Marek Dukaczewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez The Polish Bot (dyskusja | edycje) o 14:29, 16 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Marek Dukaczewski
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1952
Ciechanów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Stanowiska

Szef Wojskowych Służb Informacyjnych (2001-2006)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Pamiątkowy Ministra Obrony Republiki Słowackiej I Stopnia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marek Dukaczewski (ur. 9 kwietnia 1952 w Ciechanowie) – żołnierz służb specjalnych, generał brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, dyplomata, były podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, były Szef Wojskowych Służb Informacyjnych (WSI).

Życiorys

Jego rodzicami byli Zdzisław Dukaczewski (ur. 1926) i Jadwiga z domu Mirosz; oboje zatrudnieni w UBP: matka była pracownicą Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Warszawie, ojciec porucznikiem UBP, pracował na stanowiskach w WUBP w Warszawie oraz jako szef PUBP w Ciechanowie[1][2].

Marek Dukaczewski od 1961 należał do ZHP[2]. W latach 1966-1971 uczęszczał do Technikum Nukleonicznego w Otwocku[2][3]. Absolwent studiów na Wydziale Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej oraz w Podyplomowym Studium Zagranicznym przy Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Działał w Związku Młodzieży Socjalistycznej (od 1966, jako przewodniczący koła, wiceprzewodniczący Zarządu Szkolnego ds. ideowych, przewodniczący Zarządu Szkolnego[2]), Koła Młodzieży Wojskowej (członek Zarządu Koła, instruktor Komendy Chorągwi Mazowieckiej, członek Wojewódzkiego Kręgu Instruktorskiego[2]), Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej (od 1970)[2] oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (od 1970)[2][4].

Był oficerem wywiadu wojskowego PRL i III RP. Pracował w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP oraz w WSI. W latach osiemdziesiątych XX w. brał udział w operacjach wywiadowczych w Stanach Zjednoczonych i Izraelu. Uczestniczył w kursach GRU w Moskwie (sierpień 1989)[5][6] (później Dukaczewski określił je jako „dwumiesięczne seminarium”)[7]. Jako żołnierz Z II SG WP miał kryptonim „Speedy”[8][9].

Od 1990 do 1992 pełnił funkcję attaché wojskowego w Norwegii[10][2][11]. W latach 1992-1997 był głównym specjalistą w WSI. 3 marca 1997 został powołany na funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, z oddelegowaniem do pracy w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego[12][13] (w tym czasie m.in. wręczał ordery przyznane przez A. Kwaśniewskiego, w tym żołnierzom AK[14][15][16]), 28 grudnia 2000 został powołany na stanowisko zastępcy szefa BBN, Marka Siwca[17][18], którą pełnił do listopada 2001[19]. Od listopada 2001 do 14 grudnia 2005 szef Wojskowych Służb Informacyjnych. 15 sierpnia 2002 Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski awansował go na generała brygady[20][21]. Został prezesem Stowarzyszenia "SOWA"[22][23], skupiającego żołnierzy rezerwy i w stanie spoczynku oraz pracowników byłych Wojskowych Służb Informacyjnych, a także innych wojskowych i cywilnych służb specjalnych[24]. W 2012 został prezesem zarządu Int Corps sp. z o. o.[25][26][27].

Jego nazwisko znalazło się na liście Wildsteina[28].

