Przejdź do zawartości

Parafia św. Jana Chrzciciela w Nałęczowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Jana Chrzciciela
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Siedziba

Nałęczów

Adres

ul.Bochotnica 3
24-150 Nałęczów

Data powołania

ok. 1350

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

lubelska

Dekanat

Garbów

Kościół

św. Jana Chrzciciela

Filie

Kaplica Podwyższenia Krzyża Świętego w Sadurkach

Proboszcz

ks. kan. Marek Kazimierz Czerko (od 2006)

Wezwanie

Św. Jana Chrzciciela,
Św. Tekli

Wspomnienie liturgiczne

24 czerwca,
23 września

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie gminy Nałęczów
Mapa konturowa gminy Nałęczów, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie Nałęczowa
Mapa konturowa Nałęczowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela”
Ziemia51°17′09,8880″N 22°13′30,0720″E/51,286080 22,225020
Strona internetowa

Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Nałęczowie – parafia rzymskokatolicka w Nałęczowie, należąca do Dekanatu Garbów Archidiecezji lubelskiej. Do 1947 parafia nosiła nazwę Bochotnica (od wsi, na terenie której się znajdowała).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstanie parafii

[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze Kościelne w Bochotnicy prawdopodobnie już od czasów piastowskich było ośrodkiem władzy; świadczy o tym umocnienie wzgórza głębokimi fosami. Parafia w Bochotnicy powstała przed 1350, najstarsza wzmianka występuje w wykazach świętopietrza z 1350 r. Jan Długosz w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis zaznacza, że Bochotnica jest wsią królewską i ma kościół pw. Jana Ewangelisty. Być może parafia istniała już wcześniej ok. roku 1325, podobnie jak parafie sąsiednie, a nie wymieniano jej w spisie z uwagi na kumulację kilku beneficjów w ręku jednego plebana.

Parafia początkowo znajdowała się pod patronatem królewskim i była dobrze uposażona. Do plebana należała wieś Cynków oraz karczma i młyn na Wzgórzu Kościelnym. Przy parafii funkcjonowała szkoła oraz szpital dla ubogich. Życie religijne ożywiały bractwa różańcowe.[1]

Szkoła parafialna

[edytuj | edytuj kod]

W 1489 na Wzgórzu Kościelnym założona została szkoła parafialna. Jej rektorem był Jakub Soliżyński z diecezji poznańskiej, funkcję kantora sprawował Stanisław z Lubania z diecezji gnieźnieńskiej. Proboszcz nadzorował szkołę i zapewniał jej utrzymanie oraz wynagrodzenie nauczycieli. Uczniami szkoły parafialnej były dzieci chłopów oraz ubogiej szlachty. Program szkoły obejmował: czytanie, pisanie, rachunki, katechizm, ministranturę, pieśni nabożne i śpiew kościelny.[2]

Reformacja i powstanie kościoła pw. Św. Jana Chrzciciela

[edytuj | edytuj kod]

W 1566 miejscowi włościanie pod wodzą Mikołaja Samborzeckiego zaatakowali parafię głównie ze względu na jej bogate uposażenie, zajęli plebanię, zniszczyli częściowo wnętrze kościoła i zamienili go na zbór (prawdopodobnie kalwiński). Protestanci przejęli następujące dobra parafialne: wieś Cynków, grunty w Bochotnicy, karczmę, młyn i stawy. Do reformacji przystąpiła szlachta z Bochotnicy, Strzelec, Sadurek i Czesławic, natomiast szlachta z Chruszczowa pozostawała na uboczu i wspierała katolicyzm, m.in. ukrywając szaty liturgiczne z kościoła. W tym samym roku szlachta przestała opłacać dziesięcinę.

Pleban Krzysztof Rzepichowski, nie widząc możliwości utrzymania parafii w rękach katolików, dokonał zupełnego zniszczenia kościoła zamienionego w zbór. Reformacja nie przyjęła się w Bochotnicy, ponieważ już w 1568 szlachta sadurska, która wcześniej założyła zbór, wystąpiła przeciwko plebanowi Rzepichowskiemu oraz Stanisławowi Samborzeckiemu (synowi Mikołaja Samborzeckiego) z powodu zniszczenia kościoła i braku nabożeństw katolickich. W 1593 kościół został odbudowany przez młodego dziedzica Samborzeckiego. Był to kościół drewniany pod wezwaniem Jana Chrzciciela, który spłonął podczas pożaru, którego przyczyna i data nie są znane.[2]

Wiek XVIII i budowa murowanego kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Budowa obecnego kościoła rozpoczęła się w połowie XVIII w. przez Felicjana z Targowisk Gałęzowskiego, kasztelana lubelskiego, a ukończył ją następny kolator, Stanisław Małachowski (starosta wąwolnicki). Z lewej strony nawy głównej umieszczono epitafium Marianny z Potockich Małachowskiej zmarłej w 1772 małżonki Stanisława. W 1938 kościół parafialny uznano za zabytkowy. W latach 19561962 przy usilnych staraniach ówczesnego proboszcza ks. kan. Aleksandra Miszczuka i ofiarności parafian oraz kuracjuszy nastąpiła konserwacja i rozbudowa świątyni. Dobudowane zostały dwie nawy boczne, zakrystia i wieża.

