamie McDonnell	Wielka Brytania	IBF	0
McDonnell zdobył wakujący tytuł zwyciężając Julio Ceję (Meksyk). Pozbawiony tytułu w październiku 2013.
1 sierpnia 2013	23 kwietnia 2015	Tomoki Kameda	Japonia	WBO	3
Komoda zrezygnował z pasa WBO, by walczyć o tytuł WBA z Jamiem McDonnellem.
21 grudnia 2013	7 czerwca 2014	Stuart Hall	Wielka Brytania	IBF	1
Hall zdobył wakujący tytuł zwyciężając Vusi Malingę (RPA).
31 maja 2014	Nadal	Jamie McDonnell	Wielka Brytania	WBA	2
McDonnell zdobył wakujący tytuł WBA zwyciężając Tabtimdaenga Na Rachawata (Tajlandia) przez TKO w 10. rundzie.
7 czerwca 2014	2 lipca 2014	Paul Butler	Wielka Brytania	IBF	0
Butler zrezygnował z tytułu w lipcu 2014.
26 września 2014	Nadal	Juan Carlos Payano	Dominikana	WBA Super	1
25 października 2014	Nadal	Randy Caballero	Stany Zjednoczone	IBF	0
Caballero zdobył wakujący tytuł IBF zwyciężając Stuarta Halla na punkty.
7 sierpnia 2015	Nadal	Pungluang Sor Singyu	Tajlandia	WBO	0
Pungluang zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie nad Ryo Akaho z Japonii.

Bibliografia

• Lista mistrzów świata wagi koguciej WBA w BoxRec
• Lista mistrzów świata wagi koguciej WBC w BoxRec
• Lista mistrzów świata wagi koguciej IBF w BoxRec
• Lista mistrzów świata wagi koguciej WBO w BoxRec
• Lista walk o mistrzostwo koguciej wagi muszej WBA w BoxRec
• Lista walk o mistrzostwo świata wagi koguciej WBC w BoxRec
• Lista walk o mistrzostwo świata wagi koguciej IBF w BoxRec
• Lista walk o mistrzostwo świata wagi koguciej WBO w BoxRec

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna WBA
• Strona oficjalna WBC
• Strona oficjalna IBF
• Strona oficjalna WBO