Przejdź do zawartości

Marcin Kydryński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Kydryński
ilustracja
Marcin Kydryński, Gdynia, 2014
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1968
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, kompozytor, autor tekstów, producent, podróżnik i fotograf

Rodzice

Lucjan Kydryński, Halina Kunicka

Małżeństwo

Anna Maria Jopek

Odznaczenia
Oficer Orderu Zasługi (Portugalia)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Marcin Kydryński (2009)

Marcin Krzysztof[1] Kydryński (ur. 24 maja 1968 w Warszawie) – polski dziennikarz muzyczny, kompozytor, autor tekstów, producent, podróżnik i fotograf.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 maja 1968 w Warszawie, jest synem dziennikarza i konferansjera Lucjana Kydryńskiego oraz piosenkarki Haliny Kunickiej[2]. Został absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie, broniąc pracy magisterskiej o dziejach musicalu Metro na tle problemów związanych z wystawieniem musicalowych produkcji na Broadwayu, która w 1997 została wydana w formie książki pt. „Metro” na Broadwayu[3].

W 1988 prowadził koncert „Debiutów” podczas 25. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz i współprowadził 25. Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie[4]. W tym samym roku został redaktorem magazynu „Jazz Forum”, w którym przez kolejne kilka lat publikował m.in. recenzje płyt jazzowych[5]. Jako konferansjer poprowadził także dwa koncerty w ramach Jazz Jamboree[5]. W latach 90. pracował w agencji reklamowej Wojciecha Manna i Krzysztofa Materny oraz został redaktorem muzycznym dziennika „Obserwator”[6].

W latach 1989–2020 był redaktorem Programu Trzeciego Polskiego Radia, w którym prowadził nocne audycje jazzowe Trzy kwadranse jazzu, Około północy w latach 1989–2007[potrzebny przypis] oraz audycję Siesta w latach 2001[7]–2020[8]. Był członkiem Akademii Muzycznej Trójki. W maju 2020 zrezygnował z pracy w Trójce w reakcji na wydarzenia związane z 1998. notowaniem Listy przebojów[9]. Od 12 lipca 2020 prowadzi w internetowym Radiu Nowy Świat audycję Pora siesty[10][11].

W latach 1995–1998 był dyrektorem artystycznym festiwalu Jazz Jamboree. Jest dyrektorem artystycznym Siesta Festival.

Od 2005 przez pewien czas prowadził w TVP program Około północy, w którym prezentował muzykę jazzową.

Jest współautorem tekstów i muzyki części piosenek z repertuaru Anny Marii Jopek. Jest także współproducentem muzycznym kilku płyt artystki, w tym Upojenia (2002, wspólny album Jopek i Pata Metheny’ego) i ID (2007), które w Polsce uzyskały status platynowych płyt. Jest autorem wydawanych od 2005 albumów kompilacyjnych z serii Siesta, z których pięć – Siesta 4 (2009), Siesta 5 (2010), Siesta 7 (2012), Siesta 8 (2013) i Siesta X (2015) – uzyskało w Polsce status platynowych płyt[12].

Fotografowania uczył się od Tomasza Tomaszewskiego. Za album fotograficzny Pod słońce, w którym umieścił swoje zdjęcia z podróży po Zanzibarze, Etiopii, Kenii, Sudanie i afrykańskich pustyniach, otrzymał w 2000 nagrodę Arkadego Fiedlera. Relacje z 10 lat podróży po Afryce opublikował również w książce pt. Chwila przed zmierzchem. W 2000 jego 30-stronnicowy reportaż z podróży do Afryki został opublikowany w międzynarodowym wydaniu „National Geographic”, a okładkę gazety zdobiło jedno ze zdjęć Kydryńskiego[13].

31 stycznia 1998 poślubił piosenkarkę Annę Marię Jopek, z którą ma dwóch synów: Franciszka (ur. 1998) i Stanisława (ur. 2000)[14].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • We wrześniu 2008 Prezydent Portugalii odznaczył go Orderem Zasługi IV Klasy[15].
  • 25 kwietnia 2014, podczas oficjalnej inauguracji czwartej edycji Siesta Festival, Prezydent Miasta Gdańska Paweł Adamowicz wręczył Marcinowi Kydryńskiemu – świętującemu wówczas 25-lecie pracy w Programie III Polskiego Radia – Nagrodę Kulturalną Miasta Gdańska[16]. W uzasadnieniu podano: „z okazji 25-lecia obecności na antenie radiowej Trójki, a w szczególności za Siesta Festival”[17].