Życie prywatne

Ma syna Marcina[29][30][31]. Jego żoną została Magdalena Fitas-Dukaczewska, tłumaczka, pracująca dla rządów RP[32][33][34] oraz do 2008 dla prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[35][36][37].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Zdzisław Dukaczewski. ipn.gov.pl. [dostęp 1 stycznia 2014].
  2. ↑ a b c d e f g h Informacje na podstawie publikacji: Sławomir Cenckiewicz: Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943–1991, Zysk i S-ka, 2011, ISBN 978-83-7506-875-7 – Marek Dukaczewski. Człowiek Kwaśniewskiego, Sikorskiego i Palikota. rebelya.pl, 27 grudnia 2011. [dostęp 1 stycznia 2014].
  3. ↑ 40- lecie TECHNIKUM NUKLEONICZNEGO. zs2otwock.internetdsl.pl, 15-16 października 2003. [dostęp 1 stycznia 2014].
  4. ↑ Marek Dukaczewski. Człowiek Kwaśniewskiego, Sikorskiego i Palikota. rebelya.pl, 27 grudnia 2011.
  5. ↑ Raport WSI Antoni Macierewicz,aneks nr 13, l.p.60 ,str 321
  6. ↑ "Kwit spod wycieraczki" na Dukaczewskiego. tvn24.pl, 26 września 2007. [dostęp 1 stycznia 2014].
  7. ↑ Dlaczego zlikwidowano WSI. naszdziennik.pl, 3 lutego 2014. [dostęp 5 lutego 2014].
  8. ↑ Generał Dukaczewski - kustosz, czy eksponat? - blog seaman [online], seaman.salon24.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  9. ↑ Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943–1991 (wprowadzenie do syntezy)
  10. ↑ Raport z weryfikacji WSI. wp.pl, 16 lutego 2007. [dostęp 1 stycznia 2014].
  11. ↑ Rola telewizji w stanach nadzwyczajnych. krrit.gov.pl, 20 września 2011. [dostęp 1 stycznia 2014].
  12. ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego 1991-2011. bbn.gov.pl. [dostęp 5 lutego 2014].
  13. ↑ Nominacje w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 3 marca 1997. [dostęp 5 lutego 2014].
  14. ↑ ORDERY I ODZNACZENIA DLA DZIAŁACZY ZWIĄZKU POLSKICH SPADOCHRONIARZY. prezydent.pl, 28 marca 2000. [dostęp 5 lutego 2014].
  15. ↑ ODZNACZENIA PREZYDENTA RP DLA ŻOŁNIERZY AK. prezydent.pl, 28 marca 2000. [dostęp 5 lutego 2014].
  16. ↑ ODZNACZENIA I ORDERY DLA BYŁYCH ŻOŁNIERZY POLSKICH SIŁ ZBROJNYCH NA ZACHODZIE. prezydent.pl, 19 kwietnia 2000. [dostęp 5 lutego 2014].
  17. ↑ NOMINACJE NA KIEROWNICZE STANOWISKA W KANCELARII PREZYDENTA RP. prezydent.pl, 28 grudnia 2000. [dostęp 5 lutego 2014].
  18. ↑ „Stratedzy od prezydenta” - „Gazeta Polska”. bbn.gov.pl, 13 września 2006. [dostęp 5 lutego 2014].
  19. ↑ Spotkanie Prezydenta RP ze studentami i przedstawicielami władz Krakowa. prezydent.pl, 4 grudnia 2001. [dostęp 5 lutego 2014].
  20. ↑ Udział Prezydenta RP w obchodach Święta Wojska Polskiego (część I). prezydent.pl, 15 sierpnia 2002. [dostęp 5 lutego 2014].
  21. ↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584 – pkt 9.
  22. ↑ Stowarzyszenie SOWA. [dostęp 2011-04-01].
  23. ↑ Stowarzyszenie Sowa. krs-online.com.pl. [dostęp 3 sierpnia 2014].
  24. ↑ Statut Stowarzyszenia. stowarzyszeniesowa.pl. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
  25. ↑ INT CORPS SP Z O O (KRS: 0000436006). krs-online.com.pl. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
  26. ↑ Marek Dukaczewski. monitorfirm.pl. [dostęp 2015-08-08].
  27. ↑ Marek Dukaczewski (’52). Monitor Sądowy i Gospodarczy (okres od 2002 roku), MGBI sp. z o.o.. [dostęp 2015-08-08].
  28. ↑ LISTA WILDSTEINA - wykaz nazwisk z sygnaturami akt IPN zarejestrowanych przez tajne służby PRL. listawildsteina.eu. [dostęp 1 stycznia 2014].
  29. ↑ Marcin Dukaczewski. petrolinvest.pl. [dostęp 5 lutego 2014].
  30. ↑ „Resortowe” dzieci mają się dobrze także w biznesie. Syn szefa WSI - szefem Petrolinvest. niezalezna.pl, 13 stycznia 2014. [dostęp 5 lutego 2014].
  31. ↑ Nic się nie „wymknęło”. michalkiewicz.pl, 8 grudnia 2013. [dostęp 5 lutego 2014].
  32. ↑ Jaruga-Nowacka chce, by premier wyjaśnił sprawę Iwińskiego. interia.pl, 18 marca 2002. [dostęp 1 stycznia 2014].
  33. ↑ Zginęłaby pod Smoleńskiem gdyby nie WSI. twojewiadomosci.com.pl. [dostęp 1 stycznia 2014].
  34. ↑ Prawda czy fotomontaż?. newsweek.onet.pl, 13 listopada 2013. [dostęp 1 stycznia 2014].
  35. ↑ Partnerka Dukaczewskiego tłumaczką Tuska. dziennik.pl, 21 marca 2008. [dostęp 1 stycznia 2014].
  36. ↑ Rozmowy prezydenta na szczycie UE tłumaczyła przyjaciółka byłego szefa WSI. wprost.pl, 23 czerwca 2007. [dostęp 1 stycznia 2014].
  37. ↑ Łukasz Warzecha: Lech Kaczyński. Ostatni wywiad. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2011, s. 143. ISBN 978-83-7648-619-2.
  38. ↑ M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 750 – pkt 27.
  39. ↑ M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 19 – pkt 12.

Bibliografia

  • Nominacje generalskie, Przegląd Wojsk Lądowych Nr 9, wrzesień 2002, s. 94.
  • Janusz B. Grochowski, Dawcy informacji. Rozmowa z gen. bryg. Markiem Dukaczewskim, szefem Wojskowych Służb Informacyjnych, Polska Zbrojna Nr 24 z 15 czerwca 2003.
  • Sławomir Cenckiewicz, Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943-1991, Zysk i S-ka, Poznań 2011; strony: 20, 255, 311, 329, 330, 369, 386, 387, 394-396, 398, 410-419, 422.
Szefowie Wojskowych Służb Informacyjnych

Szefowie służb specjalnych III Rzeczypospolitej
UOP
WSI
ABW
AW
SWW
SKW
CBA

Godło Polski

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Dukaczewski&oldid=53226884”