Parafia odzyskała częściowo uposażenie odebrane przez reformację; pleban użytkował Wzgórze Kościelne i pola w Bochotnicy oraz w Cynkowie.

W początku XVIII wieku parafia zaczęła systematycznie prowadzić księgi metrykalne. Księgi chrztów i zgonów zachowały się od roku 1726, a małżeństw od 1728.[3]

Rozbudowa kościoła w wieku XX

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 8 czerwca 1947 biskup lubelski Stefan Wyszyński mianował księdza Aleksandra Miszczuka administratorem parafii bochotnickiej. Ksiądz Miszczuk przeprowadził rozbudowę kościoła parafialnego; dobudowano wówczas nawy boczne oraz przeniesiono zakrystię. Proboszcz szerzył w parafii kult Miłosierdzia Bożego, dlatego w 1952 roku w ołtarzu głównym umieszczono obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez Bronisława Rutkowskiego.[4]

Kult Matki Bożej Łaskawej

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie parafii rozwinął się szczególny kult Matki Bożej Łaskawej czczonej w kościele parafialnym. Po rozbudowie kościoła w dawnej zakrystii urządzono kaplicę z obrazem Matki Bożej. Świadectwem kultu są liczne wota przy obrazie oraz cotygodniowe nabożeństwo.[1]

Kościoły i kaplice publiczne na terenie parafii[1]

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kościół parafialny Św. Jana Chrzciciela;
  2. Kościół rektoralny św. Karola Boromeusza w Nałęczowie (poświęcony w 1919 jako kaplica, w 1997 zmieniono status kaplicy na kościół rektoralny);
  3. Kaplica podwyższenia Krzyża Świętego w Sadurkach – kaplica dojazdowa;
  4. Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Archidiecezjalnym Domu Rekolekcyjnym w Nałęczowie.

Współcześnie

[edytuj | edytuj kod]

W letnie, niedzielne popołudnia w kościele odbywają się koncerty organowe.

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Organizacje Parafialne

[edytuj | edytuj kod]

W parafii działają organizacje religijne: Akcja Katolicka, Koła Żywego Różańca oraz chór parafialny „Ars Cantica”.

Miejscowości należące do parafii

[edytuj | edytuj kod]

Antopol, Bochotnica kol., Chruszczów, Cynków, Czesławice, Ludwinów, Nałęczów, Sadurki, Strzelce.

Zakony

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie parafii działają:

  • Zgromadzenie Sióstr Sług Jezusa
  • Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej
  • Towarzystwo Boskiego Zbawiciela – Salwatorianie
  • Zgromadzenie Sióstr Służek NMP Niepokalanej
Panorama Nawy Głównej Kościoła Parafialnego
Panorama Nawy Głównej Kościoła Parafialnego

Proboszczowie parafii

[edytuj | edytuj kod]

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Imię i nazwisko Okres urzędowania Informacje
Krzysztof Rzepichowski XVI w. Nie miał święceń kapłańskich, zniszczył kościół zajęty przez protestantów.
Ks. Józef Czubaszek 1837–1862
Ks. Henryk Kowalski Administrator
Ks. Stanisław Strus 1839–1890 Administrator
Ks. Feliks Słomczyński 1894–1915
Ks. Maciej Wójtowicz 1915–1919 Administrator
Ks. Franciszek Zdzisław Łuczycki 1919–1927 Administrator
Ks. Józef Kostkowski 1927–1935 Administrator, następnie proboszcz
Ks. Aleksander Miszczuk 1947–1977 Administrator, następnie proboszcz

Jego staraniem przeprowadzono rozbudowę kościoła parafialnego w latach 1956–1962 oraz zakupiono organy

Ks. Aleksander Plewik 1977–2006
Ks. Marek Kazimierz Czerko od 2006 W 2023 roku rozpoczął renowację wszystkich ołtarzy w kościele parafialnym

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dzieje Nałęczowa Michał Tarka, Towarzystwo Przyjaciół Nałęczowa, 1989
  • Strona www parafii

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marek Zachajkiewicz (red.), Archidiecezja lubelska. Historia i administracja, Lublin 2000, s. 232-233 (pol.).
  2. a b Michał Tarka, Dzieje Nałęczowa, 1989, s. 33-35 (pol.).
  3. Piotr Rachwał, Księgi metrykalne i stanu cywilnego (do 1900 roku) w archiwach parafialnych Lubelszczyzny, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2021, s. 39-42, ISBN 978-83-8061-970-8 (pol.).
  4. Stanisław Tarka (red.), Parafia Nałęczów i jej niezapomniany proboszcz Ks. Aleksander Miszczuk, Nałęczów: Zespół Kronikarski w Strzelcach, 2003, s. 5-15, ISBN 83911223-0-3 (pol.).