Dorobek książkowy

[edytuj | edytuj kod]

Kontrowersje wokół Chwili przed zmierzchem

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Chwila przed zmierzchem.

W maju 2010 użytkowniczka portalu Feminoteka opublikowała fragmenty książki w celu wzbudzenia nad nią dyskusji w kontekście „postkolonializmu, orientalizmu czy rasizmu”[19]. W listopadzie tego samego roku na portalu Afryka.org pojawiła się szersza recenzja książki, której autorka stwierdziła, że w książce znajdują się fragmenty nacechowane rasizmem, seksizmem, a także pedofilią[20]. Temat kontrowersji wokół książki odżył w lutym 2011. Kydryński wówczas wydał oświadczenie, w którym napisał m.in.: „Kiedy książka wyszła, recenzowano ją, opisywano, czytano w radiowej Trójce, nikt nie obruszył się na te fragmenty, które dziś – całkowicie odarte z kontekstu – budzą takie zainteresowanie”[21].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w Katalogu Utworów Muzycznych – wyszukiwanie utworów M. Kydryńskiego. [dostęp 27 lipca 2015].
  2. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 88. ISBN 83-08-03780-1.
  3. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 259–260. ISBN 83-08-03780-1.
  4. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 223—225. ISBN 83-08-03780-1.
  5. ↑ a b Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 226–227. ISBN 83-08-03780-1.
  6. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 254, 257. ISBN 83-08-03780-1.
  7. ↑ Rafał Chojnacki: Buika i reszta II Siesta Festiwal. Folk24.pl, 4 maja 2012. [dostęp 2024-07-05].
  8. ↑ Marcin Kydryński żegna się z Trójką. [w:] Onet [on-line]. Ringier Axel Springer Polska sp. z o.o., 2020-05-17. [dostęp 2024-07-05].
  9. ↑ Niedźwiecki, Wrona, Mazolewski i Kydryński odchodzą z Trójki, protestują przeciw cenzurze. 'Zawiniła czyjaś nadgorliwość' [online], Wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-05-18].
  10. ↑ Radio Nowy Świat: Czy wiedzą Państwo, że właśnie nadeszła "Pora Siesty"? Zachęcamy do poświęcenia najbliższych dwóch godzin na odpoczynek połączony z wsłuchiwaniem się w muzykę, grającą w duszy Marcinowi Kydryńskiemu.. Radio Nowy Świat / Facebook, 12 lipca 2020. [dostęp 2020-07-15].
  11. ↑ Radio Nowy Świat: Mamy nadzieję, że dwie godziny spędzone przy dźwiękach, którymi podzielił się z Państwem Marcin Kydryński , pozwoliły Państwu odpocząć i nabrać sił (…). Radio Nowy Świat / Facebook, 12 lipca 2020. [dostęp 2020-07-15].
  12. ↑ Bestsellery i wyróżnienia – Wyróżnienia – Platynowe płyty CD – Archiwum. Związek Producentów Audio-Video.
  13. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 336–337. ISBN 83-08-03780-1.
  14. ↑ Lucjan Kydryński: Przejazdem przez życie… Kroniki rodzinne. Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 325, 327, 337. ISBN 83-08-03780-1.
  15. ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).
  16. ↑ Ewa Palińska: Muzyczna globtroterka i afrykańska diva. Relacja z Siesta Festival. [w:] Portal Regionalny trojmiasto.pl [on-line]. 2014-04-27. [dostęp 2014-04-30].
  17. ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23].
  18. ↑ Muzyka moich ulic. Lizbona ‹ Marcin Kydryński kydrynski.com [dostęp 2020-05-25]
  19. ↑ lady_pasztet: Feminoteka – Marcina Kydryńskiego spotkania z Czarną Kobietą. 2010-05-01. [dostęp 2011-02-05].
  20. ↑ Katarzyna Barczyk: Afryka.org – Afrykańskie przygody Marcina K., prezentera o aksamitnym głosie. 2010-11-26. [dostęp 2011-02-05].
  21. ↑ Marcin Kydryński: Oświadczenie w sprawie książki Chwila Przed Zmierzchem. 2011-02-16. [dostęp 2011-02-17].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Kydryński&oldid=74477779”